... hij en ik willen graag met elkaar omgaan, maar zijn vrouw wil niet getrouwd zijn met een man die ook verliefd is op iemand anders. We zijn het er over eens dat een verliefdheid geen zelfstandige reden kan zijn om een gezin op te breken, en voor zover er bij hem en zijn vrouw misschien nog andere redenen spelen om een punt achter hun huwelijk te zetten, is dit niet het juiste moment om daar een beslissing over te nemen. Een verliefdheid en een identiteitscrisis zijn notoir slechte raadgevers.
Het voelt alsof iemand anders het voor ons uitmaakt. Soms is het moeilijk om niet een beetje boos te worden op zijn vrouw - haar emoties zijn absoluut begrijpelijk en ze heeft het volste recht om alleen op bij haar passende voorwaarden met hem getrouwd te willen zijn, maar ze stelt zich in sommige opzichten onverstandig rigide en overdreven vijandig op, vind ik. (Nee, dat zeg ik verkeerd; met haar standpunt is niets mis, het gaat om de manier waarop ze het brengt. Nou ja, ingewikkeld verhaal, daar wijd ik nog wel eens een aparte post aan.)
Anyway, boosheid wil ik helemaal niet voelen. Het is tenslotte mede in haar belang dat ik besluit niet met mijn lief om te gaan. Het is aanmerkelijk makkelijker om dat offer te brengen voor iemand waar ik begrip en naastenliefde voor voel, dan voor iemand waar ik boos op ben. Dus.
Hij en ik willen graag met elkaar omgaan, maar het kan gewoon niet.
Het is gewoon NOT DONE dat je met een man omgaat die een relatie heeft.
Scherm je gevoelens af en verwerk ze!
Die vrouw zal wel met TROUW en RESPECT bij haar man zijn so what, ga jij daar een beetje roet in het eten gooien.
Nice voor jou dat je met meerdere mannen tegelijk wil omgaan maar je al eens gerealiseerd dat bijna 100% die hier op ldvd zit verdriet heeft omdat hun partner een andere kiest of gewoon de relatie breekt.
Wordt verliefd op iemand (of meerderen) die vrij is (zijn) maar laat een koppel met rust. Je maakt me heel boos!
diep
Hoi passie, soms is er geen waarom, als het gevoel er niet meer is, dat komt vanuit je hart, het hart geeft geen reden, het is gewoon zo. Waarom vind je iets leuk of wil je iets graag? Waarom vind je iets anders niet leuk of minder graag? Dingen gebeuren, dingen komen en gaan, zo zit het leven in elkaar, altijd geweest, er is geen waarom, enkel het gegeven dat alles kan gebeuren en dat je daar niet bang voor hoeft te zijn, want zonder die angst kun je met volle overtuiging vanuit je hart een liefdevolle leven leven.
Mijn ex heeft ook aangegeven dat haar gevoel weg is, dat ze vanuit haar hart wil leven, dat het tijd is om een andere pad te kiezen, anders dan de onze, en dat ze is gevallen voor een ander, en ze kon het niet tegenhouden. Dat heb ik moeten leren accepteren, gepaard met enorm veel pijn en verdriet heb ik haar moeten loslaten, beetje bij beetje, waardoor ik nu meer vrede mee heb, zodat ik nu wat beter met haar kan omgaan, ook vanwege de kids.
Dat ze geen gevoel meer voor me heeft, heeft ze ook niet aan gegeven.
Het moment dat ze (huilende) terug kwam, bij me, was de liefde helemaal terug.
Maar naar mate de tijd verder ging, bemerkte ik dat er steeds meer afstand kwam.
Ik liep eigenlijk als een hondje achter haar aan, moest uitkijken wat ik tegen haar zei.
Op een gegeven moment, dacht ik eerst, dat ze wéér met iemand anders bezig was. Maar ditmaal weet ik het niet zeker. Wil het ook niet weten ook.
Tot op het moment dat ze me smsde dat het over was.
Ik had geen energie meer om, na 12 jaar lang, ons relatie te doen redden.
En pijn doet het wel. Zeker!! Want ik wilde met haar verder gaan, maar op zo'n manier met elkaar omgaan, om nog een keer gedumpt te worden, mij totaal te negeren, zelfs haar kinderen ( die niet verplicht zijn om contact te houden, maar wel weten dat ze welkom zijn), kan ik GEEN toekomst met haar.
Als je een auto koopt en het rijdt niet lekker, lever je hem weer in, voor een andere auto.
Ze weet zelf niet wat ze wil en ik vind, als je met andere mensen gaat lopen rotzooien, in een relatie, heeft die persoon in zijn/haar hoofd niet alles op een rijtje.
Toen ze het opbiechte aan mij, vertelde ik haar, dat dit in een relatie geen spelletje is!!!!! Je speelt met iemands gevoel, hiermee!!!! Ik ben geen gebruiksvoorwerp!!!!!
Dat mijn exvriendin met een ander heeft gerotzooi, terug kwam, mij heeft gebruikt, totdat alle klusjes klaar waren in huis en vervolgens mij weer gedumpt en ook nog eens gekwetst heeft, is mijn gedachte, daar sta ik boven, want dat was haar keuze en moet ze er maar mee leven.
Hoi passie, je gebruikt bijna dezelfde woorden als ik, alleen zei ik tegen haar dat het ze niet zo gemakkelijk over iemand heen moest stappen, is geen kroketje uit de muur halen, zo gemakkelijk. Ik ben ook woedend op haar geweest, ik voelde me ook een gebruiksvoorwerp, en op een gegeven moment was de maat vol, en was het bij mij ook over en uit. Ze moest eraan wennen dat ze geen prinsesje meer is, en nu een stuk verder wennen we allebei aan de nieuwe situatie, gewoon wat zakelijker, als kennissen, zij is tenslotte de moeder van onze kids. Maar in jouw geval is het anders, jullie hebben niet gezamenlijk kinderen, extra cru dat jouw ex kinderen waar je toch gevoelens mee heb, dat je die ook niet meer ziet. Ik leef met je mee..
Veel sterkte ermee!
De kinderen van mijn exvriendin, zijn in die leeftijd dat ze zelf contact willen maken of niet. Maar of het van hun moeder mag, dat weet ik niet.
Ondanks de situatie, waar jij in verkeerde, mag je jezelf prijzen, dat je je kinderen nog heb. Dat schept een nauwe band met zich mee.
18 jaar geleden ben ik gescheiden, van een huwlijk van 5 jaar.
Ze was, toen ik haar leerde kennen al zwanger en in scheiding lag.
Ik heb haar er door heen geholpen, met die scheiding. Tja, als ik mensen ken helpen, doe ik dat.
Zo hebben we een band gekregen en haar zoontje ter wereld gebracht.
Hij zag mij als zijn eigen vader, want de biologische vader, liet niets meer van hem horen.
Maar al gauw, met getuigen van haar oudste zus, begon ze met andere mannen te ......
Haar oudste zus was daarop ook woedend.
Uiteindelijk ben ik gescheiden en haar zoontje...................................................................zie ik niet meer.
Was een moeilijke periode. Ik was verhuist( liet de hele mikmak daar achter), moest opnieuw beginnen en je had destijds wel computers, maar het internet was niet zo uitgebreid als nu.
6 jaar later leerde ik mijn ex vriendin kennen en zij trok mij echt los van mijn exvrouw.
Wat ik toen met mijn exvrouw had, gebeurt het nu weer.
Ze zeggen, dat als je ouder wordt, wordt het leven alleen maar leuker.
Ik krijg alleen meer en meer teleurstelling.
Ik weet nog goed van mijn oom en tante, die al 60 jaar getrouwd waren.
Mijn oom overleed, maar kort daarop overleed mijn tante ook.
Ze kon het niet verdragen, dat mijn oom (haar man), weg was.
"Echte liefde eindigd niet, omdat echte liefde niet eindigd".
Ik heb net een hernia operatie gehad en zit nu dus thuis met EN liefdesverdriet en een erge pijn in mijn rug, ik lees dit en moest gewoon even antwoorden! Ik leef met je mee.
Mijn oom is in zijn leven twee keer gescheiden geweest. Van de eerste keer had hij drie kinderen. Zijn ex-vrouw had die kinderen zo omgeluld dat ze niks meer met mijn oom te maken wilden hebben. Pas jaren later, na pakweg twintig jaar, heeft hij contact met twee van de drie kinderen.
Na de eerste scheiding bouwde hij een nieuw leven op: hij startte een boerderij in Frankrijk en ging op zoek naar een nieuwe vrouw, die hij ontmoette en met wie hij ging trouwen. Na ongeveer twintig jaar zei zijn tweede vrouw dat zij het boerenleven niet trok en weg wilde.
Met de boerderij ging het goed, maar vanwege zijn leeftijd wil mijn oom die nu verkopen. Na de tweede scheiding ging mijn oom opnieuw op zoek. En jawel: zelfs op je 68e kun je weer verliefd worden.
Ik zou het niet precies weten.
Ik denk wél dat je samen tot een conclusie kunt komen.
Maar ik denk dat gevoelens die afnemen en het uitspreken daarvan, vaak toch van 1 kant komt. Iemand moet toch de eerste zijn die ermee komt. En dán kan blijken of die ander zich daaraan herkent.
Maar de conclusie dat een relatie niet meer werkt, kan best van 2 kanten komen.
Anders, namelijk...
... hij en ik willen graag met elkaar omgaan, maar zijn vrouw wil niet getrouwd zijn met een man die ook verliefd is op iemand anders. We zijn het er over eens dat een verliefdheid geen zelfstandige reden kan zijn om een gezin op te breken, en voor zover er bij hem en zijn vrouw misschien nog andere redenen spelen om een punt achter hun huwelijk te zetten, is dit niet het juiste moment om daar een beslissing over te nemen. Een verliefdheid en een identiteitscrisis zijn notoir slechte raadgevers.
Het voelt alsof iemand anders het voor ons uitmaakt. Soms is het moeilijk om niet een beetje boos te worden op zijn vrouw - haar emoties zijn absoluut begrijpelijk en ze heeft het volste recht om alleen op bij haar passende voorwaarden met hem getrouwd te willen zijn, maar ze stelt zich in sommige opzichten onverstandig rigide en overdreven vijandig op, vind ik. (Nee, dat zeg ik verkeerd; met haar standpunt is niets mis, het gaat om de manier waarop ze het brengt. Nou ja, ingewikkeld verhaal, daar wijd ik nog wel eens een aparte post aan.)
Anyway, boosheid wil ik helemaal niet voelen. Het is tenslotte mede in haar belang dat ik besluit niet met mijn lief om te gaan. Het is aanmerkelijk makkelijker om dat offer te brengen voor iemand waar ik begrip en naastenliefde voor voel, dan voor iemand waar ik boos op ben. Dus.
Hij en ik willen graag met elkaar omgaan, maar het kan gewoon niet.
@Chrysothemis
Het is gewoon NOT DONE dat je met een man omgaat die een relatie heeft.
Scherm je gevoelens af en verwerk ze!
Die vrouw zal wel met TROUW en RESPECT bij haar man zijn so what, ga jij daar een beetje roet in het eten gooien.
Nice voor jou dat je met meerdere mannen tegelijk wil omgaan maar je al eens gerealiseerd dat bijna 100% die hier op ldvd zit verdriet heeft omdat hun partner een andere kiest of gewoon de relatie breekt.
Wordt verliefd op iemand (of meerderen) die vrij is (zijn) maar laat een koppel met rust. Je maakt me heel boos!
diep
Zij heeft er een definitieve punt achter gezet
En nooit een rede gegeven, waarom!!
Mr Bean @passie geen waarom?
Hoi passie, soms is er geen waarom, als het gevoel er niet meer is, dat komt vanuit je hart, het hart geeft geen reden, het is gewoon zo. Waarom vind je iets leuk of wil je iets graag? Waarom vind je iets anders niet leuk of minder graag? Dingen gebeuren, dingen komen en gaan, zo zit het leven in elkaar, altijd geweest, er is geen waarom, enkel het gegeven dat alles kan gebeuren en dat je daar niet bang voor hoeft te zijn, want zonder die angst kun je met volle overtuiging vanuit je hart een liefdevolle leven leven.
Mijn ex heeft ook aangegeven dat haar gevoel weg is, dat ze vanuit haar hart wil leven, dat het tijd is om een andere pad te kiezen, anders dan de onze, en dat ze is gevallen voor een ander, en ze kon het niet tegenhouden. Dat heb ik moeten leren accepteren, gepaard met enorm veel pijn en verdriet heb ik haar moeten loslaten, beetje bij beetje, waardoor ik nu meer vrede mee heb, zodat ik nu wat beter met haar kan omgaan, ook vanwege de kids.
Mr Bean
Waarom
Dat ze geen gevoel meer voor me heeft, heeft ze ook niet aan gegeven.
Het moment dat ze (huilende) terug kwam, bij me, was de liefde helemaal terug.
Maar naar mate de tijd verder ging, bemerkte ik dat er steeds meer afstand kwam.
Ik liep eigenlijk als een hondje achter haar aan, moest uitkijken wat ik tegen haar zei.
Op een gegeven moment, dacht ik eerst, dat ze wéér met iemand anders bezig was. Maar ditmaal weet ik het niet zeker. Wil het ook niet weten ook.
Tot op het moment dat ze me smsde dat het over was.
Ik had geen energie meer om, na 12 jaar lang, ons relatie te doen redden.
En pijn doet het wel. Zeker!! Want ik wilde met haar verder gaan, maar op zo'n manier met elkaar omgaan, om nog een keer gedumpt te worden, mij totaal te negeren, zelfs haar kinderen ( die niet verplicht zijn om contact te houden, maar wel weten dat ze welkom zijn), kan ik GEEN toekomst met haar.
Als je een auto koopt en het rijdt niet lekker, lever je hem weer in, voor een andere auto.
Ze weet zelf niet wat ze wil en ik vind, als je met andere mensen gaat lopen rotzooien, in een relatie, heeft die persoon in zijn/haar hoofd niet alles op een rijtje.
Toen ze het opbiechte aan mij, vertelde ik haar, dat dit in een relatie geen spelletje is!!!!! Je speelt met iemands gevoel, hiermee!!!! Ik ben geen gebruiksvoorwerp!!!!!
Dat mijn exvriendin met een ander heeft gerotzooi, terug kwam, mij heeft gebruikt, totdat alle klusjes klaar waren in huis en vervolgens mij weer gedumpt en ook nog eens gekwetst heeft, is mijn gedachte, daar sta ik boven, want dat was haar keuze en moet ze er maar mee leven.
Mr Bean @passie kroketje uit de muur
Hoi passie, je gebruikt bijna dezelfde woorden als ik, alleen zei ik tegen haar dat het ze niet zo gemakkelijk over iemand heen moest stappen, is geen kroketje uit de muur halen, zo gemakkelijk. Ik ben ook woedend op haar geweest, ik voelde me ook een gebruiksvoorwerp, en op een gegeven moment was de maat vol, en was het bij mij ook over en uit. Ze moest eraan wennen dat ze geen prinsesje meer is, en nu een stuk verder wennen we allebei aan de nieuwe situatie, gewoon wat zakelijker, als kennissen, zij is tenslotte de moeder van onze kids. Maar in jouw geval is het anders, jullie hebben niet gezamenlijk kinderen, extra cru dat jouw ex kinderen waar je toch gevoelens mee heb, dat je die ook niet meer ziet. Ik leef met je mee..
Veel sterkte ermee!
Mr Bean
Het kan nog veel erger
De kinderen van mijn exvriendin, zijn in die leeftijd dat ze zelf contact willen maken of niet. Maar of het van hun moeder mag, dat weet ik niet.
Ondanks de situatie, waar jij in verkeerde, mag je jezelf prijzen, dat je je kinderen nog heb. Dat schept een nauwe band met zich mee.
18 jaar geleden ben ik gescheiden, van een huwlijk van 5 jaar.
Ze was, toen ik haar leerde kennen al zwanger en in scheiding lag.
Ik heb haar er door heen geholpen, met die scheiding. Tja, als ik mensen ken helpen, doe ik dat.
Zo hebben we een band gekregen en haar zoontje ter wereld gebracht.
Hij zag mij als zijn eigen vader, want de biologische vader, liet niets meer van hem horen.
Maar al gauw, met getuigen van haar oudste zus, begon ze met andere mannen te ......
Haar oudste zus was daarop ook woedend.
Uiteindelijk ben ik gescheiden en haar zoontje...................................................................zie ik niet meer.
Was een moeilijke periode. Ik was verhuist( liet de hele mikmak daar achter), moest opnieuw beginnen en je had destijds wel computers, maar het internet was niet zo uitgebreid als nu.
6 jaar later leerde ik mijn ex vriendin kennen en zij trok mij echt los van mijn exvrouw.
Wat ik toen met mijn exvrouw had, gebeurt het nu weer.
Ze zeggen, dat als je ouder wordt, wordt het leven alleen maar leuker.
Ik krijg alleen meer en meer teleurstelling.
Ik weet nog goed van mijn oom en tante, die al 60 jaar getrouwd waren.
Mijn oom overleed, maar kort daarop overleed mijn tante ook.
Ze kon het niet verdragen, dat mijn oom (haar man), weg was.
"Echte liefde eindigd niet, omdat echte liefde niet eindigd".
Bedankt voor de steun, Mr.Bean
Meeleven
Ik heb net een hernia operatie gehad en zit nu dus thuis met EN liefdesverdriet en een erge pijn in mijn rug, ik lees dit en moest gewoon even antwoorden! Ik leef met je mee.
@passie
Mijn oom is in zijn leven twee keer gescheiden geweest. Van de eerste keer had hij drie kinderen. Zijn ex-vrouw had die kinderen zo omgeluld dat ze niks meer met mijn oom te maken wilden hebben. Pas jaren later, na pakweg twintig jaar, heeft hij contact met twee van de drie kinderen.
Na de eerste scheiding bouwde hij een nieuw leven op: hij startte een boerderij in Frankrijk en ging op zoek naar een nieuwe vrouw, die hij ontmoette en met wie hij ging trouwen. Na ongeveer twintig jaar zei zijn tweede vrouw dat zij het boerenleven niet trok en weg wilde.
Met de boerderij ging het goed, maar vanwege zijn leeftijd wil mijn oom die nu verkopen. Na de tweede scheiding ging mijn oom opnieuw op zoek. En jawel: zelfs op je 68e kun je weer verliefd worden.
Jelle
Samen..
Samen, bestaat dat eigenlijk echt?
Goeie vraag..
Ik zou het niet precies weten.
Ik denk wél dat je samen tot een conclusie kunt komen.
Maar ik denk dat gevoelens die afnemen en het uitspreken daarvan, vaak toch van 1 kant komt. Iemand moet toch de eerste zijn die ermee komt. En dán kan blijken of die ander zich daaraan herkent.
Maar de conclusie dat een relatie niet meer werkt, kan best van 2 kanten komen.