't Is nu alweer 5 weken geleden dat mijn ex zei dat ze niet meer genoeg van me hield om mij in de toekomst gelukkig te kunnen maken. Ze hield meer van me als haar broer en beste vriend.
Ik moest bovendien ook niet vergeten dat ze nooit meer een lievere jongen zou vinden dan ik.
Wat gaat dat nog vaak door mijn hoofd. Wat heb ik me ontzettend klote en verdrietig gevoeld zeg. Het doet nu nog steeds verschrikkelijk veel pijn. Het lijkt wel of ik bijna iedere minuut van de dag aan haar denk.
Ik heb haar nog een paar keer gesproken, maar dat was ook niet lekker, elke keer had ik de hoop dat ze er spijt van had, niet dus.
Ik heb haar nog een keer gezien om de laatste spullen terug te brengen. Dat was vorige week, het enige wat ze vroeg is hoe gaat het met je? Ze bleef me strak aankijken; dat was echt ellendig, ik ben gelijk in de auto gestapt en weggereden. Ik bel je nog wel zei ze....

Ze verdiend me eigenlijk niet eens. Ik heb haar altijd alle tijd, ruimte en liefde gegeven en dat was niet genoeg voor haar.
Ik hoop eigenlijk dat ze een vervelende kerel tegenkomt en dan later spijt krijgt van wat ze weggegooid heeft.