Hoi allemaal,
Na mijn vorige blog heb ik niks meer laten weten aan mijn vriend. Ik zat net lekker te huilen op bed toen de deur opeens open ging.. en ja hoor daar was die dan! weer 2 dagen verder..
Nu het volgende: Hij zei sorry meid en liep de kamer in.. Ik vroeg wat hier de bedoeling van was en hij zei, ja slapen in mijn auto is koud, ik wil slapen hier...
Ik reageerde hier niet op en stond een beetje versteld.. Hij was al de hele tijd bij zijn broer en daar kan die ook slapen, ook heeft ie genoeg vrienden waar die kan slapen want dat is de afgelopen dagen wel duidelijk geweest. Nu zei mn schoonzusje net dat zn broer in een chagrijnige bui was en hij daarom vertrokken was...
Ik heb me even teruggetrokken op de slaapkamer om dit met jullie te delen... Ik wil het nu natuurlijk goed aanpakken... waarom komt hij opeens terug zal het om mij gaan of egoistisch om het slapen? Hij kan toch ook ergens anders heen, hij snapt zelf toch ook wel dat als hij eerst zegt dat het over is en nu terug komt, mij weer hoop geeft..
aan de ene kant wil ik nu heel graag vragen wat de bedoeling is en zeggen dat het hier geen hotel is.. maar aan de andere kant mist hij me gewoon wel echt, wat ik bijna zeker weet! hij houd van mij... maar mijn vriend kennende durft ie niet zomaar terug te komen en sorry te zeggen.. hij wil niet op zn bek gaan!
Ik ben bang dat als ik hem nu ga vragen wat hij wil... hij weer weg is of ik het helemaal verpest... maar aan de andere kant wil ik duidelijkheid... iemand tips om erachter te komen of die nog van me houd en hier is voor mij en niet om alleen te slapen???
HELP MEEE, ik kan nog maar ff hier verschuilen hoor
Oei, dat is wel heel moeilijk
Oei, dat is wel heel moeilijk hoor... Maar ik denk dat je inderdaad wel duidelijk moet maken dat het bij jou geen hotel is en dat het zowel voor jou als voor hem belangrijk is dat er enige duidelijkheid is! Sterkte meid! Dikke knuffel
update
Bedankt voor jullie reacties! echt super om te lezen dat mensen met je mee leven.. nou de update dan maar.. Hij kwam hier binnen en wilde dus slapen hier, hij ging als eerst wat eten en vroeg of ik ook wilde.. ik zei dat ik nu totaal niet aan eten kon denken en hij gaf me even aan dat ik toch echt moet eten omdat ik toch niet voor altijd niet kon eten... (heeel doordacht)
we zijn aan tafel gaan zitten en hadden eigenlijk voor het eerst in onze relatie een echt ECHT gesprek. rustig zonder ruzie, ik zag dat hij het ook moeilijk had. En eigenlijk kwam eruit dat hij al enige tijd met dingen zat waarvan hij dacht dat ze wel over gingen.. mijn claimerige/angst gedrag was niet het ergste, ik heb vaakdingen gezegd die hem erg gekwetst hebben waarvan ik het eigenlijk zelf niet wist.. hij heeft hier dus nooit met mij echt goed over gepraat.. Ik zei dus ook tegen hem dat dit niet eerlijk is tegenover mij, waarom heeft hij me dit nooit verteld dan had ik geweten dat er blijkbaar toch iets mis was en hem dwars zat... hij gaf toe dat dat idd niet eerlijk tegenover mij was.. Conclusie blijft dat het gevoel voor mij de afgelopen weken sterk is afgenomen.. Dit vind ik heel vreemd omdat ik juist vond dat hij de laatste tijd zijn best deed en er ook echt voor me was... Sorry hoor maar zoiets voel je toch, ik weet dondersgoed wanneer er niet echt houden van is vanuit mijn vorige relaties.. maargoed klote en ik schrok ervan hoe serieus en eerlijk hij was tegenover mij... ik wist wel dat hij eerlijk was, maar eindelijk kwam het er echt uit, we hebben lang gepraat en hij gaf aan dat hij me ook geen hoop wil geven, hij kan wel hier blijven maar voor hem is het op dit moment gewoon over.. Maaar er was dus nog twijfel en als er twijfel is vind ik gewoon vooral omdat ik dus nergens van wist en vooral omdat we zoveel samen hebben en samen hebben doorstaan, dat we moeten knokken todat het gewoon echt niet meer werkt. Dus hebben we afgesproken dat hij nu gewoon bij zijn broer blijft en dat we dinsdag op valentijnsdag met zn tweeen iets gaan doen. Wij hebben door onze problemen de afgelopen maanden (financieel) eigenlijk niets leuks meer met zijn tweeen gedaan dus ik denk dat dat ook heel belangrijk is geweest. We waren alleen maar bezig met onze problemen dat de communicatie van ons totaal was verdwenen en dat we ook niets leuks meer deden samen. Ik heb nu geen hoop dat het dinsdag allemaal goed zou komen en ik hem weer voor me kan laten vallen ofzo.. nee dat heeft hij me duidelijk gemaakt. Hij was eerlijk en hard.. wilde me niet knuffelen of kussen, sex wilde hij de laatste tijd ook niet en moest hij niet aan denken, en hij vraagt zich af of deze laatste knok poging iets kan veranderen omdat zn gevoel er gwn niet is...vervolgens zei die weer dat die natuurlijk van me houd omdat we een relatie hebben/gehad alleen de verliefdheid over is( ja duhh) en het houden van voor zijn gevoel minder is geworden... Nou toen snapte ik het helemaal niet meer want eerst zegt hij ik voel niks meer voor je en vervolgens nog wel?? hij weet het zelf niet, en dat is ook wat hij aan het einde van het gesprek zei : ik weet het echt gewoon niet! nou meer redenen om toch nog die laatste knok poging te doen denk ik zo!!!
op dit moment weet ik niet zo goed of ik moet huilen of dat ik gewoon niks voel... ja voel me niet top, maar ben ook niet meer zo heel verdrietig en eigenlijk opgelucht.. tegelijk ben ik heel bang, bang voor wat de toekomst gaat brengen, ik ben mn baan net 3 dagen kwijt en mn vent 3 dagen kwijt, mijn leven staat opeens totaal op zn kop en wat ik zo voor ogen had is totaal weg.. maandag heb ik een sollicitatie gesprek en bij mijn oude werk moet ik nog het een en ander regelen dus dit brengt allemaal extra stress mee. Misschien vinden jullie me nu wel heel stom dat ik nog probeer iets te redden, maar ik moet zelf eerlijk toegeven hij was wel erg eerlijk tegen me net, en ik zag dat het hem zeker ook pijn deed... Maar nog bij twijfel wil ik nog een laatste poging doen want ik hou van hem! Nu is het afwachten of hij zn woord houd en we dinsdag iets gaan doen, hij is momenteel zo wispelturig dat het morgen alweer anders kan zijn en hij het weer helemaal niet ziet zitten...
klote maar het is niet anders, en als hij echt niet meer van me houd, moet ik me daar helaas bij neerleggen
He meis, wat een toestand. Ik
He meis, wat een toestand. Ik vind je vriend erg onvolwassen. Hij houdt totaal geen reke ing met jouw gevoelens. Banjert zomaar weer even naar binnen. Word jij hier happy van? Moet je je wel afvragen, want de kans dat dit gedrag blijft is wel aanwezig. De vraag moet niet zijn wil hij jou nog, maar wil jij hem nog?
Ik zelf zou hem niet laten slapen, hoe makkelijk wil je het maken? Ik zou er geen zware avond van maken, gewoon oppervlakkig gezellig, als hij er niet over begint gewoon niets zeggen, dat is nu aan hem, hij komt toch terug, en hem dan straks de deur uit gooien, onder het motto het is toch uit? of als je dat niet wilt op de bank leggen, zeker niet bij jou laten liggen en zeker geen sex, zou ik zeggen. Als hij iets met je wil, geef je dan niet zomaar gewillig over, maar laaat hem werken. Hij moet moeite gaan doen, doet hij dat niet, dan gebruikt hij je alleen maar.
Realiseer je dat hij dit allemaal durft omdat hij weet dat hij dit bij jou kan maken. Gedrag roept gedrag op! Behoud je eigen waardigheid meis
en laat niet met je sollen! Hou ons op de hoogte! Toi, toi
@cat86
Vertrouw op je instinct.
Voor de rest, baken wel je grenzen af en laat je niet volledig inpalmen!
Succes