Het gemis opvullen.

Constant dacht ik aan jou, constant denk ik aan jou.
Constant zeg ik tegen mezelf dat ik van je hou.
Ik mis je zo verschrikkelijk veel!
Er is eigenlijk niets of niemand anders dan jou dat ik wil.

Dat gemis moet ik opvullen
Vele wilde nachten volgen snel achter elkaar
En al vaak sta ik met een meid te lullen.
Dat is natuurlijk even leuk, toch volgt er een maar.

Want na hier en daar een zoen, lig je in bed met een meid
En dan kan je er niet volledig voor gaan
Zo irritant, ik kan je niet kwijt!
Ik zie je dan altijd weer voor me staan!

Ik wil van je af, maar ik wil je ook terug
Maar je bent niet bereikbaar meer
Je bent zo stug
Dat doet mij zo ontzettend zeer.

Weet je wat, laat ook maar, ik ga wel verder, mijn hart heelt wel weer.
Straks ben ik niet meer bereikbaar, zoals jij nu in het begin.
Misschien dat jij het dan moeilijk hebt, maar dan wil ik het niet meer!
En dan gaan we weer, die wilde nachten weer in!
Het gemis weer opvullen met een andere vrouw!
En dat ondanks dat ik altijd nog van jou hou

Doen alsof het goed me gaat, ‘acting cool’
Daar ben ik te emotioneel en te eerlijk voor, dat gaat in tegen mijn gevoel!
Ik wil zo graag mijn liefde voor je uitten
Maar hoe meer ik dat doe, sluit je me nog verder buiten!

Een korte romance hier en een korte romance daar
Ik kan niet alleen zijn, dat blijkt wel weer!
Ik wilde me eindelijk settelen, dan was ik klaar
Maargoed, ik moet verder, er is nog zoveel meer.
Flirt met de wereld, flirt met het leven
Geniet er van en geef het tijd!
Dan ben je op een gegeven moment er weer klaar voor om je helemaal te geven.
Alles wat gebeurd, dat gebeurd, heb geen spijt.

Inmiddels lijken de dalen minder diep en lijk ik ze minder tegen te komen.
Ik begin weer te kijken naar mezelf en zie dat er veel mogelijkheden bestaan
Toch lijk ik nog bijna elke nacht over jou te dromen.
Ik hou nog altijd van je, maar ook ik zal nu verder gaan.

De drang om iemand om mij heen te hebben begint me te verlaten
Het besef begint door te dringen dat ik ook zonder jou verder kan.
Mijn eigen ambities, keuzes en hobby’s vullen die gaten.
Van een verdrietige knul verander ik weer langzaam in een trotse zelfverzekerde man.

Straks ben ik voor jou niet meer binnen bereik, dat zal voor jou nieuw zijn.
En dan zal je beseffen hoe klote het wel niet is, die onbereikbaarheid, dat verdriet en die pijn.
Oh meisje van me, het is eeuwig zonde, maar nu ga ik echt door...
Ik zal nog dalen tegenkomen, maar de toppen zijn al in zicht.
Ik voel me niet meer zo als toen ik je net verloor.
Bij het verleden blijf ik steeds minder staan, mijn pijlen zijn nu op de toekomst gericht.

Lief, je blijft voor altijd in mijn hart.
Maar ik ga nu ook inzien waarom het niet meer ging.
We deelden weinig, er was weinig passie en we leefden allebei apart.
Je was leuk, lief en mooi, maar je miste die pure passie, dat is meer mijn ding.

Pfff, ik klink nu wel weer heel sterk en positief.
Maar zit ik niet gewoon op een top voor een enorm dal?
Denk ik straks weer huilend aan mijn lief?
Is dit weer hoogmoed voor de val?
Voel ik me echt wel zo zelfverzekerd en zo goed?
Begin ik echt over het verdriet heen te komen?
Of is dit schijn en teveel overmoed?
En lig ik straks elke nacht weer over je te dromen?
Ik weet het niet, dit verdriet blijft heftig en onvoorspelbaar.
Maar vroeg of laat komen we er doorheen en kunnen we verder gaan.
Ik zal doorvechten en soms is het misschien zwaar.
Maar uiteindelijk zal ik het besef hebben dat er nog meer liefdes bestaan!