Ja, het is niet anders je moet er DOORHEEN Goed van je is dat je niet wegrent voor je gevoel, want dat vertraagt het proces alleen maar. 3,5 Maand is wel heel erg kort. Geef het tijd, je bent op de goede weg.!!

Ik begrijp je volledig. Ik heb nog nooit zo lang alleen gewoond, altijd had ik mensen rondom mij. Ik ben een sociaal persoon en moet steeds wel iemand hebben om tegen te lullen hehe Maar goed nu zijn er al een aantal maanden voorbijgegaan en je raakt er stilletjesaan wel aan gewend.

Na acceptatie komt gewenning, dus je bent al vergevorderd in de verwerkingsfase. Mensen zijn gewoontedieren en experts in het aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Het surviven zit ingebakken in onze genen.

Hoe lang het duurt voordat je er aan gewend bent hangt af van persoon tot persoon. Als het de eerste keer is dan zal het waarschijnlijk langer duren dan normaal. Voor iemand die in het algemeen positief is ingesteld zal de gewenning sneller plaats vinden.

Plan je weekends. Nodig regelmatig mensen uit of gaat uit. Ontmoet nieuwe mensen. Spendeer meer tijd aan hobbies. Gebruik de weekends voor zelfontplooiing. Boeken lezen, kennis opdoen, sporten. Het gaat erom dat je je vrije tijd besteed aan je persoonlijke ontwikkeling en bepaalde denkpatronen en gewoontes (tijdens de relatie) wijzigt. Als je weekends goed gevuld zijn, heb je iets om nr uit te kijken.

Alleen zijn heeft, naast nadelen, ook zeker zijn voordelen. Vervelen dwingt je ertoe om na te denken, je wordt creatiever en opent nieuwe mogelijkheden. De vrijgekomen tijd zal je ertoe dwingen om er op vooruit te gaan, wat tijdens het samenzijn met een partner niet het geval was.

Klote momenten zullen er altijd wel zijn, maar vermindert echt wel met de tijd. Misschien gaat het zelfs zover dat je niets liever hebt dan af en toe alleen te zijn. Lijkt ondenkbaar, maar ik ervaar het zelf op sommige momenten.