Ik had tot vanochtend nog de hoop dat het misschien wel weer goed kon komen. Na een gesprek met hem weet ik dat ik geen hoop meer moet hebben. Hij wil echt niet meer. Mijn hart aan gruzelementen! Het is nu gewoon echt over, mijn eerste grote liefde. Wat doet dit pijn zeg! Ik kan het niet beschrijven, maar denk dat vele van jullie weten hoe het voelt. Ik kan echt alle tips van de wereld gebruiken hoe je zoiets verwerkt enweer met je leven verder kan. Hoe kom je over je eerste grote liefde heen, kom je er uberhaupt overheen?? Alsjeblieft vertel het mij, want ik weet het niet meer. Ik zie het gewoon niet alemaal voor me zonder hem.
Een leven zonder hem, de man van wie ik zoveel gehouden heb en nog steed zoveel van hou. Ik weet dat het voor iedereen verschilt maar kan iemand me een tijds indicatie geven hoe lang het duurt voor je weer echt een beetje verder kan en er niet elke meer zo bij stilstaat? Is dit nou echt rock bottom? En wanneer komt er dan weer licht? Ik heb dit nog nooit mee gemaakt, dit is allemaal nieuw voor mij. 5 jaar heb ik lief en leed met hem gedeeld, hij was alles voor mij! Mn eerste lange relatie, daarvoor was mn langste relatie 1 jaar, en niets vergeleken met wat ik had met hem.
Ik ben zo blij dat deze site er is en dat je je hart kan luchten.
En lekker alles van je af kan schrijven en wat tips kan krijgen.
Alvast bedankt allemaal.
knuffels,
Quiche
Hoi La Quiche, Ik heb even
Hoi La Quiche,
Ik heb even geen tips voor je, maar wil even zeggen dat ik het ontzettend rot voor je vind en je erg veel sterkte wensen.
Ik voel me vandaag ook helemaal niet goed, ik mis haar ook echt gigantisch. Je bent in ieder geval niet de enige die zich ontzettend rot voelt, misschien dat je daardoor wat minder eenzaam voelt. Helpt bij mij in ieder geval wel wat.
Nogmaals sterkte!
Groetjes Edwin
TIP
La Quiche,
Ik kan je dit vertellen....het was dus je eerste grote liefde....
5 jaar ...dat is niet niks....
ikzelf had 9 jaar een relatie...en nu ben ik 6 maanden verder....
en mijn liefdesverdriet is over....
het gaat niet in 1 keer over....
het zijn fases waar je doorheen moet....
het zijn een aantal stappen waar je doorheen moet....
eerst ben je hopeloos..... je ziet t nut van t leven neit meer in...
en je houd ej vast aan alle fijne dingen uit je oude relatie....
en misschien zou je wel een aantal terug vallen krijgen....
en daar bedoel ik mee....dat je tegen beter weten in toch contact gaat zoeken met je ex....
het kan dan 2 kanten opgaan....of t komt goed....
of je doet jezelf nog 10 keer zoveel pijn met teleurstellingen....
in het begin zal je weinig zin hebben om dingen te ondernemen...
je vriendinen en vrienden om je heen lachen allemaal en zijn vrolijk
terwijl jij met een gebroken hart zit.....en de hele wereld vliegt aan je voorbij omdat je in je eigen wereld zit....
neem ook gerust alle tijd om je verdriet te verwerken....
maar ga niet al te lang in de put zitten want dat is ook niet goed...
op een gegeven moment...moet je weer opstaan...
en proberen leuke dingen te doen....alleen of met vrienden...
er komt ook een fase dat je dingen over je ex zal horen,.....
die je misschien helemaal niet leuk gaat vinden
maar onthou 1 ding.....
toen je geboren werd......kon je niet gelijk rennen.....
je hebt t met kruipen vallen tranen en opstaan lopen , rennen gedaan
zo is het ook met liefdes verdiet het zijn fases.....
je vroeg wat voor tijd zit eraan vast....
sommige mensen zitten er echt jaren mee....
andere zijn er binnen een week klaar mee....of na een paar maanden...
maar t hangt een beetje vanjezelf af.....
als je stil thuis blijft zitten....word je alleen maar depri dus doe dat niet te lang.....
de wereld is groot groter dan je denkt....
met heel veel verschillende mensen.....jou ex was maar 1 mens van alle miljarden die hier lopen......
je moet proberen te denken van heyyyyy we hebben een mooie tijd gehad samen...en wees blij dat je dat meegemaakt hebt....
want sommige mensen hebben nog nooit liefde gekend
het is tijd om verder te verkennen te leven....
geniet van t leven want t leven is veels te kort.........
klinkt allemaal heel makkelijk maar t is moeilijk,......i know it/.///
heb 9 jaar van mijn leven moeten afsluiten,....waarin ik veel plezier liefde en verdriet in heb meegemaakt.... het is niet makkelijk....
maar believe me het komt allemaal goed.....
greetzz Servano
bedankt allmaal
Ik wil jullie allen bedanken voor jullie lieve reacties!
In heel veel dingen weet ik dat jullie gelijk hebben, maar het klinkt allemaal zo makkelijk.
Gister was een relatief goede dag, ben ook weer wezen sporten voor het eerst sinds 5 maanden. Maar vandaag werd ik al wakker met een rot gevoel, ben ook maar eerder van mn werk naar huis gegaan omdat het gewoon helemaal niet lekker ging, de hele dag zit ik alleen maar tranen te verdringen. gelukkig heb ik wel een lieve vriendin die me zo goed mogelijk opvangt en allemaal leuke ingen voor me plant om te gaan doen.
Maar nog steeds doet het zo'n pijn, om van jullie te horen dat er echt wel meer is na een lange relatie en een eerste grote liefde doet me dan ook goed.
Mn gevolens zijn zo wisselend, eigenlijk haat ik hem om het gevoel wat hij me nu geeft, aan de andere kant denk ik jij verdient mij niet om wat je mij hebt aangedaan en nu weer doet, ik verdien zoveel beter! Maar dan zgt mijn hart ook gelijk weer dat hij helemaal niet alleen maar slecht is en hou ik nog zoveel van hem.
Wat het erger maakt is dat de oorzaak van onze breuk niet zozeer bij ons ligt maar dat het probleem wat het kapot heeft gemaak meer ligt bij de manier hoe we beide daarop reageerde. Ik kan het dus niet helpen om maar te blijven denken, als we er toen goed over hadden gepraat was het niet over gekomen, dat maakt het zo wrang!
Ik probeer zoveel mogelijk positief te denken en probeer me echt een leuk leven zonder hem voor me te zien, maar het wil niet lukken.
Het is ook zo wisselvallig, dan heb ik weer een dag of een paar dagen dat het goed gaat en dan ben ik de dag erna weer terug bij af. Het bezorgt me ook echt ontzettend veel hoofdpijn.
Ik voel me echt verloren.
Gelukkig kan ik hier van me af schrijven, en krijg ik lieve reacties van jullie en lees ik hier en daar dat het allemaal wel weer goed komt.
Ik kijk echt naar die tijd dat ik kan zeggen, het was een tijd die ik niet had willen missen, maar ik ben wel beter af nu.
Nogmaal bedankt voor jullie reacties.
Een knuffel,
Quiche
La Quiche. 't gaat echt wel
La Quiche.
't gaat echt wel over. Zelf ben ik alweer bijna 5 jaar bij m'n eerste echte liefde weg en 't heeft heel lang geduurt voordat ik daar echt overheen was. maar 't gebeurd.
Nu, als ik der tegen kom praat ik gewoon met der en kan ik met haar lachen. Soms denk ik nog wel aan haar, ze was toch m'n alles voor 3 jaar. Ik kan je alleen als tip geven: Neem je tijd, laat je gedachten bezinken en probeer zoveel mogelijk leuke dingen te gaan doen.
Time will heal all wounds.
Sterkte.
Groetjes,
Mack.
Moeilijk he? Ik denk dat
Moeilijk he? Ik denk dat niemand nieuwe tips heeft. Afleiding, hoe weinig zin je ook in hebt. Zoek contact met vrienden en familie. Ik weet niet hoe oud je bent? Ik gok dat je uit 1982 komt?!?
Het wordt gewoon een klote tijd, hoe vervelend dat ook klinkt. Ik bereid me daar maar op voor, maar ik ben te trots om me klein te laten krijgen door hem! Wij zijn sterker en kunnen echt wel zonder hem. Hij zal over een tijd nog spijt krijgen, als ie ziet hoe goed jij in je vel zit. En dan ben jij sterk genoeg om te zeggen, nee ik moet jou niet meer!! Ik denk maar aan die reclame van cola, die gozer met dat meisje in de supermarkt. Dat ben ik dus ook van plan. Er moet toch ergens een betere zijn? Dit kan echt niet de enige liefde zijn in je leven hoor, dat geloof ik niet. Als dit de liefde van ons leven was, waren we nu nog bij hem, toch? Dus er loopt nog iemand rond die veel en veel beter bij ons past! En daar hou ik me maar aan vast.
Kijk, als je nou de zekerheid had dat je bijv 26 januari 2009 een nieuwe vent ontmoette, daarmee dolgelukkig zou worden de rest van je leven, heb ik echt wel een toptijd hoor! Maar ja, zo werkt het leven helaas niet.
Neem je tijd gewoon, het is voor iedereen anders. Probeer voor elke dag wat leuks te plannen, het hoeft echt niet iets groots te zijn. Schrijf de dingen op, dat helpt en je kunt het nog eens terug lezen. Maak een lijstje van al zijn plus en min punten. Dat heeft mij echt geholpen. Ik dacht namelijk dat mijn relatie best goed was, maar ik sloot mijn ogen voor de werkelijkheid. Uiteindelijk is het lijstje met de minpunten veel groter dan de pluspunten. Hij zei het zelf al, jij verdient echt wat beters dan mij. En nu denk ik, je hebt gelijk. Ik verdien absoluut wat beters en dat geldt dus ook voor jou!
Je eerste liefde zal je altijd bij blijven denk ik. Maar het betekent niet dat dit het einde is zeg. Je leven begint eigenlijk pas!Er is nog zoveel leuks, leuke momenten, leuke mensen en vooral leuke mannen!!!
En nu gaan we die gewoon vinden, toch? Ga lekker stappen, vermaak jezelf. Je mag best even aan je ex denken, maar baken deze tijd af. Geef jezelf bijv 5 minuten en spreek jezelf dan toe dat je nu ergens anders aan gaat denken en wat leuks gaat doen. Hij is het niet meer waard.Ik ben echt zover dat ik hem ook echt niet meer terug zou willen!
Ik lijk Emiel Ratelband wel... Pfff. Ach, weet je ik heb ook echt genoeg rotmomenten hoor, heel simpel. Maar ik ga dat dus niet mijn leven laten overheersen!
Heel veel sterkte, zet em op. Jij komt er echt wel. En tja, dat het tijd gaat kosten staat vast. Maar je kunt het beter nu allemaal doorstaan. Weglopen ervoor is niet slim, je wordt er echt weer een keer mee geconfronteerd. En nu mag je rouwen, zo simpel is het!
Liefs Eleanor