Ik snap wat je bedoeld, ik weet ook niet hoe ik hier mee om moet gaan. Het liefst wil je dat het weer goed is lekker samen maar dat blijkt niet meer te kunnen. Wat hebben we verkeerd gedaan? En eigenlijk weet ik ook wel dat ik niet de grootste oorzaak ben dat het mis is gegaan, maar waarom is het toch zo moeilijk om hem los te laten.
Ook bij mij zit hij de hele dag zo'n beetje in mijn hoofd, en weet ik ook dat hij mij niet meer verdiend, hij heeft mij zo klote en respectloos behandeld.
Maar waarom blijven we dan zo aan die klootzaken hangen. Is het alleen een kwestie van tijd, heelt alle wonden?