het alleen zijn...

afbeelding van dee 111

hallo allemaal
ik ben hier nieuw om toch ergens dingen uit te halen om verder te komen met wat ik nu wil in me leven ....
heb vorig jaar een man leren kennen ... die erg spontaan was en gezellig we hadden een leuke tyd met elkaar .. toen hebben we besloten om de weekenden bij elkaar te zijn .. aangezien ik thuis een dochter hebt ,, had ik zo iets van ja waarom niet me dochter zit het hele weekend met der vriendje op de bank .... dus waarom ik niet ... dus we besloten om bij hem in de weekenden samen door te brengen .. dat ging aantal weken goed tot de bewuste zaterdagavond gezellig weg geweest en komen thuis bij hem .... vervolgens vroeg hij mijn wil je nog wat drinken ik zei nee ik rook nog ff sigaretje en dan kom ik naar bed toe ... waarop hij zei rot dan maar op ... dat pikte ik niet en liet me dat geen tweede keer zeggen heb me boeltje gepakt en ben naar his gegaan ...volgende dag had die er spijt van ... na een week probeerde ik het weer en weer gebeurde er wat .. zo was het een stroef weekend .. en niet erg gezellig ..ik liep op me tenen .. s,maandags ging hij naar ze werk .. ik kwam uit bed en er lag een briefje op tafel dat hij toch merkte dat het niet ging .. en dat ik de sleutel maar moest neer leggen en dan het beter was zo ... ppfff denk ik ik ben geen speelbal .. en dan nog zo laf via een briefje .... ik briefje terug gelegd hoe ik me voelde ... en dat dit te gek was van woorden en dat die niet dat durfde te zeggen onder ogen .... na aantal weken .. niet meer te hebben gesprokken ja wel via sms of msn bleef hij maar spijt hebben .. ik zei doe er dan wat mee .... maar durfde niet ja tegen de weekenden wilde die mijn graag hebben ... ik zei het werkt zo niet ... verhaal kort te maken ..zo gaat het al een half jaar en hij doet er niks mee ... we geven om elkaar ..maar heb een muur opgebouwd en vindt het moeilijk om me weer te geven .. en er vertrouwen in te hebben ...nu voel ik me als alleenstaande moeder van een puber dochter eenzaam en alleen ..ik denk altyd aan iedereen en doe veel voor andere .. maar wanneer denkt en doet er iets voor mijn ... ben moe.. en waarom wordt ik niet begrepen hoe ik me voel ... en wordt er niet geluisterd ....

afbeelding van Patty67

Hoi Dee, Ik heb net je

Hoi Dee,

Ik heb net je verhaal gelezen en herken daar wel wat in. Ik heb zojuist een verhaal op ldvd geplaatst over het feit dat ik zooooo moe ben. Ik ben alleen maar aan het werk en aan het zorgen. De weekenden dat ik alleen ben trek ik mij thuis terug. Ik moet ook rust hebben. Af en toe ga ik wel eens naar een vriendin of met een vriendin iets doen, maar eigenlijk kost mij dat te veel energie. Het feit dat je dan je huis niet uitgaat resulteert erin dat je alleen bent bleh.

Ik weet niet hoe ik het leven van nu zou moeten veranderen om mij weer lekker te gaan voelen.

Patty