Hey iedereen,

Effe ter info, dit wordt een lange blog!!

Dus,

laten we beginnen met een positieve noot

Vandaag, zoals elk vrouwenmagazine ons aanraadt te doen na een slechte periode, ben ik naar de kapper gegaan.. En het voelt echt fantastisch
Zo'n jaar geleden ben ik naar platinablond gegaan (ben van nature donkerblond), of toch, nja, in Belgie noemen we dit mechen zetten

*Keelia zoekt even het mooie Nederlandse woord op *

Dus een halfjaar geleden heb ik dus in mijn donkerblonde haar platina-highlights laten zetten..

Naja, dit dus (PS: Dit ben ik niet )

Maar ik ben niet echt het soort persoon die om de maand bij de kapster gaat, dus resultaat, het haar wordt langer, hing half m'n rug, en ik ben 1,80m = lange rug .. En met uitgroei en gespleten puntjes tot en met.. Haar ging ook altijd in een slordige paardenstaart.. En ook al ben ik nog een jeugdige 21 jaar jong ( ), ik werd zo'n 17 geschat en dat is soms niet echt leuk.. Dus vandaag hup hup naar de kapper en ben met een korter, donkerder kapsel buitengekomen en ik kreeg al meteen blikken geworpen van enkele passerende mannen.. Nouja, that felt good.. Om je een idee te geven: Jessy J - Pricetag-kinda kapsel, enkel niet zwart maar chocoladebruin.. Drie foto's op facebook gezet en op een korte tijd werd mijn facebook overspoelt met: Waaw, prachtig !! Fantastisch mooi!! Gewaagd maar zeker geslaagd!!

Daarom effe dansen, want Keelia loopt effe hyper van geluk

Op de terugweg van de kapper zat ik mooi op mijn fietsje, werd ik ineens voorbij gestoken door een andere fietser (yes, a dude) en hij bleef maar achterom kijken tot hij bijna de graskant in belandde!! HAHAHAHAHHA Grappig, maar natuurlijk weer een boost voor mijn zelfvertrouwen..

Gisteren ook heerlijk weesten shoppen, en ondanks mijn kleerkast de laatste tijd nogal zwart zag qua kleur dacht ik: Felle kleuren zijn momenteel de mode, laten we eens gek doen, ik ben nog jong, moet ervan genieten!!
Een felrode jas, twee knalgele broeken, een oranje blouse, een geelgroene blouse, een witte sjaal en la creme de la creme mijn nieuwe zilverkleurige-met-glitter-bedekte-sneakers

Zo, einde van blog deel 1, lees voort voor deel 2 ..
________________________________________
Deel twee:

Zoals sommigen onder jullie weten heb ik zo'n twee weken geleden mijn ex gemaild ivm foto's die ik graag had gehad, en of hij die zou willen doorsturen als hij daar zin in had.. De volgende dag kreeg ik reactie: Zit nog op school, maar zal ze doorsturen als ik thuis ben.. En zoals beloofd, iets na 4.30 kreeg ik mooi drie mapjes vol foto's in mijn e-mailvak.. Maar liefst 500-550 foto's van enkel mezelf die hij nog in zijn bezit had.. In zijn laatste mail zei hij: Sommigen zijn misschien dubbel, maar hoop dat je er iets aan hebt X ..
Heb hem bedankt voor de foto's, vroeg hoe het met hem was, waar hij op terugstuurde, hij vroeg hoe werk was, waar ik op terugstuurde en daar eindigde ons e-mail contact.. Dit was ons eerste contact na vijf maand stilte.. Stond er van verbaasd
1) dat hij terugstuurde
2) hij zo normaal terugstuurde
3) hij ook nog terugstuurde hoe het met hem ging en dat hij ook vroeg hoe het met mij ging..

Wou hem al langer terug toevoegen op facebook, maar nooit echt een reden gehad waarom.. Voor er commentaar komt op heel het facebook-gedoe, lees deze blog dan (reactie's dan toch )

http://www.ldvd.nl/de-laatste-snokken

Hij heeft me nog altijd niet toegevoegd, en ergens vind ik het ook niet erg.. Ik ben er trots op dat het me niet beinvloedt of hij me nu accepteert of niet.. Gisteren ben ik op zoek gegaan naar gesprekken die ik weet dat in het verleden hebben plaatsgevonden over onze problemen en ineens weet ik weer waarom alles zo slecht verliep..

In mijn relatie zat ik in een depressie, en op het laatste was mijn ex nogal grof tegen me..

Zo hadden we een gesprek over mijn depressie in de relatie, zei hij: Wat jij hebt, dat valt gewoon niet op te lossen.. Had hem teruggestuurd: Kan ik er aan doen dat ik er nu inzit, het is wie ik ben.. Waarop hij terugstuurde dat ik psychologische hulp moest zoeken.. Dit had me al zo kwaad gemaakt op hem.. Het liet me helemaal toeklappen naar hem toe..

Als ik verder scrolde in de gesprekken kwam ik dit tegen (ook weer na een ruzie)
Ik: Heb je nog les of ben je al naar huis?
Hij: Waarom?
Ik: Ik sta aan de bushalte te wachten op mijn bus, dus ofwel kon het zijn dat je nog les had, ofwel kon het zijn dat je al naar huis was ofwel had het met mij te maken dat je er niet was.. (normaal wachtte hij altijd op me)..
Hij: Ik ben al naar huis, had deze middag geen les meer.. Ben dus maar doorgegaan, maar misschien had het ook onbewust iets met jou te maken.. Het had waarschijnlijk toch geen leuk weerziens geweest..
Toen werd het effe stil (aan de tijd van verzenden te zien) waarna ik stuurde:
Ik: kwou da'k u kon zegge da'k u graag zie, daje trots kunt zijn op mij nzo..
Hij stuurt terug: In time
Ik: benk op de goede weg? Alst nie zo is moogde da ook zegge..
hij: we zullen zien

Hoe ik al onze gesprekken las, beginnend van wanneer onze problemen zo wat begonnen, deden we niets anders dan elkaar kapot maken op de één of andere manier.. Hij was op zijn hoede, ik was op mijn hoede, hij was gekwetst, ik was gekwetst.. Hij deed grof, ik was te onzeker.. Een soort van cirkel die we niet meer uitgeraakte en ineens kwam het weer in me op waarom we uit elkaar zijn gegaan, waarom ik toch die beslissing heb gemaakt om uit elkaar te gaan.. We zeiden niets meer tegen elkaar om elkaar te beschermen tegen slechte invloeden, maar we hielden elkaar zo hard vast dat we elkaar versmachtten, we wilden beide lucht, maar we durfden elkaar ook niet loslaten en liefde = loslaten.. Te bang om de ander te kwetsen, alsof we gemaakt waren van porselein.. Te bang om iets mis te doen, iets mis te zeggen..

Ik las weer hoe ik me voelde tijdens de relatie, hoe vaak ik met mijn hoofd boven de wc heb gehangen, hoe ik niet meer wist wat voor of achter was, niet meer wist of ik op m'n hoofd of op m'n voeten stond..

En hij bleef na onze breuk contact afhouden, als ik hem na vijf maand vroeg om af te spreken en alles uit te praten zei hij in mail: Ik wil weten wat je wil vragen, anders heb ik daar geen rede om daar te staan.. Leuk om te horen na 8 jaar intense vriendschap en een jaar bij elkaar.. Ik ben toch naar onze afspraak gegaan, maar heb er een uur letterlijk en figuurlijk in de kou gezeten, op een bankje in het donker, terwijl mijn vrienden elke keer zaten te sms'en: Ga daar weg, hij komt toch niet.. En elke keer zei ik: Ik blijf nog voor vijf minuten, maar elke keer na die vijf minuten gaf ik hem terug vijf minuten.. Tot na een uur wachten, dan ben ik verkleumd en broken inside vertrokken.. Dit gebeurde in oktober..

Daarna geen contact meer gehad tot twee weken geleden.. Maar nu ik het allemaal terug lees, al die pijn, al die god-weet-wat-we-allemaal-verkeerd-deden.. Wil ik hem nog terug in mijn leven? Hij heeft zijn pad gekozen, hij heeft zijn vrienden gekozen.. Binnen 2 à 3 weken is er een gezamenlijke vriendin van ons jarig die een feesje geeft, misschien zie ik hem daar ook.. En ik blijf gewoon mezelf.. Misschien is hij verrast omdat hij mijn nieuwe look zit (hij heeft me nog nooit met zo'n hairdo gezien), misschien is hij verrast omdat ik ipv down juist heel hyper en gelukkig ben tegenwoordig.. Volgens velen ben ik 180° gedraaid in wie ik ben.. Maar eigenlijk, als hij mij doordat terug accepteert, hoeft het voor mij ook niet meer.. Als hij me enkel kan accepteren wanneer ik gelukkig ben, denk ik altijd terug aan een quote die Marilyn Monroe ooit heeft gezegd:

“I’m selfish, impatient and a little insecure. I make mistakes, I am out of control and at times hard to handle. But if you can’t handle me at my worst, then you sure as hell don’t deserve me at my best.”

Ik zou de wolken tussen ons willen verdrijven, en ik wens hem met heel mijn hart het beste toe, ik gun hem veel liefde toe, veel succes, en om die wolken wat doen te verdrijven heb ik hem terug toegevoegd op facebook.. Maar ik heb ook iets van:

Voor mij hoeft er niet meer over gepraat te worden, want ik heb genoeg kansen gegeven.. To bad als hij ineens terug wil praten na een jaar van stilte.. Ik heb altijd contact opgenomen.. To bad als hij nu ineens terug contact wil.. Ik ben na maanden van kruipen en smeken en mezelf belachelijk te maken eindelijk na januari terug doorgegaan met mijn leven, to bad als hij nu ineens out of the blue weer een plaats wil in m'n leven..

Ach exen,
jullie maken het ons niet gemakkelijk

Blog... OVER AND OUT!!