Tja hoe moet je beginnen met schrijven.

Mijn relatie van 1 1/2 jaar is voorbij omdat ik een gokverslaving heb.
Dat is wel erg kort dus nu een langere versie...

Anderhalf jaar geleden heb ik iemand ontmoet via een datingssite het was liefde op het eerste gezicht.
Mijn dochter (nu 5 jaar) heeft ze na een aantal weken ontmoet en je zag ze naar elkaar toe groeien na verloop van tijd.
Een half jaar voordat ik haar ontmoette is mijn verslaving begonnen puur uit verveling.
Toen ik in de knoei kwam met de betalingen ben ik een lening aangegaan.
Ik heb haar verteld van de lening en dat ik dit ben aangegaan om mijn vaste lasten te kunnen betalen. Dit was natuurlijk niet zo maar ik kon haar moeilijk vertellen wat er precies gebeurd was met het geld..
Ze wist dat ik niet veel te besteden had en dus kocht ze wel eens kleren voor mij en mijn dochter ook omdat ze het leuk vond. Ze bleef wel steeds vragen naar de lening omdat ik niet precies kon aangeven hoe hoog het bedrag was. (ik kreeg ook geen afschriften, dus ik wist het ook echt niet).
We begonnen plannen te maken voor de toekomst en gingen kijken naar een huisje om te kopen dit ging ze op haar eigen salaris doen omdat ik nog met mijn eigen huis zat.
Toen we een leuk huis hadden gevonden heeft ze dit gekocht. Maar op de dag dat ze het huis had gekocht heb ik gebeld met mijn geldverstrekker om te vragen hoeveel er nog open stond. Ik ben hier zo van geschrokken omdat er meerdere verzekeringen zijn afgesloten zonder dat ik hiervan wist... (bank mogen jullie raden)

Ik ben hier dus zo van geschrokken dat toen mijn vriendin thuis kwam ik het haar niet durfde te vertellen omdat we dus die dag het huis hadden gekocht. Later op die avond heb ik het haar toch maar verteld en daar is ze toen zo van geschrokken dat ze wilde weten waar die lening uit bestond. Ik kon het haar toen niet vertellen omdat ik de gegevens niet had. Later die week is die beroemde bank dus failliet gegaan en kon ik hier ook niet meer achterkomen.
Het weekend die daarop volgde wilde ze mijn bankafschriften zien.. En toen ze die zag was het voor haar duidelijk wat mijn probleem was en heeft ze tegen mij gezegd dat ik mijn spullen moest gaan pakken omdat ze me even niet om haar heen wilde hebben.

Dit alles is 2 weken geleden gebeurd..

Na die beruchte zondag wil ze niet meer met me praten en is het voor haar over en uit. Ze heeft me verteld dat ik verder moet gaan met mijn eigen leven, want dat ging zij ook doen. En ik moest er voor zorgen dat ik mijn spul op de rit krijg en zorgen dat ik hulp kreeg want zij kon mij hier niet bij helpen.

Ik ben hier dus helemaal kapot van omdat ik zielsveel van haar hou en haar dus ook niet kwijt wil.
De maandag na de breuk heb ik direct gebeld met verslavingszorg en een afspraak gemaakt. Mijn werkgever en mijn collega's heb ik ook alles verteld omdat ik schoon schip wil maken. Ze proberen mij gelukkig allemaal te steunen waar ze kunnen.

Ik ben helemaal van de kaart omdat ik gewoon zo dom ben geweest om me met dat stomme gokken bezig te houden. Maar vooral omdat mijn (ex)vriendin dus totaal niets meer met me te maken wil hebben ik moet haar met rust laten. Ik mag haar famillie ook niet lastig vallen.
Terwijl ze zelf mijn hele famillie al bij langs is geweest. Ze heeft het zelfs mijn ex waar ik mijn dochter bij heb verteld van mijn verslaving. Ze is afgelopen week zelfs op de verjaardag van mijn dochter geweest samen met haar moeder. (om afscheid te nemen en om nog een cadeau te brengen)

Ik vind het heel erg wat ik gedaan heb. Maar helaas kan ik het verleden niet terug draaien. Ik heb zoveel spijt. Maar kan er met haar niet meer over praten.
Mijn dochter vraagt steeds wat er met me is omdat ik steeds aan het huilen ben als een klein kind.
Ik slaap slecht (ga om 2300 uur naar bed en ben om 0500 uur klaar wakker)

Wat moet ik nou doen.. Ik word helemaal gek van mezelf ik kan mezelf wel wat aan doen zo dom.....