Klopt, die relatie heeft zo'n 5 maanden geduurd, maar was verre van geweldig. De jongen in kwestie ging liever met zijn vrienden weg dan mij eens in de week te zien. Ik heb toen die relatie gedaan was ook geen verdriet gehad. Wel voel ik me schuldig ten opzichte van deze persoon omdat hij toch op z'n minst een persoon verdiende die echt van hem hield. Ik daarentegen hield nog van mijn ex.

Ik ben die relatie aan gegaan omdat ik toen een kans daartoe had. Ik ben 21. Voor die eerste ex (degene waar ik nu nog gevoelens voor heb), heb ik nooit een relatie gehad. Jongens vonden mij schijnbaar niet goed genoeg (niet mooi genoeg, slecht karakter, etc. Heb het allemaal wel al eens te horen gehad). Dus ja, die nieuwe aandacht van een knappe jongen deed me op die moment goed. En dus ben ik er voor gegaan. En mijn ouders vonden natuurlijk dat ik beter af was met iemand van mijn eigen leeftijd. Maar eigenlijk ben ik mijn eigen hart en gevoelens blijven beliegen.

Maar aan de andere kant was er ook nog steeds dat sporadisch contact met mijn ex. Hij stuurde in maart een mailtje dat ik naar de vereniging moest terug gaan. En hij was degene die me uitnodigde op zijn housewarming party. Je ziet, ik vind het allemaal nogal vaag. Maar ik ben al blij dat ik mijn verhaal aan iemand kwijt krijg

Bedankt, je doet me op dit gebied toch al beter voelen. Maar ik vrees dat je hier zelf niet veel aan heb.
Wie ben ik om te zeggen dat ik op mijn leeftijd al veel ervaring en inzicht in relaties heb