Ik zal het kort houden. Hij heeft alle trekjes van een narcist! Behalve, het jaloerse, bezittelijke gedrag.Dit komt omdat hij in de loop van de jaren van onze relatie er achter kwam, dat ik hem toch altijd vergaf, altijd bij hem bleef.. Echt.. Psychisch ben ik echt misbruikt... en NU, nu wil ik definitief, voor altijd bij hem weg!

Ik wil weg... , maar ik durf niet. Waarom durf ik niet? bang om alleen te zijn, het toch ''eng'' vinden, waar je jaren lang je leven mee deelde, nooit meer een deel van mijn leven wordt...

Ook word ik gek, omdat als ik het contact verbreek, zo bewust bezig ben met de tijd en dagen.. Van hoelang ik het nu volhoud etc.

Iemand eerder die weg is gegaan bij een narcist?? Kan iemand bij hier in steunen? Ik MOET echt weg, het is genoeg geweest, maar iets houd mij tegen en ik weet niet of het alleen de punten zijn die ik daar boven op noemde.