hoi,
als eerste bedankt als jullie de moeite nemen om heel het verhaal te lezen....
als jullie me andere blogs hebben gelezen weten jullie dat me ex en haar nieuwe vriend(mijn ex beste vriend) nog steeds contact met me wouden en me misten als vriend, me ex miste ook de herinneringen met mij.
het is vanaf november uit, ik was erg boos en dacht van ja kan nooit meer vrienden met hun zijn...
me ex wist dat het niet goed met me ging, en smste me wel regelmatig of ze iets voor me kon doen. tegen de rest zei ik gewoon dat het goed met me ging. (in de zelfde maand was ook me oma overleden die al 3 jaar bij ons in huis woonde dus zat er totaal door heen)
nadat ze het vaak had gevragen of ik haar wou zien, en ik zei dat ik het niet wou wou ze toch wel heel graag voor me verjaardag samen een drankje doen, ook om het een of ander uit te praten.
wou het eigenlijk niet want had vanaf november niks leuks meer gedaan alleen werk school en thuisgezeten. was ook bang voor akelige stiltes enzo...
Toen werd ik afgelopen zaterdag verplicht mee op stap genomen door collega's, ze zeiden je moet er echt even tussen uit dus je gaat maar mee. dus na veel te veel gedronken te hebben smste me ex ineens van zullen we morgen afspreken, nou ik met me blij kop afgesproken met haar...
dus word ik zondag wakker en hadden we afgesproken samen ergens een hapje te gaan eten en daarna een terrasje te pakken.
Dus ik kwam daar aan en zag haar en had eigenlijk helemaal geen haat gevoelens meer.. tuurlijk, ik mis haar nog steeds elke dag. maar ben eigenlijk gaan twijfelen of dat als vriendin is of als vriend..
maar terug naar het terras. dus we zaten daar, eigenlijk heel gezellig, totaal geen rare momenten enz.. drankje gepakt goed gepraat en eigenlijk gewoon gezegd van ja luister tuurlijk mis ik jullie als mn vrienden enzo, zei ze ja maar wil je het dan niet gewoon proberen, of je wil of niet je bent toch mn beste vriend en dat zul je altijd blijven. ze zei ook van ja al je oude vrienden missen je kei erg, en willen kei graag iets met je doen op je verjaardag, dat was vandaag(17-2) ik zei van ja ze kunnen ook zelf wel tegen me praten. maar ze waren bang voor de reacties.. dus ik uitgelegd van ja dat ik het naai vond van hun hoe ze toen tegen me deden maar dat het nog steeds goede vrienden zijn enzo, nou dat snapte ze wel...
Toen werd ik genomineerd door haar (facebook drank spel) dus ik had haar terug genomineerd en dan haar nieuwe vriend ook, was eigenlijk benieuwd hoe hij daar op zou reageren. dus ik was rond een uurtje of 11 thuis. toen kreeg ik meteen een whatsappje van die vriend van me. van ja sorry, hij heeft het nooit zo bedoeld. en dat hij er echt spijt van had enzo.(had hij ook al 200 keer gezegd) ik zei van ja liefde is liefde he. toen was ie opgelucht en verder eigenlijk een super leuk gesprek gehad over van alles.. gewoon als vroeger gezellig..
toen het 12 uur was kreeg ik ook meteen een appje van heel mn oude vrienden van gefeliciteerd en of ik snel weer een keer iets met ze wou doen.
Vandaag ook me ex nog 5 min gezien wou me perse feliciteren..
en nu zit ik eigenlijk met een vreemd gevoel.. kan ik vrienden met ze zijn? mis ik haar of alleen de momenten? (heb wel duidelijk gezegd dat ik niet heel hun seks leven hoef te weten enzo, wij waren daar altijd nogal open over)
ik voelde me eigenlijk heel blij, na 4 maanden eigenlijk weer een leuk weekend gehad met vrienden! (sorry maar geloof niet in een leven zonder vrienden)
ik mis ze echt en heb zo iets van ik kan boos blijven, en dan hele dag boos en verdrietig zijn, of proberen van het leven te genieten. met me vrienden. en kiezen voor een leuk leven..
elke dag dat je niet geniet krijg je nooit meer terug..
iedereen verklaard me voor gek. als ik ze dit vergeef. dat ik er alleen spijt van zal krijgen. maar is het niet zo dat je beter spijt kunt krijgen van iets wat je hebt gedaan, als van iets wat je niet hebt gedaan??
ik twijfel heel erg.. of ik er geen spijt van zal krijgen enz..
maar heb wel voor de eerste keer weer genoten..
Wil ik inzien dat ik me goed voel of voel ik me goed..? weet het niet zo goed meer...
Mis ik me ex eigenlijk wel vraag ik me echt heel erg af...
@Mvh
Hoi Mvh........
Veel meer op je eigen gevoel afgaan, hoor..... Wil jij vriendje blijven, en lukt jou dat, prima... Wil jij het niet, lukt het je niet, of wil je er later over denken? Ook prima. Maar nu klinkt het een beetje alsof jij zegt dat je ruimte nodig hebt, maar op hun aandringen (van je ex en je ex-beste vriend) toch maar besluit om vrienden te worden. Vrienden worden doe je niet omdat anderen je dwingen, maar omdat je dat zelf wil. En weet je het nog niet? Zet het dan effe op een laag pitje. Kijk maar wat er van komt.
Verder wel van het leven gaan genieten, he! Er zijn meer mensen. Wil je ex effe ontlopen, zoek dan andere mensen op!
Succes
Waterman
@Mvh
Eens met waterman.....
@waterman & pallmallwoman
hoi,
bedankt voor de reacties.
ja ik probeer echt te genieten van het leven.. maar is zo moeilijk. ik vertrouw mensen niet snel en heb niet snel een klik met mensen.
ik had best veel vrienden, maar die ben ik allemaal kwijt geraakt door me relatie met me ex, school, werk, alles veranderde eigenlijk.
en al de vrienden die ik nu had zijn allemaal gemeenschappelijke vrienden.. dus ligt nogal ingewikkeld allemaal..
pff ik wil mn ouden leventje zo graag terug!!!!