Het is gebeurd...hij heeft me verlaten alsof ik nooit iets betekende voor hem..
Na alles wat ik voor hem heb gedaan, mezelf wegcijferen voor hem toch maar gelukkig te kunnen maken, Als hij iets nodig had ik zorgde er onmiddelijk voor..
Nog nooit heb ik dit gevoeld voor iemand.. hij maakte me gelukkig maar verdrietig tegelijk..
Hij kon oh zo lief zijn de ene dag, en dan plots alsof ik niets ben de andere dag, toch ondanks alle downs gaf ik hem niet op en hield ik elke dag meer en meer van hem.
ALLES heb ik voor hem gedaan! en toch verlaat hij me alsof ik niets ben.
Hoe kun je zeggen dat je van me houd en de volgende dag niet meer van me houden? Is dit zelfs mogelijk..
Gisteren zei hij me : je bent te onderdanig, je kent te veel mannen, je bent niets voor mij dus bij deze laat ik je..
Hij heeft gelijk, voor hem kende ik veel mannen, maar sinds ik met hem was heb ik ze allemaal aan de kant gechoven..
Te onderdanig? Is mijn liefde voor hem tonen en de vrede proberen te houden onderdanig zijn dan? :'(
ik vroeg hem, wat wil je dan van me? Ik moet niks meer van jou is zijn antwoord..
Ik heb hem gebeld, toen zei hij dat hij veel "verhaaltjes" van me heeft gehoord, ik vraag me af hoe dit kan? ik heb niets uitgestoken in mijn leven...
Hij heeft te veel gehoord en zegt " als ik met jou over straat loop wil ik wel mijn trots nog behouden" "ik verdien beter dan jou"
Hoe kun je beter dan me verdienen terwijl ik degene ben die alles deed voor de relatie, alles voor jou gelukkig te maken terwijl ikzelf wegkwijn van de keren dat je me kwetst :'(
En dan zegt hij hetgene wat me helemaal kapotgemaakt heeft " ik heb een ander en beter meisje gevonden"
"ik heb je niet bedrogen maar had wel contact met haar"
mijn wereld stortte in.. Het voelde alsof mijn hart er werd uitgerukt..
Hoe kun je zeggen dat je beter verdient terwijl jij degene bent die achter mijn rug om bezig bent met een ander?
Hoe kun je zo met jezelf leven?
Soms bluft hij, soms niet dus ik weet niet wat ik moet geloven..

Dan geeft hij me weer gemengde gevoelens, ik vraag op facebook of ik hem terug mag bellen, en hij zei me " bel me morgen, we zullen er dan wel goed over praten, slaapwel xx"

wat moet ik hier nu van denken?
Als je me echt niet meer wilt en zogezegd iemand beter hebt leren kennen, zou je me toch verwijderen van facebook? en geen kusjes sturen?
heeft hij het misschien gedaan gemaakt omdat we ruzie hebben gehad? ik weet het niet
Al wat ik weet is dat hij mijn eerste grote liefde is, en ook mijn laatste.
En dat ik van 22u tot 4u30 aan 1 stuk door heb gehuild, tot ik sliep.. om 9u stond ik huilend op, het is nu 11 uur en ben nog altijd aan het huilen.
Ik ben uitgeput, alles wat ik wil is in z'n armen liggen, het gevoel hebben dat hij de man van m'n leven is en me nooit meer verlaat.
Ik ga kapot, ik wil mezelf iets aan doen