Het is me gelukt!!

afbeelding van Dirk30

Ja, het is me gelukt!!

Na een paar weken te hebben getwijfeld of ik mn ex de beste wensen zou verzenden met oudjaar, heb ik het dan toch uiteindelijk niet gedaan. De reden? Mss wel angst om geen antwoord te krijgen en dan weer gekwetst te zijn. En gekwetst zijn is ontzettend vermoeiend vind ik. Misschien totaal onterecht want wij zijn als "vrienden" uiteengegaan zonder ruzie. Maar ook voor een deel dat zij mss gaat denken: "denkt die nog altijd aan me?" of "zet je er eens over, loser". Ik wil ook niet teveel haar ego strelen, daar ben ik wat te fier voor. En als zij mij wilt bereiken, wel ze kan mn fb deblokkeren, ze kan me mailen. Ik weiger om die stap te zetten. Laat dit mijn eerste grote stap zijn voor 2015. 2015 wordt mijn jaar!!!!

Waterman, claudia29, torn, en-nu.....en alle andere die ik vergeet.....jullie reacties helpen echt iemand om er door te ploeteren en om andere visies te krijgen. Gek dat zo'n persoon zo diep in je systeem kan zitten. Jah, ik voel mij nu een winnaar.

afbeelding van lover71

Ik had besloten om niet als

Ik had besloten om niet als eerste iets te sturen met oud en nieuw.Het was nu eens aan haar om de eerste stap te zetten.Ze was al een paar keer online geweest en uiteindelijk rond kwart over 1 stuurde ze iets.Ik denk dat ze twijfelde of iets van schaamte had om als eerste mij gelukkig nieuwjaar te wensen, omdat zij toch de relatie heeft verbroken en weet dat ik nog veel verdriet heb van de breuk.Ik stuurde haar ook iets terug en ben blij dat zij als eerste de stap heeft gezet.Ook haar kinderen heb ik iets gestuurd en met de oudste heb ik nog even gekletst.Het is goed zo...nieuwe start van 2015 en kijken wat 2015 ons brengt.

afbeelding van waterman

@Dirk30

Citaat:

En als zij mij wilt bereiken, wel ze kan mn fb deblokkeren, ze kan me mailen. Ik weiger om die stap te zetten. Laat dit mijn eerste grote stap zijn voor 2015. 2015 wordt mijn jaar!!!!

Dirk, geweldig!!!!!!!!!!!!!! Zorg er voor dat 2015 alleen nog maar beter wordt!

afbeelding van en_nu

@dirk30

Proficiat,
Het is mij ook gelukt & exact om dezelfde reden. Het feit dat ze dan zal denken van "vergeet mij nu eindelijk". Hoewel ze zelf moeite had om haar ec te lossen.. Vraag me af of ze hem wel een gelukkig jaar gezonden zou hebben.
Al doet het toch ng een beetje pijn het niet gemogen/gekunt te hebben

Graag gedaan hoor en jij ook bedankt Glimlach
Een gelukkig 2015

afbeelding van Dirk30

Hoi en-nu Alvast ook voor jou

Hoi en-nu

Alvast ook voor jou een zalig 2015 gewenst.

Een ook een dikke proficiat dat je niets van je hebt laten horen. Het is en blijft moeilijk om dit te doen terwijl zij nog vrolijk in je gedachten rond huppelt. Weet je? Mss dat je ooit in een later stadium toch eens een gesprek met haar kunt voeren. Of mss dat je gewoon niet meer de behoefte gaat hebben. Ga je nu in maart nog iets van je laten horen? Want dat had je voorgenomen he.

afbeelding van en_nu

@dirk30

Verschrikkelijk moeilijk!
Raar is dat aangezien ik het niet aan haar kon sturen, wel naar een vriendin van haar gestuurd, waar ik af en toe contact mee heb. Maar zij eigenlijk geen vriendin is in die mate dat ik er in "normale doen" een smsje met gelukkig jaar naar zou sturen..

Idd, voorlopig wil ik nog altijd id toekomst haar spreken. Mss dat ik het dan ook ooit kan snappen. Mss tegen dat het zover is wil ik het niet meer snappen. Of wil ik haar tegen maart helemaal al niet meer zien.

En had idd gezegd voor maart geen contact. En voorlopig voel ik wel nog de drang om haar eens te zien. Maar weten wat id toekomst mogelijk is tussen ons (niet puur relationeel gezien).
Raar aangezien alle vlinders/hoop verdwenen zijn en toch de drang naar haar te zien zo sterk is.. Mijzelf meer tegenspreken kan haast niet Glimlach

Mijn volgende blog zal waarschijnlijk daarover gaan, mijn gevoelens hierover van de laatste dagen gebundeld en als ik alles begrijpbaar heb verwoord, zal het wss hierop komen.

afbeelding van Dirk30

@en-nu

Ik begrijp elk woord je hier neerschrijft. Geloof me, na 5 maand is het verlangen voor een gesprek er zeker niet minder op geworden. Ook nu zijn er dagen dat ze in mn hoofd zit. Elke dag is er een besef dat ik mn maatje kwijt ben. En zo'n 1 verhelderend gesprek, waarom is dat zo moeilijk voor hen? Vrouwen kunnen er wat van, kzal ze nooit echt begrijpen. Knipoog

Maar ik heb voor mezelf ook beslist dat ik erover wil geraken. Het ergste is voorbij maar het zijn idd de scherpe hoeken die moet worden afgevijld. Ik heb de laatste 5 maand echt afgezien. Als ik dat nu aanschouw besef ik dat ik de laatste 5 maand geen plezier heb gehad. Ik besef nu ook dat die maanden echt maar dan ook echt verloren zijn. En verloren tijd kan je niet inhalen. En ik heb enkel maar verdriet gekend. En dat moet stoppen. Jah, ze zit nog steeds in mn hart. En haar lastig vallen wil ik niet, net omdat je het erger gaat maken en zelfs onherstelbare schade kan toebrengen. En jah, ik wil haar ook niet negatieve dingen laten denken over mij. Zoals waterman het zei: laat het rusten. Rust geneest. Daarom dat ik zei: 2015 word mijn jaar. Ik wil nu weer genieten van mn leven en ben al dingen aan het plannen voor dit jaar. Relaties, daar ben ik nog niet aan toe!

Persoonlijk denk ik dat maart nog te vroeg is. Is het dan haar verjaardag ofzo? Misschien dat je je een bredere deadline kan geven. Bv ipv maart, eind dec 2015. Mss dat tegen die tijd je gewoon geen zin meer hebt in dat gesprek en er helemaal over bent. Staat zij negatief tov je? Heb je haar dan eerder gestalkt ofzo? Of lastig gevallen? Wees daarom ook trots dat je niets hebt gestuurd. Je mag geen slaaf van haar worden he.

afbeelding van en_nu

@dirk30

Heb ook al zitten denken, mss moet ik mijn deadline van maart maar verschuiven naar wat verder. Maar mss zit ik dan gewoon x-maand langer uit te kijken om haar te zien. En dan hou ik mijn eigen ook maar weer voor de gek. Want nu en dan vraag ik mij af of het wel goed was om haar te verwijderen. In eerste instantie leek het wel, maar nu, hoe moet ik ooit weer tegen haar beginnen? Het was als ze zei dat ik haar los moest laten, eerst leek het goed te doen, de opluchting van duidelijkheid, dan de de terugslag van haar niet kunnen lossen.

Het feit dat ik aan haar moet terugdenken en ze in mijn hart zit heb ik helemaal geen probleem mee, alleen de rem die het brengt om door te kunnen gaan is zo moeilijk. Nu helemaal geen plezier aan de laatste maanden heb ik ook niet gehad. Maar alles is toch anders, de constante gedachten aan haar, tijdens het uitgaan toch niet eens extra rondkijken of ze daar niet toevallig ook zou zijn, het vormt toch allemaal een last.
En ik snap het hoor, haar lastig vallen wil ik ook niet. Anderzijds momenteel zitten we wel in de "nee" en een "ja" kan je enkel krijgen door ooit weer eens tegen haar te beginnen (over het feit van dan weer in elkaars leven te mogen komen)

Ik weet het niet, mss is het te vroeg mss niet. En maart is geen symbolische datum hoor, het leek mij dat 4 maand wel ruim genoeg moet zijn voor iemand die ik maar 1,5 maand gekend heb, waarmee ik zelf nooit echt samen was..
En ik weet het niet of ik er helemaal over ga komen, ik las net je blog van augustus, van je oude liefde van 17 jaar geleden. Wel ik heb het gevoel dat dit de verliefdheid is waarover jij hier spreekt, diegene die je nooit meer gaat evenaren.
En ik weet het niet, rust geneest mss wel, maar littekens blijven...
En pas op, ik ben waterman dankbaar voor zijn advies, heeft mij veel geholpen, maar soms heb ik de indruk dat hier teveel de nadruk ligt op vergeten en tot nooit meer, (genre je hebt nu al een half jaar niets laten horen, op naar het volgende en dan 2 jaar...) daar waar dit in eerste instantie wel goed is maar ik mss naief blijf geloven dat we toch wel ooit overeen moeten kunnen komen.. Want we mogen toch ook niet ontkennen dat we eigenlijk best toch wel nog om die persoon geven..?

Haar houding tov van mij, heb er totaal geen idee over. Tuurlijk zullen haar laatste negatief zijn. Stalken heb/hoop/denk ik nooit echt gedaan. Toen ze zei dat ik zonder haar verder moest, heb ik haar eigenlijk 2 weken niets gestuurd. Dan was ze jarig, een gelukkige gestuurd waarop ze antwoordde en ik natuurlijk een gespreksmogelijkheid zag, zonder antwoord dit keer. En dan 2 weken later, dat voor haar deur stond, afscheid wou nemen, omdat ik niet over haar geraakte. Toen deed ze niet open, dus dat was zowat het laatste. Maar niet dat ik ze constant smste/belde... Dus dom heb ik zeker gedaan, maar tis niet dat ik ze constant lastig viel Glimlach.
Dat afscheid had ik dan maar via fb getypt en afgesproken dat we ooit wel opnieuw vrienden zouden worden. Al leek het haar toen niet veel te schelen, al kan dat ook zowat zijn omdat ze toen wel genoeg had van mijn "aandachtszoekerij". Anderzijds moet er toch ook iets positiefs zijn of het was nooit tot de situatie gekomen zoals ze nu is.
Mss dat zij mij ook al vergeten is intussen en dat we dan met een propere lei kunnen beginnen. Mss dat ze mij nog eens afwijst, maar vanuit dit idee zal ik contact zoeken met haar.

blijkt hier weer een lang antwoord te zijn, moeilijk om kort iets te omschrijven Lachen

afbeelding van Dirk30

@en-nu

Jah, de verliefdheid die er 17 jaar geleden was heb ik nooit meer gekend, ook niet bij mn laatste ex. Maar of verliefdheid genoeg is voor een relatie...ik denk het niet. Betreffende mn laatste ex, ik hield veel van haar en zij van mij maar de omstandigheden waren ook niet goed genoeg om verder te gaan.

Die vraag moet je mss ook eens stellen: is de verliefdheid die je hebt, genoeg om een relatie te garanderen? Ken je haar persoontje? Wat ik heb geleerd is dat als je iemand lang niet ziet, je die persoon in je gedachten begint te romantiseren en te idealiseren en dan wordt het gevaarlijk. En als je fb dan nog eens begint te checken....o weee...nog verder van huis!! En jah dan begin je de realiteit wel eens te negeren. Om een voorbeeld te geven: ik zag mn ex graag maar wat de sex betreft, dat was niets zpeciaals hoor. Maar dat zijn dingen die je bij het missen gewoon negeert.

Ken je haar goed genoeg om een relatie er mee aan te gaan? Tweede vraag: denk je niet dat als ze nieuwschierig was, jou gewoon eens uit spontaniteit zou hebben gecontacteerd? Hoe reageerde ze op je fb- afscheid?

afbeelding van en_nu

@dirk30

Of verliefdheid genoeg is?
Neen, wss niet. Maar ik heb het nodig. Er zijn meisjes die ik knap, leuk etc vind, maar ik voel niets van verliefdheid voor hen, dus kan niet, meer lukt niet.. Maar is dan een relatie aangaan mogelijk met iemand die ik eigenlijk leuk, knap etc vind, maar niets voor voel hetgeen wat ik moet doen..? Ik weet het niet, ik denk dat verliefdheid nodig is...

Om eerlijk te zijn, ik ken haar helemaal niet. Ook zij zal negatieve punten hebben, alleen heb ik deze nooit kunnen ontdekken. Mss zou contact mij wel goed doen, aantonen dat ze niet is wie ik er van maak dat ze is. En het feit dat ze mij negeerde is al een negatief punt zou je kunnen stellen. Maar dit is iets wat ik deels zelf veroorzaakt heb? Had ik geen ruzie "gezocht" toen ik mocht blijven slapen, spraken we mss elkaar nog nu en dan...

Je tweede vraag: als ze nieuwsgierig was... Mss wil ze wel, maar is zij op dit vlak iets minder impulsief, net iets betere controle over haar daden, want dat is toch de reden dat we hier gedeeltelijk zitten, om geen "domme dinges" te doen. Heeft zij minder drang naar mij dan ik naar haar, maar wil ze best wel nog eens iets horen van mij. Mss denkt zij wel van hmm ik had graag gestuurd, ach het moet nu maar eerst van hem komen...

En hoe ze reageerde: koud zoals ik zei. Maar dat kan zijn omdat ze toen wel echt iets had van laat mij gerust. Want daarvoor wou ze ook afspreken, vond ze altijd excuses en wentelde ze dit altijd af, maar toen ik plots voor haar stond, waren we wel weer aan het kussen, mocht ik blijven slapen... Het leek dus wel alsof ze ook aan zelfbescherming deed...

afbeelding van waterman

Hoi Dirk en En_nu

Ik vind het heel fijn om te lezen dat jullie wel iets aan mijn reacties hebben! Dat is toch de functie van een forum, he, en als ik dan hoor dat het toch soms wat helpt dan ben ik ook weer blij Knipoog. Thx!!!!

No contact is best wel heel ingewikkeld. Dat snap ik zelf ook wel. Het is zeker geen medicijn wat altijd helpt, ik hou er eigenlijk ook niet zo van om dit een ‘methode' te noemen. Eigenlijk, denk ik, zou ik liever praten over afstand en rust. Effetjes. Omdat het nodig is. Volgens mij moet je niet in fundamentele discussies terechtkomen over de voor- en nadelen van ‘no-contact’.

Vooral in ldvd bestaan geen in steen gehouwen methoden, die altijd een bepaalde uitwerking hebben. Er bestaat alleen maar de vraag: wat werkt voor mij? Volgens mij moet je dit soort dingen pragmatisch bekijken. Helpt het mij? Haalt het mij weg uit de paniek? Helpt het mij op de been te blijven? Dat zijn volgens mij belangrijke zaakjes.

En zeker als de paniek en de chaos groot is, als de onrust in jezelf groot is, dan moet je geen extra impulsen aanbrengen. Geen extra energie er in stoppen. Maar rust zoeken, afstand zoeken. Effe niet dat mailtje sturen, dat kan morgen ook nog. Effe niet appen, dat kan morgen ook nog. Of overmorgen. Of over een week. Of een maand. Maar nu niet. Nu hoeft het niet. Dat is de pragmatische aanpak om jezelf op de been te houden.

En die werkt voor mij. Soms wel, en soms niet….. En of je daarna gaat praten met die ander? Dat zie je dan wel. Als er iets is om over te praten, dan komt dat wel. Als er niks meer over is, dan komt dat niet. Maar zeker in de eerste tijd na de breuk is het in mijn ogen belangrijk om de energie uit het conflict te halen, en de energie op jezelf te richten. Zodat jij weer op de been komt. Zodat jij weer rationeel kan denken. Afstand hebt. Kunt kijken naar jezelf. Perspectief……..

Daar gaat het om. Pragmatisch. Jezelf op de been zetten. Jezelf effe steunen. Weg uit de chaos. Weg van de onrust.

Nou ja, sterkte allemaal. Zoek wat rust, zoek wat afstand Knipoog. En hou jezelf op de been!
Waterman

afbeelding van en_nu

@waterman

Dag waterman,
Leuke reactie schrijf je hier, waarin ik mij veel beter kan vinden.

Ik kan me zeker vinden in het feit om afstand te nemen. Rust vinden om zeker de boel niet te foreceren en de kloof alsnog groter te maken. En het doet me ergens ook goed, ik ben dinges anders gaan zien. Zie dat het veel voorkomt dat er met vragen achtergebleven wordt waar je antwoorden op wilt. Alleen in het begin lijkt het mijn probleem waarin direct duidelijkheid moet komen. Alles snappen zodat het kan stoppen. Terwijl dit niet te snappen is, omdat zij -zo vermoed ik zelf- met vragen zit, waarop ze het antwoord niet weet. Dus iets is wat ik moet leren aanvaarden, zonder antwoorden en dat heeft tijd nodig...
Tot hier ben ik in mijn eigen ondervinding het nu eens dat contact stopzetten "het beste" is wat ik momenteel kan doen, langzaam aanvaarden dat het niet meer is waarvan ik zo hield.

Alleen vind ik dat daarna hier teveel gezegd wordt van proficiat je hebt nu al een half jaar niets laten horen, akkoord je hebt afstand en rust tussen jullie beide gecreëerd. Maar vanbinnen blijft het wel dag-in-dag-uit knagen aan jou. Blijven de vragen "Wat zou zij nu doen", "zou zij nog eens aan mij denken", "hoe zou zij nu tov van mij staan", "komen we ooit nog overeen". Dan wordt er hier -al dan niet correct- advies gegeven dat als zij die vragen ook heeft, ze wel iets zou laten horen..
Maar we blijven ze wel hebben. Terwijl dat eens met elkaar contact opnemen, daar mss antwoorden zou opgeven. Mss met antwoorden die we willen horen, mss met antwoorden die ons nog eens kwetsen.

Ik zeg niet dat dit het juiste is. En als ik het hier neerzet besef ik ook wel dat we ons juist beschermen tegen het kwetsen (dus dat geen contact zoeken mss wel goed is), anderzijds met vragen blijven rondlopen, tis ook geen pretje Glimlach
Bah, emoties & gevoelens, zo onduidelijk...

afbeelding van waterman

Hoi En_nu

Dank voor je antwoord!

Citaat:

Dan wordt er hier -al dan niet correct- advies gegeven dat als zij die vragen ook heeft, ze wel iets zou laten horen..

Het gaat niet om waarheden, he, het gaat er niet om of een advies 'correct' is. Ldvd is een erg individuele zoektocht, naar je eigen gevoelens en je eigen persoon, en daarin is alleen maar sprake van 'wat werkt voor mij', en 'waar voel ik me goed bij'. Er bestaan dus volkomen tegenstrijdige adviezen, die soms wel waar kunnen zijn, maar soms ook niet. Alles komt neer op hoe JIJ (of elk ander individu) daar in staat, en zich goed bij voelt.

Wat ik kan is inzichten delen, en ervaringen delen. Ik kan geen waarheden delen, ik heb geen toegang tot de waarheid Knipoog. Dus als ik zeg dat ik geen contact opneem, en dat ik afstand zoek, dan zeg ik precies dat: IK neem geen contact op, IK hou afstand. En die ervaring wil ik delen. Maar de waarheid? Is het correct? Ik probeer weg te blijven bij dat soort grote concepten. Het leven is al ingewikkeld genoeg. Soms werkt het voor mij. Ik hoop dingetjes tegen jou te kunnen zeggen die voor jou werken. Maar of jij ze oppikt, en of jij ze aanvaardbaar vindt, dat moet jij beslissen. Dat kan ik niet voor je. En zo hoort het ook Knipoog

Sterker nog, soms neem ik wel contact op. En probeer ik wel te praten...... Soms lukt dat een beetje, soms niet.........

Weet je, En-nu, jij komt er wel........ Ik heb daar wel vertrouwen in. Maar de levensvraagjes blijven. Je leven lang. Denk ik.

Waterman

afbeelding van en_nu

@waterman

Mss zie ik het allemaal te zwart wit..
En dat is ook mijn probleem abstracte dinges, ik heb het daar zo moeilijk mee.

En ik ben je ook dankbaar hoor!
Bah, gewoon doen wat ik denk dat ik moet doen. Alleen nu nog afstand houden. Glimlach Tonen dat ik niet een maand later weer voor haar voetjes lig Glimlach

afbeelding van waterman

Hoihoi

Citaat:

Weet je, En-nu, jij komt er wel........ Ik heb daar wel vertrouwen in.

Knipoog No worries, hoor.......

afbeelding van en_nu

@waterman

Dank je Glimlach

Leuk hoe mensen die je niet kent, je toch zo een hart onder de riem kunnen steken Glimlach

afbeelding van Claudia29

Dirk30

Wist je al dat je een topper bent!?

2015 wordt ons jaar, wij gaan 2015 rocken.

afbeelding van Dirk30

Hoi claudia29 Bedankt voor

Hoi claudia29

Bedankt voor het compliment.

Ook jij een mooi 2015 gewenst. Ik heb de indruk dat jij er al (bijna?) helemaal overbent. Dit geeft ook moed aan mij en anderen.

En jah, wij gaan rocken. Dit wordt ons jaar zoals wij het willen.

afbeelding van Claudia29

@Dirk30

Zie je berichtje nu pas! Ik zit niet meer zo veel op deze site.. in het begin ontzettend veel steun aan deze site gehad, later ontweek ik het omdat ik mij slechter ging voelen door de verhalen die ik las. Nu? Nu heb ik het niet zo nodig meer.
Natuurlijk kom ik af en toe even kijken, kijken hoe het met iedereen gaat.

Ik zelf ben er ook bijna overheen! Af en toe nog wel die momentjes van; Wat als? Had het niet? Waarom?
Maar ik denk dat je die wel zal blijven houden. Desondanks voel ik mij goed, heel goed zelfs.. beetje aan het daten! Vermaak mij prima.

Liefs.

afbeelding van Dirk30

Dag claudia.Ik kom hier ook

Dag claudia.

Ik kom hier ook minder. Soms kom ik hier nog eens maar dan eerder om wat raad te geven en minder om raad te vragen. Heb soms ook de indruk als je hier al die verhalen leest dat je eigen ervaring wat naar boven komt en het kan niet de bedoeling zijn om erin te blijven hangen. Nu 5 maand later voel ik ook mij ook beter, goed zelfs tot supergoed bij momenten. Glimlach Heb ook nu toekomstplannen, ben weer gaan sporten, af en toe met vrienden weg. Soms heb ik zoals jij ook die momentjes zovan: een jaar geleden was het nog koek en ei, of 6 maand geleden waren we dat of dat aan het doen. Dan krijg ik het wel ff moeilijk maar niet lang. Je merkt echt wel dat er al veel slijtage komt op ldvd. Ik heb ook veel geleerd hiermee. In begin veel de drang gehad om haar te contacteren, nu helemaal niet meer. Aan daten ben ik niet toe. Gewoon geen zin, teveel gedoe voor me. En ik denk dat ik er ook niet klaar voor ben. Ik denk dat ik ga vergelijken met mn ex. Ik wil nu ff tijd voor mezelf, kwestie van stabiliteit te creeren in prive- en beroepsleven. Enkel de plaatsen waar we uit gingen vermijd ik. Maar voor de rest, buiten de kleine downmomentjes, voel ik mij goed en kijk enorm uit naar de toekomst. Ik heb ook veel aan deze site gehad.
Het doet mij denken aan een blog dat ik een tijd geleden heb geplaatst, geloof oktober 2013. Alles is relatief, de relatie maar ook het ldvd daarmee gepaard.

Veel sterkte.

afbeelding van torn

@Dirk30: Genezende Rust

Even een beetje flauw op de vroege ochtend:

Dirk30 schreef:

De reden? Mss wel angst om geen antwoord te krijgen en dan weer gekwetst te zijn. En gekwetst zijn is ontzettend vermoeiend vind ik. Misschien totaal onterecht want wij zijn als "vrienden" uiteengegaan zonder ruzie.

Dirk30 schreef:

Maar ook voor een deel dat zij mss gaat denken: "denkt die nog altijd aan me?" of "zet je er eens over, loser". Ik wil ook niet teveel haar ego strelen, daar ben ik wat te fier voor. En als zij mij wilt bereiken, wel ze kan mn fb deblokkeren, ze kan me mailen.

Dus besloot je maar gehoor te geven aan je 'angst' om geen antwoord terug te krijgen en kunstmatig je ego te gaan strelen. Knipoog

En dat geeft rust, werkt genezend voor je en stopt het verdriet?

Ik geloof persoonlijk niet zo in de helende werking van de formule no-contact en afstand & rust die maar op ieder verhaal losgelaten wordt. Laten we wel wezen, hoeveel mensen houden het echt vol en bezwijken uiteindelijk onder het knagende gevoel van toch contact willen maken wat niet meer te onderdrukken is en blijken dat contact dan, los van de uitkomst, toch nog nodig te hebben gehad om het definitief achter zich te kunnen laten en verder te gaan? Het zal in bepaalde situaties zeker het beste zijn om juist geen contact meer met een ex-partner te hebben.

Maar of het nou echt voor iedereen in alle gevallen de heilzame rustgevende werking biedt zoals het gesteld wordt durf ik echt te betwijfelen. Ik denk zelf altijd een langdurig bitter en verhard randje te proeven bij mensen die zichzelf dat keihard opleggen. Soms kan juist wel 'contact maken' je net dat duwtje geven wat je nodig hebt. Of het nou is door middel van geen antwoord terug krijgen, een afwijzing, je een ander beeld krijgt van de persoon waar je zo naar verlangde of dat het de aanzet kan zijn tot het met elkaar aan kunnen gaan van een fatsoenlijk vorm van contact.

Net als jij heb ik zelf ooit eens deze worsteling ten tijde van mijn liefdesverdriet gehad over het wel of niet een 'happy new year' bericht naar de ex te sturen. Ook ik kreeg zonder enige vorm vraagstelling richting mij het algemene advies, met name hier, tegen mijn gevoel en behoefte in te gaan en het niet te doen. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik, mede door een prachtig zoon<->vader gesprek erover, het hier alom geadviseerde 'altijd dicht bij jezelf te blijven' op mijzelf toe te passen en mijn toenmalige ex wel een berichtje te sturen op nieuwjaarsdag. Moet ik er wel bij zeggen dat ik er totaal geen verwachting (hoop) verder bij had en dat het voor mij een soort van 'symbolische' afsluiting was van een jaar waarin die relatie en breuk zo centraal hadden gestaan.

Maar dat is natuurlijk hoe het voor mij het beste werkt met gevoelskwesties.

Er is volgens mij een fijne lijn tussen handelen vanuit je trots of ego en zelfrespect hebben. Bij de eerste twee handel je voornamelijk vanuit je angst om gekwetst te worden, wat vrij belemmerd (verbittering) voor jezelf kan werken. daar waar je trots/ego opzij kunnen zetten en handelen met zelfrespect soms compleet nieuwe deuren en inzichten, je omgeving kan brengen en omgaan met situaties kan brengen.

Ik ben altijd benieuwd welke zelf- en levensinzichten het de voorstanders van 'geen contact' concreet heeft gebracht in het leven. Helaas blijven die antwoorden altijd uit. Tong

afbeelding van en_nu

@torn

Ben blij is iemand te lezen die de no-contact niet voor de 100% steunt.

De raad van neem eerst afstand en laat alles eerst wat bezinken, kan ik 100% toejuichen, geef elkaar eerst wat de tijd om de negatieve emoties van de laatste tijd te verwerken. Dus ben ook akkoord dat je niet moet blijven achter haar aanlopen, nadat ze je heeft duidelijk gemaakt dat het niets wordt, hoe hard en moeilijk ook.
Alleen voel ik wel dat ik haar nog eens wil spreken of zien. Mss wil zij mij helemaal niet meer zien, mss vindt ze het best leuk, dat zal dan wel blijken...
En door het advies op te volgen dat hier voornamelijk gegeven wordt (blijven negeren, wachten tot zij je contacteert) zit je je gevoel te onderdrukken, dat je best wel nog om haar geeft/aan haar denkt maar gewoon dit niet mag toegeven om je eigen ego te strelen. Niets lijkt mij verkeerd dat je toch nog om iemand geeft die je graag gehad hebt, al zou ik, moest ik haar zien nu niet gaan zeggen dat ik ze mis en blabla, maar gewoon nog eens goesting had haar te spreken/zien.

Nuja, mss moet ik nog een paar keer tegen de lamp aanlopen, om te beseffen dat gedaan gedaan is. Of mss blijkt wel dat de no contact zwaar overroepen is. Nuja iedereen zal idd anders zijn Glimlach

Btw: het is niet dat ik iedereen die de no-contact aanraad de grond inboor, want jullie hebben mij zeker ook goed geholpen hoor!

En heb je eigenlijk positieve respons gehad op je nieuwjaarswensen? Tong

afbeelding van Dirk30

@en-nu

Ik begrijp wat je wilt zeggen. Tuurlijk wil ik ook zoals jij mijn ex graag nog eens zien of spreken. Maar zoals eerder aangegeven is elke situatie een geval apart. In mijn geval zou het tot niets leiden. Maar mss dat jij bij het wederzien wel een voldaan gevoel gaat krijgen en verder kan met je leven en alles beter kan plaatsen. Alleen, en dat is dan weer persoonlijk, ga je daarna dan niet weer het gevoel krijgen zovan: " twas leuk, ik wil haar nog een keer zien"?? Of ga je mss denken: " ze vond het leuk, mss wilt ze me wel en moet ik maar wat verder proberen".
Mss heb ik hier alles wat "verkeerd" geplaatst door te verwijzen naar je ego, maar het is en blijft een feit dat je ook aanjezelf moet denken: zelfhygiene zeg maar. Ik zeg niet dat de no-contact voor iedereen helpt maar het is me wel duidelijk dat als de andere met rust wilt worden gelaten, dat die dat ook effectief wilt. Hoe je uit elkaar bent gegaan is ook een belangrijk gegeven inzake de no-contact rule. Als je vriendschappelijk uiteen bent gegaan ( zoals ik)vind ik die rule eigenlijk best wel moeilijk toepassen. Dan is de verleiding net groter. Heb je ruzie gehad of heeft zij/hij je bedrogen, dan vind ik het net gemakkelijker. Dan kan ik voor mezelf zeggen :"smerig @@@wijf, ik wil je nooit meer zien, waarom zou ik die bitch nog aandacht willen geven". Feel free om haar te contacteren als jij je daar beter bij voelt, want daar gaat het uiteindelijk om. Maar de vraag is, mocht je haar kunnen spreken, ga je na dat gesprek niet weer hopen, of gaan er niet opnieuw vragen opduiken waar je wederom een antwoord wilt? Het is en blijft een moeilijk iets. Ik vind ldvd iets verschrikkelijk en soms wou je dat je die ene persoon eigenlijk nooit had ontmoet.
Succes

afbeelding van en_nu

@dirk30

Dirk30 schreef:

ga je daarna dan niet weer het gevoel krijgen zovan: " twas leuk, ik wil haar nog een keer zien"?? Of ga je mss denken: " ze vond het leuk, mss wilt ze me wel en moet ik maar wat verder proberen".

Die kans bestaat idd. Dat is ook wat ik mij nu zit in te praten. Ik wil wel een eerste stap nemen naar contact. Maar verder moet het van haar komen.

Dirk30 schreef:

Mss heb ik hier alles wat "verkeerd" geplaatst door te verwijzen naar je ego, maar het is en blijft een feit dat je ook aanjezelf moet denken

Zeker waar en ik snap ook dat zelfbescherming nodig is, je niet laten blijven kleineren. Alleen knaagt het momenteel wel redelijk hard niets meer te weten/zien van haar. Mss is dat een normaal proces en gaat het van verloop van tijd weer beter. Maar ik zit toch meer en meer te denken van hoe ik uiteindelijk tot contact ga/wil komen. Nuja mss is dat ook omdat het vakantie is en tijd te veel heb Glimlach

Dirk30 schreef:

Ik zeg niet dat de no-contact voor iedereen helpt maar het is me wel duidelijk dat als de andere met rust wilt worden gelaten, dat die dat ook effectief wilt. Hoe je uit elkaar bent gegaan is ook een belangrijk gegeven inzake de no-contact rule. Als je vriendschappelijk uiteen bent gegaan ( zoals ik)vind ik die rule eigenlijk best wel moeilijk toepassen

.
100% akkoord. Als ze zegt van het is beter dat het blijft zoals het nu is, zal het wel nog eens pijn doen. Alleen nu was gezegd we gaan nog wel overeen komen id toekomst. Troostende woordjes of gemeend? Ik weet het niet, wss het eerste. Maar dan had ik liever dikke ruzie gehad dat zoals je zegt k*twijf, zodat ze ons "koud" liet Glimlach

Dirk30 schreef:

ga je na dat gesprek niet weer hopen, of gaan er niet opnieuw vragen opduiken waar je wederom een antwoord wilt?

Ik weet het hoewel ik nu niets hoop en met de slechtste verwachting wil vertrekken, besef ik heel goed dat een paar lieve woordjes mij direct een ander beeld geven..

Dirk30 schreef:

Het is en blijft een moeilijk iets. Ik vind ldvd iets verschrikkelijk en soms wou je dat je die ene persoon eigenlijk nooit had ontmoet.
Succes

Idd, had het veel makkelijker gemaakt. Glimlach

afbeelding van torn

@En_nu

Ik hou het even kort

Citaat:

Ben blij is iemand te lezen die de no-contact niet voor de 100% steunt.

Nope, ik geloof niet in mededelingen doen met vaste stellingen wat het beste voor iemand zou zijn, eerder in (prikkelende) vraagstellingen waardoor iemand die hulp vraagt zelf tot het inzicht komt wat haar/hem het beste past. Of het nou betrekking heeft op no-contact, een periode van 'stilte' inlassen, berichtje sturen, of het 'gesprek aan willen gaan' is.

Als jij zoals je in je reactie aangeeft, ik ken je verhaal verder niet, de behoefte hebt om contact op te nemen met je ex, zie ik het niet als mijn taak om daar een 'negatief advies' over uit te spreken of je aan te moedigen het 'no-contact' te handhaven en daar trots op te moeten zijn. Het is jouw gevoel en behoefte. Wie ben ik dan om daar aan te gaan knagen en jou te adviseren dat het beter voor je is tegen je gevoel in te gaan. Ik kan je alleen maar vragen wat je intentie is en of het realistisch is wat jij wil. En of je nou struikelt of even gekwetst raakt, je komt er altijd wel weer overheen en bent een ervaring rijker geworden..... als je dat wil en daarvoor ook de juiste mensen om je heen hebt.

Feitelijk zegt bijna iedereen hier hetzelfde met dezelfde doelstelling.... maar net een beetje anders. Tong

en_nu schreef:

En heb je eigenlijk positieve respons gehad op je nieuwjaarswensen? Tong

Jazeker. Een heel mooi bericht terug gehad. En ik doe het nog steeds. Tong
Maar zoals ik in mijn vorige reactie aangaf was ik mij heel goed bewust van wat ik er voor mijzelf mee wilde.

Btw,altijd leuk iemand die niet alles klakkeloos aanneemt, vragen stelt en zijn eigen mening durft te vormen en uit te spreken.

afbeelding van en_nu

@torn

Mijn intentie is haar weer in mijn leven te hebben. Op welk level, zal moeten blijken. Of het realistisch is, zal van haar afhangen Glimlach. En dat niet alles in een knip als vroeger zal zijn besef ik mij ten volle Glimlach

Leuk voor jou, dat maar snel nieuwjaar is, dat ik ook een reden heb om iets te sturen Lachen

Tis door vragen te stellen dat we vooruit komen e. Alleen spijtig is dit geen wiskunde waarin de antwoorden vast staan Glimlach

afbeelding van Dirk30

@torn

@torn

Ik denk dat algemeen advies geven hier heel moeilijk is, juist omdat elke situatie verschillend is. Elk persoon is ook anders. De no-contact rule kan voor sommigen helpen, voor anderen niet. Ok, ik kan haar een sms berichtje sturen. Maar waar stopt het?? Waar moet je de lijn trekken? En vooral, haalt het iets uit? In mijn geval zijn er twee opties mogelijk: 1) jah, ze stuurt iets positief terug. Maar dan loop ik de kans om weer te gaan hopen. En dat wil ik niet omdat de situatie van die aard is dat een contact tussen ons het alleen maar bemoeilijkt. Ter info: ze had gekozen voor haar gezin desondanks ze van me hield. Haar man had geen weten van ons relatie, dus vrienden bljven is ook geen optie. 2) ze stuurt niets of iets negatiefs. Daar ga ik weer naar "af". Wil ik dat. Nee!! Het gaat nu net goed, maak plannen. En ik respecteer haar keuze. Respecteren hoort er ook eenmaal bij, zelfs als dit niet in je kraam past. Is de no contact een ego-ding? Jah, voor een stukje dan. Dat stukje dat past in het helingproces. In dit helingsproces bestaat er zoiets als zelfbescherming. Waarom aan zelfkastijding doen??