Hey allemaal,

Mijn relatie (duurde 5 jaar) is sinds een maand uit. Het is heel onverwacht gebeurt, ik heb het totaal niet zien aankomen. Hij gaf aan dat hij het niet meer in balans vond. Hij gaf naar zijn zeggen te veel en ik te weinig. Ik zou hem met steeds kleine dingetjes heel erg kwetsen. Ik zie nu zo helder wat ik verkeerd gedaan heb. Het stomme is dat ik helemaal niet door heb gehad wat voor een schade mijn ondoordachte gedrag met zich heeft meegebracht. Ik vind het heel erg begrijpelijk dat hij besloten heeft voor zichzelf te kiezen.

Nu, een maand later, durf ik echt met zekerheid te zeggen dat ik mijn oude patronen kan loslaten en dat ik hem nooit meer zo zal kwetsen zoals ik dat in het verleden deed. Het is zo moeilijk want hij heeft het contact geheel verbroken. Ik denk omdat hij er anders geen streep onder kan zetten. Ik heb aangedrongen op een laatste gesprek zodat we goed uit elkaar kunnen gaan. Hij smste terug dat hij dat ook wel wil en dat hij nog zou laten weten wanneer we dat zouden plannen. Ik weet dat het echt een 'afscheidsgesprek' zal worden en toch put ik er nog zoveel hoop uit. Iedereen zegt dat ik dit niet moet doen...en ik wil dit ook niet. Maar het gaat vanzelf. Ik ben zo bang dat ik hem nooit los kan laten. Dat ik over een jaar nog iedere dag aan hem denk. Het is zo moeilijk om te accepteren dat het echt over is. We waren 5 jaar lang zulke goede maatjes en we waren er altijd voor elkaar.

Ik heb hem een mail gstuurd met de vraag of we over een paar maanden vrienden kunnen zijn/blijven. Ik gaf aan dat hij niet terug hoefde te mailen, dat we dat wel zouden bespreken tijdens ons gesprek. Ik ben bang dat ik ook op dit verzoek zal worden afgewezen. Het is zo gek, je grijpt elke mogelijkheid aan om hem maar niet helemaal uit je leven te zien verdwijnen. Ik leef nog steeds met hem voortdurend in mijn gedachten, alles draait ook nog steeds om hem. Ik wil het niet, maar het lijtk of ik niet anders kan. De hoop helemaal loslaten gaat gewoon niet.

Wat denken jullie. Het feit dat hij nog wel een keer wil afspreken wil vast niet zeggen dat hij me nog een kans wil geven he? Voor hem zal het echt een eindgesprek zijn en het moment waarop we spullen van elkaar kunnen terug geven. Hij heeft me trouwens nog niet laten weten wanneer hij af wil spreken.

Ook ik (lees het wel vaker op deze site) zoek verder geen contact meer, als een soort strategie. Misschien gaat ie over een paar maanden wel beseffen dat wel bij elkaar horen. Maar ik ben eigenlijk bang dat hoe meer tijd erover heen gaat hoe meer hij gaat wennen aan zijn nieuwe leven zonder mij. En dat de gezegde uit het oog, uit het hart waarheid gaat worden. Vind het zo knap dat hij mij na 5 jaar volledig los kan laten. Hij was echt heel erg gek op me. Hij deed alles voor me.

Ondanks dat ik het antwoord wel weet op mijn vraag ben ik toch wel benieuwd naar wat reacties van jullie.