... Ik zal altijd van je blijven houden ...

... Ik wil niemand anders meer, enkel jou ...

... Jij zult voor mij altijd de enige ware blijven ...

Beloftes die wij hebben gemaakt en die we zelf ook voorgeschoteld kregen. Een innig moment ging voorop en daar waren deze woorden:
Ik zal altijd van je blijven houden.

En dan ineens, bamn.. De relatie is gedaan, ieder gaat zijn eigen richting uit. Fouten zijn gemaakt langst beide kanten.. De ene partij wil een vriendschap van 8 jaar niet opgeven, de andere partij weet het niet, maar laat door z'n gedrag wel blijken dat het voor hem niet meer hoeft.

En dan ga je je afvragen: Welke betekenis hebben deze woorden ooit gehad?

Vragen die ik af en toe nog eens door m'n hoofd laat spoken, waar ik af en toe eens bij weg droom, waar ik soms nog echt eens effectief de tijd voor neem om ze mezelf te stellen.

• Waar gaat liefde naartoe?

• Waar gaat de belofte van iedere partij naartoe: Ik zal altijd van je blijven houden..

• Hoe sta je nog tegenover mij, beste ex?

• Het lijkt alsof je zo gemakkelijk doorgaat met je leven, heeft mijn aanwezigheid in deze voorbije jaren dan iets voor je betekent?

Vragen, aaaaaaah, waar ik ooit op een dag misschien wel eens een antwoord op wil.. Maar on the other side ook niet..

Onlangs nog gehoord dat blijkbaar mijn ex nu ook minder naar die ene bepaalde groep gaat, blijkbaar vindt hij het gedrag dat er momenteel (momenteel??????) gaande is niet meer tolereerbaar.. Wat er van waar is, geen idee, maar heb wel twee gelijkende versies gekregen van twee verschillende vriendinnen op twee uiterst andere tijden (you get it? ).. Naja, blijkbaar begint hij dus ook in te zien wat voor'n mensen ze zijn..

En dan komt het natuurlijk..

De dromen die Keelia dan krijgt hoe ze zich bij deze situatie voelt..

Als ik het voorgaande hoorde begon ik weer te dromen over m'n ex in lichte mate.. Hoe hij ineens terug bij me stond, heel dicht tegen me kwam staan, me zei hoe hij spijt had dat hij mij heeft laten gaan, dat hij me gekwetst heeft, en nog meer zo van die praat.. En dan ineens duw ik hem weg, en echt gemeend wegduwen.. Geen grijntje spijt.. Zeg ik hem dat hij nu niet meer moet afkomen met spijt, dat het veel te laat is. Hij heeft me praktisch gedwongen om verder te gaan met z'n leven, hij kan nu maar mooi hetzelfde doen en ik stap gewoon weg, laat hem staan, ik wil er niets meer van weten..

Dus beste mensen, ik ben momenteel volop in m'n: I don't care anymore about my ex-fase..

Ik heb geen nood meer aan contact, ik heb geen nood meer aan vriendschap, ik heb geen nood meer aan hem..

Ik heb enkel nood aan mezelf..