Ik zal even bij het begin beginnen.Mijn partner en ik heb bijna zeven jaar een relatie gehad.Ongeveer vier maanden geleden was alles nog perfect.Ze had besloten om drie maanden naar het buitenland te gaan en vond het uiteraard niet leuk maar ik heb er wel laten gaan,de weken voordat we weggingen waren zo mooi en zo intens en het moment dat ik haar op Schiphol door de beveiligingspoortje zag wandelen was hartverscheurend, ik ging echt door een hel heen de eerste paar dagen en kon helemaal niets meer,na ongeveer een maand had ik weer een nieuw ritme te pakken en ging alles eigenlijk heel goed en we hielden heel veel contact via sms en mail en ook telefonisch het voelde net aan alsof zij heel lang bij haar ouders ging logeren.Dus het voelde goed.We hadden afgesproken dat ik een maand naar haar toe kon komen zodat we konden gaan rondreize. Het moment dat ik arriveerde op het vliegveld was geweldig en we waren weer helemaal ''wij''.Onderweg naar onze eerste bestemming merkte ik al op dat er iets aan de hand was, maar ze zei dat ze gewoon aan mij moest wennen, later kwam er uit dat ze iemand had leren kennnen waar ze het heel goed mee kon vinden, een jongen en dat het afscheid haar zwaar viel.In de hotelkamer hebben we nog gezoend en heel goed gepraat en ze zij dat ze dingen in Nederland anders wilden doen, ik was het hier mee eens en zei dat het goed was.Een dag later
gingen we naar een diner waarbij die jongen ook was en ik had tegen haar gezegd dat ik het niet zo leuk vond dat zij zoveel aan het smsen en bellen was en dat ze zich op mij moest concentreren.Twee dagen later zij ze dat ze twijfels had en dat ze niet wist waardoor het kwam, ik vroeg aan haar of ze gevoelns had voor die jongen maar ze zij alleen maar dat ze hem aardig vond en dat de situatie tussen ons niet ideaal was en daardoor afleidng zocht. De weken daarna tijdens het rondreizen ging het slecht we waren nog wel aan het knuffelen en zo maar ze wilde verder geen intimiteiten en ze zij dat haar gevoel was verdwenen.Ik zei dat ze maar moest kijken hoe het ging op een gegeven moment hebben we op het punt gestaan om het uit maken maar we hadden afgesproken dat ze in nederland een beslissing zou nemen. Nou de rest van het rondreizen was vaak erg moeilijk maar ik had nog hoop dus af en toe ging het best goed alleen geen intimiteit. Op het laatst besloot ze om terug te gaan naar de plaats waar ze had gewerkt en ondertussen bleef ze beweren dat ze geen romantische gevoelens voor die jongen had.Ik had besloten om niet mee te gaan aangezien ik alleen kwader zou worden, ik had inmiddels vernomen dat hij wel verliefd was op haar.Een maal thuisgekomen in nederland zou ik haar een paar dagen rust geven om te wennen.Ik heb haar nog op msn gesproken en zo en ze zij dat ze mij niet miste..en dat ze zich happy voelde.Afgelopen dinsdag kwam het eruit ze zij dat ze niet meer verder wilde en dat haar gevoel weg was.Ik had gemerkt de dag ervoo dat zij mij heeft geblokt op msn en dat ze een foto had van haar en die jongen.Ik confronteerde haar daar mee en ze zei dat het niet makkelijk was voor mij om dat te zien.Ik vroeg of ze die jongen had gezoend en nu naardat ze er niet meer onder uit kwam zei ze dat ze hem gezoend had een paar dagen voordat ze vertrok en op het vliegveld.Ik werd heel erg kwaad natuurlijk en ik vroeg of zet het nog wilde proberen, eerst zei ze nee en daarna heb ik haar een email laten lezen en toen begon ze weer te twijfelen.We hadden afgesproken om ''on a break'' te zijn en dat we eerst onze eigen levens weer op orde kregen en toen vroeg ik hou je nog contact met die jongen en toen zei ze ja..en toen zei ik dat het dan geen zin meer heeft en toen ze ja misschien niet. Het is nu definitief uit omdat ze voor gevoel niet meer kan terug keren naar haar oude leventje.Ik ben heel erg kwaad op haar geworden omdat ik in haar telefoon allerlei smjes vond van dat ze miste en zo,toen dacht ik je hebt me gewoon voor de gek gehouden al die tijd en dan ook nog eens niet legitieme redenen geven waarom het uit is, je bent gewoon vreemd gegaan en je hebt daarover gelogen,ben er ook achter gekomen dat ze terwijl ik bij haar in het buitenland was allerlei mailtjes stuurden waarin ze zei dat ze hem miste en dat ze het moelijkk vond om bij mij te zijn....Het probleem is dat we samenwonen en dat zij geen eigen ruimte heeft, ik zag ook weing berouw van haar kant maar gisteren begon ze toch echt te huilen en zei dat ze zich afsloot voor haar emoties. Ik ben gewoon zo teleurgesteld dat ze mij niet eens een eerlijke kans heeft gegeven om te kijken wat ze voor me voelde maar gewoon mij al die tijd aan het lijntje gehouden.Nadat deze boosheid voorbij voel ik me zo ontzettend rot kan niet meer eten en drinken slaap slecht en kan me nergens op concentreren en dan kom er ook nog bij dat we samen in een huis zitten, ik probeer zoveel mogelijk weg te zijn en zij probeert dat ook maar ik kan haar op dit moment gewoon niet zien en dan vraagt ze ook nog vrolijk of we samen eten....ik word gek van de situatie en moet me elk moment van de dag samenrapen, voel me zo leeg verdrietig en alles tegelijk.Ik weet ook wel dat ik er sterker uit kom maar als ik haar zo zie dan wil ik haar alleen maar zoenen ondanks alles wat ze gedaan heeft, ze is nou ook op zoek naar andere woonruimte dus hoop dat ze zo snel mogelijk weggaat.Ik weet dat ik geen hoop mag hebben maar het is zooo ontzettend moeilijk heb echt nergens zin in terwijl ik uitgerust had moeten zijn van de vijf weken vakantie voel ik me dood. Ben blij dat ik mijn verhaal kwijt kan en gelukkig zijn er veel mensen die me steunen maar hoe meer hoe beter ik wil het gewoon aan iedereen vertellen dat lucht op en dan hoop ik dat het verwerkingsproces sneller gaat.
GRAAG HEEL VEEL REACTIES;-))