maar, hoe doe je dat...?
Ik merk dat ik mezelf enorm ben tegen gekomen deze zomer. ik heb veel geleerd over mezelf en waar ik voor wil gaan, wat ik zoek ik een volgende relatie.. ga zo maar door.
Ik ben heel erg gaan geloven dat alles om een reden gebeurt (en toeval niet bestaat).
Zoals dat het nu uit is gegaan, heeft ervoor gezorgd dat ik ben gaan nadenken over mezelf en wat ik wil in het leven, over dat deze relatie niet alles had waar ik naar opzoek ben/behoefte aan heb... Ik ben gegaan voor mijn ambitie en weet dat als ik nog wat met hem zou hebben, ik deze ambitie had laten liggen. Net als vele dingen die ik graag nog in mijn leven zou willen doen. Ik ben jong (20 jaar) het is nu tijd voor mij om me op mezelf te richten en mijn tijd ook met liefde met mezelf kan en wil delen, niet altijd anderen om mij heen moet hebben om me fijn en niet eenzaam te voelen. Ik bots er nu enorm tegen aan dat ik in deze tijd ook heel onrustig kan zijn. Ik ervaar momenten van rust, maar ook veel momenten van onrust.

Om mezelf rustig te maken lees ik graag de happinez(al word het me soms iets té zweverig) of luister ik liedjes als Follow the sun (Xavier Rudd), ga ik in het bos wandelen met de hond, hardlopen of zoek ik quotes op en schrijf die in een boekje (mijn quote boekje) op. En dan vooral quotes over het leven, niet over liefdesverdriet. Positieve quotes.
Ook dit, nu dit even van mij aftypen geeft wat rust.

Heeft er iemand nog andere tips voor mij? En misschien hebben jullie hier zelf ook iets aan. Dat mindstyle (happinez) heeft mij wel een stukje geholpen om het 'los' te laten