Ja, net te horen gekregen dat hij het nu zeker weet... het is uit... Ik had hem een persoonlijke brief geschreven en die had hij vandaag ontvangen. Vlak nadat hij die brief had gelezen hebben we gebeld en toen kreeg ik het nieuws te horen. Ik voel me zo leeg. Hij heeft me al die tijd aan het lijntje gehouden en ineens zegt hij dat hij me niet mist en niks meer voor me voelt.

Wat was het dan eerst? Dat hij zei dat ik mijn spullen niet mocht meenemen toen ik vertrok... ik moest alles terug zetten. Zelfs de huissleutel mocht ik niet terug geven. En nu is alles ineen keer weg? Dat kan toch niet?

Ik vroeg of de dingen die hij had gezegd en gedaan wel gemeend en oprecht waren in de tijd dat hij al twijfels had. Ja zei hij. Hij zei nog een keer ja toen ik vroeg of hij eerlijk was. Ik voelde het ook dat hij dat meende, maar hoe kan het dan toch dat dat nu in een keer weg is?
Hij voelt zich kiplekker sinds wij een pauze hebben. Ik snap het niet, ik heb hem altijd vrijheid gegeven. Hij had het gevoel alsof hij op zijn tenen moest lopen. Dat had ik ook wel door, maar heb altijd tegen hem gezegd dat hij dat niet moest doen en eerlijk moest zijn.

De communicatie heeft ons genekt... hij mailde me als we botsingen hadden of we hadden het gewoon niet goed uitgepraat. Nu dacht hij dus altijd op zijn tenen te moeten lopen... Heb huilend gezegd dat we dit samen moesten oplossen en samen eruit moeten komen, maar dat wil hij niet. Waarom ging hij dan ook huilen toen ik zei dat hij een plekje in mijn hart heeft gecreeerd? En dat ik het moeilijk zou gaan krijgen om dit te verwerken? Hij is toch degene die het uit maakt? Hij hoort toch niet te huilen, maar ik!

Ik kan me moeilijk voorstellen dat hij straks later met een ander meisje gaat en in zijn nieuwe huisje zit. Dat doet zo´n pijn als ik daaraan denk.
Ergens denk ik dat hij het uit heeft gemaakt, omdat hij zich zo onder druk voelde gezet. In de brief heb ik alleen maar mijn belevingen van onze relatie in gezet, hoe ik over ons denk, wat onze problemen zijn en dat we samen hier uit kunnen komen. Zal hij toch nog steeds twijfels hebben? Hij zegt dat hij zeker weet dat hij geen twijfels heeft, maar waarom gaat hij meteen op hyves kijken nadat hij het had uitgemaakt? En staat onze foto er nog steeds op?

Volgende week vrijdag afgesproken. Hij komt mijn spullen brengen.... ik zal het moeilijk krijgen.

Aan de ene kant heb ik nu wel meer rust. Ik weet nu waar ik aan toe ben. Ik was mezelf helemaal aan het gek maken 1,5 week lang....
Ik zal nu maar stoppen met mijn lange verhaal...