dat ik de behoefte voelde om iets te schrijven. Bleef wel lezen, maar had eigenlijk niets te melden. Nou ja, ik heb hier op dit forum twee vrienden waar ik mijn verhaal kwijt kan en maak daar dus ook gretig gebruik van . Het begon gisteren al: opzien tegen de dag van vandaag. Kies er bewust voor deze oud en nieuw alleen door te maken samen met mijn hondjes. Ja, dat wordt zwaar, maar zo heeft ook niemand last van mijn emoties. Terwijl het eigenlijk best goed met me gaat. Ben al een eind in de verwerking van mijn verdriet. Ben er nog niet helemaal, maar echt op de goede weg.
Maar een schok kwam net, 10 minuten geleden. Wat maakt dat ik toch maar weer van me af moet schrijven. Een mailtje van mijn ex-schoonmoeder. Het is een schat van een mens en soms dacht ik ook: wat raar dat ze helemaal niks van zich heeft laten horen nu het over is. Dat had ik niet verwacht. Maar uit haar mail blijkt nu dat ze het pas net weet! Mijn ex en zij hadden soms een moeilijke relatie, maar altijd nodigde hij haar wel uit om te eten of wat ook. Blijkbaar heeft hij dat in de afgelopen twee maanden niet gedaan en heeft hij haar niks verteld. Ongeloof!!! Waarom???
Zit nu dus maar weer even te huilen op de bank. Ze schrijft zulke lieve dingen. Ik wist dat ze me altijd graag mocht, maar als ze dan ook nog de moeite neemt me dit nog eens te laten weten en mij het allerbeste wenst dan breek ik....