Ik ben gebroken, ik heb al sinds 5uur gister ochtend niet meer geslapen. Ben van mijn werk naar huis gegaan, omdat ik het niet meer aankon
Heb de huisarts gebeld voor een afspraak, ik trek het niet alleen,
heb hulp nodig, van iemand die mij daad werkelijk kan helpen
Gesprekje met mijn ex gehad, is waarschijnlijk toch geschrokken.
Kwam s'avonds online, om te vertellen hoe het met onze zieke dochter ging. Vroeg ook, en dat was voor het eerst sinds 5 jaar, hoe gaat het nu met jou? Ik barste in tranen uit, had dit zo graag en vaak willen horen, maar hoorde het nu pas, nu het in zijn ogen te laat is.
Heb eindelijk de brief ontvangen waar ik om gevraagd had, via de mail, beetje jammer, had hem liever persoonlijk gekregen.
Heeft een heel verhaal verteld, over zijn aangetaste mannelijkheid, mijn begrip voor hem in zijn werk(wat er volgens hem niet was) en nog wat dinegn.
Heb hem gelezen, en de eerste x gejankt als een klein kind, de ogen uit mijn kop.
heb hem even later nog een keer gelezen, en net weer,
Wordt er intriest van, door ZIJN gebrek aan communicatie, is een liefdevolle relatie, in puin geslagen.
Al wat hij zei, kon ik beargumenteren en weerleggen, wat er in feite overbleef, was zijn gebrek, of de wil om met me te praten.
Dit alles had met een heeeeel simpel gesprekje voorkomen kunnen worden.
Had besloten, dat ik hem niet snapte/begreep, maar heeft zelf niet de moeite genomen, om me uit te leggen hoe hij zich voelde,
en wat hij dacht.
Maar had nu en les geleerd, dat hij toch moest proberen om zijn gevoelens onder woorden te brengen, ook als hij het idee had, dat die persoon hem niet begreep. De persoon toch aanspreken, en proberen begrip te kweken.

Ja hallo, aaaarrrrrrrgggghhhhhh, die spiegel heb ik hem 5 jaar geleden al voorgehouden. Maar het kwartje schijnt nu pas te gevallen zijn, 5 jaar later, en misschien wel veel te laat.
Wil ik hem terug, JA, daar ben ik wel overuit, alleen...ik ben niet meer de enige vrouw, op het schaakbord, heeft sinds kort een nieuwe vriendin, en dan echt sinds heel kort.
Een gescheiden vrouw van 41,ze is dus ouder dan ik, en zeker 7 tot 8 jaar ouder dan hem, met 2 kinderen, 1 van 12, en de ander is 14.
Moeilijke leeftijd volgens hem, moeilijker dan de 6 jaar van onze dochter. Kijk daar toch even anders tegenaan, zo'n klein kindje is super kwetsbaar, die van haar zijn al op een leeftijd, dat ze er enigzins een beetje mee kunnen omgaan, begrijpen al veel meer. zijn geetslijk meer ontwikkeld.
Ze schijnen bij hun vader te wonen, je zou je iets kunnen gaan afvragen, niet dan ???
ook over het feit dat ze bij hem op zijn vakantie-adres is geweest, ze kennen elkaar pas een week of twee, moet je toch wel erg omhoog zitten als vrouw, lijkt me.
Zou er zelf nog niet eens aan denken om dat te doen, wil iemand wel beter leren kennen voor ik zulke stappen zou ondernemen, maar he, wie ben ik.

O ja, Amber, 39 jaar, moeder van een schat van een kind