Hallo,

Ik zou graag mijn verhaal kwijt willen, en mijn hart willen luchten.. misschien dat dit helpt. Dit is de eerste keer dat ik gebruik maak van een blog ben benieuwd hoe ik mij hiermee ga voelen.

Het begon vier jaar geleden, vier jaar terug kreeg ik een relatie met een jongen die mijn eerste liefde was. Het was de mooiste tijd van mijn leven. We hebben alles samen gedaan en we hebben een geweldige tijd gehad.
Helaas hadden we ook vaak ruzie, maar het leek erop dat na iedere ruzie onze relatie een groot stuk hechter werd. Het is meerdere malen uit geweest tussen ons. Hij verbrak de relatie of ik was diegene die de relatie beëindigde, maar we zijn altijd terug gekomen bij elkaar.

Vorige week zaterdag waren we samen gaan uiteten en op weg terug naar huis kregen we een best wel grote discussie die nergens over ging. De zondag erna heb ik hem met rust gelaten en maandag besloot ik de auto te pakken en naar hem toe te gaan om het uit te praten. Toen ik belde vertelde hij dat hij me niet wou zien en dat hij geen relatie meer wou, hij bleef vol houden geen behoefte eraan te hebben om mij te zien. Ik zei tegen hem als je de relatie wilt beëindigen doe het dan op een volwassen manier en niet via de telefoon. Hij ging ermee akkoord, ik reed naar hem toe en het was de ergste dag van mijn hele leven. Ik heb nog nooit in mijn leven zo een erge pijn gevoeld.

Hij stapte in de auto, en hij begon te vertellen dat hij geen relatie meer met mij wou hebben. Hij voelde zich vastgebonden in de relatie, hij had geen zin meer in een relatie hij wou door gaan met zijn leven en dat onze toekomst niet hetzelfde was. Het was VERSCHRIKKELIJK.

Ik deed een wanhopige poging om hem over te halen dat hij fout zat en dat hij mij dit niet kon en mocht aan doen. Hij bleef bij zijn standpunt, hij stapte de auto uit en ging weg.
Diezelfde avond kreeg ik een berichtje waarin hij zich verontschuldigde voor zijn gedrag en dat dit niet zijn bedoeling was. Weer deed ik een poging met het sturen van een berichtje waarin ik aangaf van hem te houden, maar hij reageerde hier niet op.

Met pijn aan mijn hart heb ik tot de dag van vandaag niks meer van me laten horen en hij ook niet van zichzelf.'
Ik ga er kapot aan ik wil hem zo graag terug. Ik blijf maar aan hem denken, het lijkt onmogelijk om door te gaan zonder hem. Het is op zo een vervelende manier uit gegaan terwijl het om niks ging. Ik begrijp het niet...

Heeft iemand waardevolle tips voor mij ? wat moet ik doen ? ik wil hem zo graag terug.. ik had een half uur geleden de drang om hem te bellen ik stond op het punt om iets van mezelf te laten horen maar toen kwam ik op deze site terecht.

Help me, ik ben echt gebroken.

Groetjes
xx