Goedemorgen allemaal, zal jullie het grootste gedeelte van mijn liefdesverdriet sparen.

Het komt er op neer dat ik nu langer als een jaar bij mijn ex weg ben na een relatie van ruim 3 jaar. Ik mis haar nog steeds, denk nog
elke minuut aan haar en alle goed bedoelde adviezen van vrienden werken ( soms wel tijdelijk ) gewoon niet.

Twee week nadat mijn ex de relatie verbrook ( ondanks onze frisse en goede relatie heb ik iets gedaan wat niet door de beugel kon en zeker niet
is goed te praten, ik heb dit opgebiecht en er voor gekozen de conseqeunties te dragen... ) besloot ze verder te gaan met een goede bekende van mij.. iemand die ik vaak tref in de sportschool, samen mee op hockey zit en regel matig tref in de plaatselijke discotheek. Ik ben er nog steeds niet uit of het een wraakactie is, een relatie wordt, of het puur lust is. In ieder geval is het niet openbaarr , ik ben er bij toeval achter gekomen
dat ze het dus samendoen en kan het niet loslaten en/of afzetten. Heb er veel gemeenschappelijke vrienden mee "belast", om advies gevraagd en
was misschien bij hun wel op zoek naar bevestiging van haar ( in mijn ogen ) zieke gedrag, maar kon weinig steun vinden om dat het door mijn ex en K. werd ontkend.
Zij houden dus vol tot op de dag van vandaag vol dat het niet zo is. Uitspraken als: "ze is mijn type niet" , "zoiets zal ik nooit doen, etcmoeten mij dit maar doen geloven.

Mijn vraag aan jullie hoe ik me er bij neerleg zonder de waarheid te krijgen ( want ik ben er inmiddels achter dat die er nooit gaat komen).
Het voelt alsof ik het niet kan afsluiten zonder de waarheid. IK tref hun beide vaak, meestal apart soms tegelijk op feestjes en hockeywedstrijden
beiden doen dan alsof hun neus bloed.
Gedachten gaan in een circel, zitten vast, het voelt als onrecht. Ik hebmijn fout opgebiecht, de consequenties gedragen, spijt gehad en haar mijn verdriet getoond.Waarom kan zij dat dan niet? Het maakt me gek, kwaad, verdrietig..

Ik weet dat ik jaloers klink, niks meer over haar te zeggen heb en door zou moeten gaan met mijn leven, toch knaagt het nog ontzettend aan me.

Hoop dat 1 van jullie zich deels kan vinden in mijn verhaal en goede raad heeft ,

Fijne dag en alvast bedankt !

Arthur.