Goedendag allemaal,

Laat me mijn verhaal uitleggen:

Ik ben smoorverliefd geraakt op een meid uit een ander land. Ben daar nu 2 keer naar toe geweest.
Echter, nu is het op de klippen gelopen.

Vrijdag waren we uitgegaan in haar land, maar ik drink bijna nooit. Dit omdat ik dan herinnert wordt aan negatieve ervaringen m.b.t mijn ouders in het verleden.
Nu dacht ik dat het wel in orde zou zijn, maar het kwam allemaal weer omhoog.
Dit was de reden dat heel het avondje uit verziekt was, zij kreeg een paniekaanval thuis, uiteindelijk was heel de avond naar de klote.

De volgende ochtend zei ze me dat het over was tussen ons, en stuurde ze me weg.
Even ter duidelijkheid, ik zat in een onbekend land, ik werd ergens bij het centrum afgezet en kreeg instructies mee hoe ik bij het vliegveld kon komen. Deze instructies klopten niet helemaal, of ik heb iets verkeerd gedaan, dat kan ook, maar ik belandde heel ergens anders. Waardoor ik helemaal in paniek raakte, ik kreeg het heel erg benauwd en wist helemaal niet meer wat ik moest doen. Uit verdriet belde ik haar op, smekend of ze iets voor me kon betekenen.
Ik vond het echt niet kunnen dat ze me achterliet in een vreemd land.
Uiteindelijk toch de weg naar het vliegveld terug kunnen vinden naar het vliegveld.

Ze heeft me verteld dat het over was, dat dit niet alleen te maken had met die avond maar ook door wat kleine ruzietjes omdat IK mijn emoties niet goed kan uiten, maar hoe moeilijk het ook was, nu accepteer ik het.
Ik heb de gebruikelijke dingen fout gedaan: Verteld dat ik zou veranderen, spijt hebben van alles, haar blijven smsen en dergelijke.

Nu ben ik enigszins tot mijn positieven gekomen en heb de situatie geaccepteerd hoe het is. Natuurlijk mis ik haar enorm erg en wil ik haar terug.

Alleen eerst gaf ze aan dat het definitief over was en na nog een paar smsjes gestuurd te hebben ben ik een aantal uur stil geweest tegen haar.
Nu geeft ze wel aan dat ze gewoon contact met me wil blijven houden waarop ik zei dat we dat wel kunnen, maar dat er wel een kans is dat ze haar gevoel voor mij terug kan krijgen en dat ik haar ermee wil helpen. Ze is zich hier bewust van en wilt dat ik haar ermee help, want ze wilt het gevoel zelf ook terughebben.

Dus mijn vraag is: Moet ik erop ingaan en haar inderdaad proberen te helpen met haar gevoel voor mij terug te vinden, of moet ik het laten, omdat ze me achtergelaten heb in een onbekend land waar ik de taal niet ken?
Ik weet echt even niet wat te doen, want aan de ene kant wil ik haar helpen om het gevoel terug te vinden, die minder is geworden door o.a haar paniekaanvallen, maar aan de andere kant weet ik niet of dit wel goed voor mezelf is.

Help?!