Gisteren met zijn ex gebeld. Degenen waarmee hij mij bedrogen heeft.
En die dan mij opbelde om te zeggen dat ze ons succes wenste maar of ik wel wist dat hij maanden met ons tweeën geslapen heeft (ik viel uit de lucht, compleet).

Nu ik heb haar gebeld. Ik zocht antwoorden denk ik.
Maar ik had dit beter niet gedaan. Ik voel me er klein en schuldig door.

Nu per ongeluk vernam ik van haar dat hij met haar zus naar de cinema is geweest. Hij had me dit niet verteld. Weerom een leugen dus.

Toen ben ik ZOOOOOOO kwaad geworden. Heb hem een paar superlelijke sms'en gestuurd en naar zijn moeder gebeld.

Had ik niet mogen doen. En nu voel ik mij hier erg rot door. Nu heeft hij de kans om te zeggen dat ik gek ben. Gek van verdriet en boosheid, ja, dat ben ik. Zucht. Maar mijn eigenwaarde heb ik op deze manier misschien mooi naar beneden gehaald. Of is dit allemaal toch niet zo abnormaal.

Heb mij nu wel voorgenomen om echt niets meer te laten horen (ik was daar nochtans goed in geslaagd de eerste dagen).