Op de één of andere manier moet ik het gewoon zo vaak mogelijk vertellen wat zich heeft voorgedaan...het lucht telkens op als ik het weer heb verteld...raar ik weet het, maar wel waar.

Op de laatste dag van mei ben ik er achter gekomen dat mijn vriendin, mijn zielsmaatje waarmee ik al meer dan 6 jaar een relatie had, een week eerder vreemd is gegaan met een collega van haar werk. En dan de whole way. En wat ik het ergste vind is dat ze is blijven slapen na die tijd en daarna gewoon act de comedienne heeft gespeeld....net doen alsof er niets aan de hand was en gewoon lief en aardig blijven doen. Het is niet te bevatten en het heeft mij echt kapot gemaakt...ik weet niet meer wat ik moet doen... ik ben leeg....gewoon op en leeg. Niemand kan dat gevoel beschrijven tenzij je het zelf hebt meegemaakt...zo intens pijnlijk misselijkmakend gevoel.

Ik ben nog steeds beroerd, kapot en ooo zo woedend op haar, maar ik kan haar geen pijn doen...ik wil haar pijn doen maar ik kan het gewoon niet, ik kan het niet! Ik heb de eerste paar weken zitten janken als een klein kind. Iemand die je 100% vertrouwd en die alles van je weet en waarmee jij oud wilde worden...je op zo'n walgelijke manier vertrapt en verraad... Ik ben nog student maar ik studeerde niet alleen voor mezelf...ik studeerde ook voor haar verdomme... Alles is weg... Hoe kan iemand zo bedorven zijn van binnen? Ik ben er bij toeval achtergekomen op mijn werk via een internetsite... Vervolgens ben ik naar haar werk gegaan voor die hufter en voor haar en ik ben blij dat die hufter er niet was...ik dank God op mijn blote knieën dat hij niet aanwezig was...die hufter was ziek. Ik heb haar geconfronteerd met wat ik nu wist...en toen kwam het antwoord dat ik eigenlijk niet wilde horen...:"Ja, ik heb met hem gen...t" Op dat moment verdwijnt de grond onder je voeten vandaan en ik wist niet waar ik het moest zoeken. Vanaf dat moment is alles wazig...ik weet nog wel dat ik samen met haar naar het huis van die hufter was gefietst maar zij had hem een sms gestuurd dat wij er aan kwamen. Ik werd weer ziedend en heb de fiets weggegooid en ben naar het station gelopen....naar mijn eigen huis.

Ik ging er van uit dat het een slippertje was geweest en besloot nadat ik was afgekoeld met haar te gaan praten over de situatie. Ze zei tijdens dat gesprek dat ze hem sinds 3 weken leuk vond en ze wist dat hij verliefd op haar was...het blijkt u dus een affaire geweest te zijn...als ik haar nu hoor praten.

Ik heb toen gevraagd of zij verder met hem wilde gaan en ze zei NEE, dat wil ik niet, ik wil jou!. We hebben daarna nog een keer goed gepraat en tijdens dat gesprek heb ik haar gezegd dat ik even tijd nodig had om hier over te denken en dingen op een rij te zetten. Het enige wat ik van haar vroeg was dat ze geen contact meer met hem moest hebben en zoeken als ze mij echt terug wilde. En ik zag in haar ogen dat ze mij echt terugwilde...ze had zoveel spijt, zoveel spijt.

Maar toen ik de 21e van juni bij haar kamer aankwam en haar telefoon zag liggen deed ze een beetje nerveus. Ik speelde eerst met haar telefoon om te peilen hoe haar reactie was. Ze bleef nerveus doen...dus ik besloot de berichten te bekijken. Het vreemde was dat alle inbox berichten tot 21 juni waren verwijderd. De outbox echter bevatte nog een bericht...verstuurd op de 21 naar die hufter.... Op dat moment werd ik niet goed en het voelde weer alsof ik begon te zweven. Ze had het mij de situatie uitgelegd en ik geloofde haar weer...dom ik weet het. Daarna hebben we een goed gesprek gehad waar ze zei waar zij mee zat in onze relatie....we hebben afgesproken dat we zouden werken aan onze relatie...en ik heb gezegd dat ze dit gewoon eerder had moeten aangeven...dan konden we er samen iets aan doen. Wij tegen de rest...

Ik had dus weer 3 keer mijn trots opzij gezet...en dat zegt heel wat als ik dat doe. Maar ik voelde nog zoveel voor haar... Na het gesprek heeft ze beloofd met die hufter te kappen en dat recht in zijn gezicht te zeggen de volgende dag dat ze hem zag op het werk. Echter dit gesprek heeft meer dan een uur geduurd en ze zei later dat hij er echt kapot van was.... Ja, who gives a fuck. Zij blijkbaar, want toen ik haar 's avonds de 22e aan de telefoon had zei ze dat zij zich afvroeg of ze wel de juiste keus had gemaakt... ze heeft mij tijdens het gesprek dat we de 21e hadden recht in mijn gezicht gezegd dat ze voor mij zou kiezen! Weer zakte de grond onder mijn voeten weg en toen heb ik de knoop doorgehakt en gezegd dat ik geen contact met haar wilde hebben en dat het definitief uit is. Die hufter....ik voel nog heel veel haat jegens hem....ik ken die hufter maar ik kan hem niets doen....en nee ik kan het wel en wil het doen, maar ik moet dan ook de consequenties dragen...zie Wetboek van Strafrecht, Artikel 300. Ik moet me gewoon beheersen anders wordt ik weer de dupe van deze hele Klotesituatie....

Ik weet dat zij de grootste fout is maar die hufter ook aangezien hij wist dat ik een relatie met haar had...
Ik voel me zo klote...en mis haar nog steeds heel erg...

Ik heb haar in een brief geschreven dat als wij elkaar over een tijd weer tegenkomen (per toeval!!!) en we zijn allebei vrijgezel...dat het dan misschien mogelijk is dat we weer bij elkaar komen...dat hoor je heel erg vaak dat mensen die elkaars eerste liefde waren weer bij elkaar komen....hier hoop ik op maar ik weet dat dit alleen per toeval kan gebeuren. Ik ga de situatie er niet naar zetten...

Het is zo moeilijk en zo ontzettend dubbel...