Het even moeten kunnen zeggen.

afbeelding van Anoniem28

Hallo allemaal,
Ik ben ten einderaad en ik kan er met niemand van mijn omgeving over praten.
Ik hoop dat door het hier te zeggen dat ik misschien weet wat ik moet doen.

Dus ik ben een man en momenteel 14j samen en een paar jaar getrouwd met mijn vrouw. Wij zijn al van jongs af aan ezn koppel.
Daar voor had ik wel een wat vriendinnen maar ik was toen 13j/14j oud.
Ik had een relatie van 2maand met iemand en dat was dan ook mujn eerste kus. Toen heb ik mijn vrouw leren kennen en heb het toe gedaan gemaakt en klaar was dat zoals kleine tieners dat doen.
Toen ik 2j samen was met mijn vrouw was er terug contact met mijn ex en moest ik dus kiezen russen mijn vrouw of mijn ex.
Ik heb toen mijn vrouw gekozen. Nu 10j later ( nu dus 4j geleden) begon mijn ex tegen mij te praten. Was leuk en flirterig. ( zij heeft een vriend en was toen zwanger) ik vroeg om eens iets te gaan drinken toen maar het is er nooit van gekomen toen.( ik weet niet of zij niet wou of misschien had ze schrik dat ze nog wat gevoelens had voor mij. Ik weet het niet)
Toen is het contact terug verzwakt.
2j geleden begon ze terug contact op te neme met me gewoon met alles goed enzo... weer na een tijd afgezwakt.
Nu deze rijd.
Zij heeft nu 2 kinderen met de jongste 3maanden oud en een vriend.
Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen. Maar ik zie mijn ex nog altijd graag en ik denk nog altijd aan haar. Ik wil het zo graag zeggen tegen haar maar ik heb zoveel schrik voor afwijzing. ik denk dat zij toch ook nog izts voeld opdat ze altijd terug contact opneemt met mij. ( ik weet niet wat ik er van moet denken ik denk liever posetief. Maat het kan ook totaal iets anders zijn) ik wil graag terug contact met haar maar ik durf gewoon niet te beginnen.
Ik denk altijd zo als in de film en vraag mij dan af of dat dat bestaat.
Na 14j terug samen komen met ieders 2 kinderen. Maar ik denk dat ik teleurgesteld zal worden en daarom durf ik niet met haar te praten.
Ik weet het gewoon niet meer. Ik weet alleen dat na zo een lange tijd als ik die gevoelens nog altijd heb dat er dan nog meer moet zijn.
Ik was al hezl zenuwachtig om mijn verhaal te vertellen hier. Maar ik moet er met iemand over kunnen praten. Ik weet als ik nu niets doe dat ik daar later spijt van gy hebben en als ik nu iets doe dat ik daar schrik voor ga hebben voor de uitkomst. Of zij wijst mij af of zij zegt dat ze mij nog graag ziet en misschien terug gaan proberen. Maar wij waren 13j en hadden 2maand een relatie. Maar ik heb nog zo een sterke gevoelens voor haar dat is wat ik er niet van snap. Ik weet iet of er nog mensen zijn die in deze situatie hebben gezeten of in zitten. Maar ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik nu contact opnemen of het gewoon zo laten. Om eerlijk te zijn zou ik alles doen om het te laten werken samen en het risico nemen maar ik kan niet voor haar spreken en weet haar gevoels niet. Ik heb alleen schrik dat als ik alles moest vertellen aan haar dat ze als ze al nog gevoelens heeft voor mij dat ze dat gewoon gaat onderdrukken en zeggen dat het niet kan. Omdat ik ben getrouwd en zijn een vriend heeft en wij alle twee 2 kinderen hebben.

Sorry voor het hele verhaal maar ik moest even alles kwijt. Ik heb gewoon alles opgeschreven wat in mij opkwam en wat ik voel op het moment. Alle hulp of tips of advies over wat ik moet doen is welkom of gewoon er even over praten ofzo. Ik weer dat de keuze bij mij ligt maar is er een kans of is al dit gewoon een verhaal voor in een film en kan dit nooit lukken?
Alvast bedank om even te luisteren in iedergeval.

afbeelding van En_weer

@Anoniem

Dus je bent van plan je vrouw en twee kinderen te verlaten voor de vrouw waar je op je 13e twee maanden mee was?

Heb je hier wel goed over nagedacht?

afbeelding van mrpither

Re:

Serieus?

Nooit volwassen geworden?

afbeelding van torn

Jeugdsentiment?

Leest als een 'Schoolbank' gevalletje, oftewel jeugdsentiment.
Misschien handig om eens kritisch naar jezelf, leven en huidige relatie te gaan kijken i.p.v keuzes te gaan maken op basis van nostalgie.

afbeelding van mai1

ja

torn schreef:

Leest als een 'Schoolbank' gevalletje, oftewel jeugdsentiment.
Misschien handig om eens kritisch naar jezelf, leven en huidige relatie te gaan kijken i.p.v keuzes te gaan maken op basis van nostalgie.

Precies dit. Als ik naar oude liedjes luister verlang ik ook terug naar mijn jeugd. Gewoon herinneringen, heeft niet zoveel met liefde te maken.