Hate Him - Love Him

afbeelding van Pipa23

Hi,

Enkele dagen geleden poste ik mn lange verhaal.
Vandaag had ik zo'n verschrikkelijke dag... ik snauwde iedereen af, niemand kon iets goed voor me doen of me doen lachen...

Here's the thing. Ik ben gisteren zoals bijna wekelijk bij mijn therapeute langsgeweest (denk nou niet dat ik naar een therapeut ga voor ldvd, maar het hangt allemaal met elkaar samen. Laat me int kort vertellen dat ik enkele jaren geleden, voor ik met mijn ex samen was een en ander heb meegemaakt waardoor ik moeilijk mensen toelaat, mensen vertrouw, ik werd toen in de steek gelaten... en vandaar dat ik het nu zo moeilijk heb, omdat ik het gevoel heb opnieuw in de steek gelaten te worden door mn persoontje, door mezelf, door mn ex...)
Maar dat terzijde. Toen we al een eindje aan het praten waren (ik en mn therapeute) over mn ex... zei ik plots enkele zinnen die ze zo mooi en puur gezegd vond, en ze heeft ze voor me opgeschreven. Ik was geschrokken van mezelf dat ik zulke uitspraken over mn ex kon doen, en kan het nog steeds niet geloven.

Mn therapeute gaf me de raad om die 'kwade' gevoelens die ik aan het kweken ben voor mn ex vast te houden, en elke dag mijn eigen woorden opnieuw te lezen, zodat ik er blijf in geloven. Ook zei ze dat ik het aan iedereen in mijn omgeving zo moest verwoorden. En ze zei dat als ik hem ooit tegenkom (en dit weekend is de kans wel redelijk groot) dat ik die woorden ook aan hem moet zeggen, maar dat ik ze hem niet mag zeggen via een sms, dat hij dat niet verdiend.

Toen ik gisteren thuiskwam na het gesprek voelde ik me goed, ik voelde me sterk, trots op mezelf.
Maar vandaag ben ik opgestaan met een gevoel van 'hoe kon ik dit nou zeggen over mn ex' ik zie hem nog graag...
Ik ben nu bang dat ik door die woorden van gisteren hem zeker niet meer zal terug kunnen krijgen. We hebben nu al bijna 3 weken geen contact meer en ik mis hem... Ok ik ben kwaad om hoe hij me behandeld enzo, maar toch, ik mis hem, ik mis hem naast me in mijn bed, ik mis zijn smsjes... ik mis niet gewoon iemand maar echt mijn ex. Tzijn specifieke dingen die ik mis, die ik alleen van hem kreeg...

kon ik maar de tijd doordraaien... tenminste als ik wist dat het resultaten zou hebben als ik hem nu, volhardend nog enkele weken met rust laat. De andere 2 keer zijn we ook zo terug samen geraakt... daar elkaar even helemaal te negeren. want tis maar zo dat je iemand begint te missen. Maar ik ben zoooo bang dat ik mezelf valse hoop geef door te geloven dat als het al 2 keer zo lukte dat het wel een derde keer zal lukken ook Verdrietig

afbeelding van pallmallwoman

VAAG...@pipa23

Als ik heel eerlijk ben, vind ik dit een beetje een vreemde gezegde voor een therapeute !

Citaat:

Mn therapeute gaf me de raad om die 'kwade' gevoelens die ik aan het kweken ben voor mn ex vast te houden, en elke dag mijn eigen woorden opnieuw te lezen, zodat ik er blijf in geloven. Ook zei ze dat ik het aan iedereen in mijn omgeving zo moest verwoorden. En ze zei dat als ik hem ooit tegenkom (en dit weekend is de kans wel redelijk groot) dat ik die woorden ook aan hem moet zeggen, maar dat ik ze hem niet mag zeggen via een sms, dat hij dat niet verdiend.

Ik vind dit dan ook totaal niets toevoegen aan jullie breuk? wat denk jij ermee te bereiken? zul jij je beter voelen door kwade gevoelens op hem te botvieren?
Kan je jullie niet gewoon zien als iets moois wat geweest is en er gewoonweg niet meer is, ipv jou kwade gevoelens botvieren op de ander...
Sorry pipa ik denk dat ik van een andere planeet kom, en hoop ook echt NOOIT zo'n vage therapeute !
te treffen..

Pallmallwoman

afbeelding van Pipa23

@Pallmallwoman

Pallmallwoman,

Misschien heb ik me een beetje helemaal verkeerd verwoord en de verkeerde woorden gekozen om het uit te leggen.
Geef me een 2e kans om het je uit te leggen Verdrietig

Bij mijn therapeute vroeg ze hoe het met me was enzo...
En ik heb haar verteld dat ik er gewoon niet tegen kan dat hij me behandeld alsof ik hem belogen heb, en dat hij mij vanalles moet vergeven terwijl er niets te vergeven valt. Dat ik net als iedereen respect verdien, ook van mijn ex.

Het zijn dus helemaal geen 'kwade' gevoelens, dus sorry nogmaals voor mijn verkeerde woordkeuze. maar het zijn meer 'mijn gevoelens tov mijn ex' die ik eindelijk heb kunnen verwoorden.
Ik haat hem helemaal niet, begrijp me niet verkeerd, maar ik 'haat' de manier waarop hij me behandeld...
Alsof ik een leugenaar ben, dat ik HEM gekwetst heb, dat hij het slachtoffer is omdat hij me dingen moet vergeven, maar er valt niets te vergeven want ik heb die fout 'waar hij zo kwaad voor is' niet gemaakt.

Als je wil schrijf ik ze hier even voor je, hopelijk kan je mij dan wel begrijpen.
Sorry Pallmallwoman, nogmaals, ik hoop dat je mij nu wel begrijpt?

afbeelding van pallmallwoman

@pipa23

Allereerst hoef je jezelf niet te verantwoorden tegen mij hoor, ik vond het alleen een hele vreemde reactie en dat voor een therapeute.
De woorden die je schreef, kunnen een verkeerde indruk geven aan mensen, dat ze maar al hun boosheid, op moeten schrijven, blijven herhalen, tot ze er zelf in geloven, en het dan te uitte naar de "ex" zo ga je namelijk niet met mensen om begrijp je?

En ja ook jij verdiend het om met respect behandeld te worden, net zoals ieder ander zo ook je ex Knipoog
nog een tip:
Als jij voor jezelf weet dat je niet fout geweest ben, is het toch goed? hoe hij er dan ook even over denk.
Niemand verwacht van jou dat je je moet verantwoorden, voor iets wat je niet gedaan hebt.
Denk hierin aan jezelf...

Verder is er niets aan de hand vond het alleen een vreemde gezegde, en dacht even dat ik van een andere planeet kwam Knipoog

Liefs Pallmallwoman

afbeelding van Pipa23

@Pallmallwoman

Liefste Pallmallwoman,

Je hebt gelijk hoor Glimlach ik mag inderdaad niet zeggen dat het helpt om je boosheid op te schrijven en er te gaan in geloven... Ik neem mijn woorden terug... zo heeft mijn therapeute het ook niet gezegd, maar heb het waarschijnlijk in een vlaag van colere zo neergeschreven.
Dus sorry aan iedereen die mn woorden leest, zo zijn ze niet bedoeld!

Jou woorden helpen me echt door de dag, weet je dat.
Ik moet inderdaad aan mezelf denken, en ik heb niets te verantwoorden want ik heb geen fout gemaakt.
Dat besef is dinsdag ook bij mijn therapeut tot uiting gekomen (pfff gevoelens en gedachten zijn zo moeilijk uit te leggen) en ze bedoelde eigenlijk dat ik die gevoelens moest vasthouden, mijn zekerheid dat ik geen fout heb gemaakt, ze was blij dat ik eindelijk besefte dat als ik niets misdaan heb, dat ik moet stoppen met het gevoel van mijn ex te aanvaarden dat hij het slachtoffer is omdat HIJ dingen moet aan MIJ vergeven, want ze zijn er niet geweest, dat ik ook me niet steeds moet gaan verantwoorden tov mensen, tov mijn omgeving. Voor mij is dat al een grote stap vooruit dat ik besef dat mijn ex doet alsof hij mij iets moet vergeven terwijl het niet zo is....

Ik geef je graag de woorden die ik dinsdag heb gezegd en heb neergeschreven:
(naam ex), het is niet sympathiek dat jij mij niet gelooft en ik jou wel altijd heb gelooft, jij behandeld mij als iemand die een misstap begaan heeft en dat klopt niet. Ik heb je helemaal niet belogen, en jij doet steeds alsof je mij mn fouten moet vergeven. Er valt niets te vergeven. Ik vind het onrechtvaardig dat jij overal de indruk geeft dat ik weer een fout gemaakt heb, ik wil dat je hier mee stopt, ik heb ook recht op respect, ik ben altijd bloedeerlijk tegen je geweest, ik wil dat je ophoud met het slachtoffer uit te hangen

Hopelijk begrijp je het?
Ik zit nogal in de knoop met mezelf, en de breuk met mn ex heeft het alleen maar erger gemaakt. Mijn zelfbeeld zit momenteel onder de grond en daarom ga ik veel te snel geloven wat anderen zeggen, ga ik gaan geloven dat ik de slechte ben want dat mijn ex zo veel geduld met me heeft gehad en dat hij me dingen moet vergeven... Terwijl dat helemaal niet zo is, ik weet dat ook, maar tis moeilijk Verdrietig

Dankje Pallmallwoman, voor al je steunende woorden, ongelooflijk hoe je me helpt en hoe je me (denk ik) begrijpt!

afbeelding van brabbelbrabbel

Iemand die je niet

Iemand die je niet vertrouwd.. dan is het klaar.
Potverdrie dubbels!!
Hij zou toch moeten weten hoe eerlijk je bent.

Een relatie lukt alleen op basis van wederzijds vertrouwen.
En wanneer jij zo mooi en trouw bent, en iemand dat niet ziet.. hoe goed kent hij jou dan?

Komop hoor, je bent meer waard!
Laat hem lekker in zijn sop gaar koken.
Als hij geinteresseerd is in het échte verhaal.. dan komt hij wel.
Tot die tijd.. ga jij toch zeker niet boksen tegen zoiets stoms.
Jij weet wat jij wel/niet gedaan hebt.

Ik heb hier veel aan de woorden gehad:
Als hij echt wil, echt geinteresseerd is, echt gevoel/liefde nog heeft..
Dan komt hij wel!

Ga maar bij jezelf na.. als het begint te knagen bij jezelf.. ga je er ook iets mee doen.
Komt hij niet.. dan is hij blijkbaar niet geinteresseerd in jouw kant.

En als je wat wilt doen:
Mij lijkt dat je in dit geval je echt wel mag laten horen.
Spreek met hem af, en als hij dat niet wilt: stuur een brief of email.
Schrijf hoe boos en machteloos je voelt dat je niet geloofd wordt.
Wat een verdriet dat doet.
Blijf bij jezelf (wat voel je, wat denk je, wat doet het met je).
Geen verwijten, geen waaroms, geen jij doet dit of dat., Nee blijf bij jezelf. Schrijf alleen vanuit jezelf.
Schrijf dat je van hem houd, dat je nooit zoiets zou doen (als dat zo is), en dat je je verraden voelt dat hij zoiets vreselijks van jou denkt. Dat het je verdriet doet. Pijn doet. Machteloosheid geeft.
Dan ben jij het kwijt. Dan heb jij de waarheid geuit. Dan weet hij alles.
Wat hij er vervolgens mee doet.. is zijn pakkie an.

afbeelding van Pipa23

Het moet van beide kanten komen?

Vorige week dinsdag heb ik hem 1 sms gestuurd, heel koel, helemaal niet vol met kwaad.
Ik vroeg hoe het met hem ging, en vertelde hem dat ik hem een brief had geschreven, omdat ik het allemaal niet zo goed kon vertellen, ik vroeg hem of hij bereid was deze te lezen en dat hij me maar moest laten weten hoe ik de brief mocht bezorgen...
Zonder reactie.

In de brief die ik geschreven had, heb ik alles vanuit mijn gevoel geschreven, hoe ik me voelde dat hij me maar niet wil geloven, wat mijn gevoelens waren, hoe ik het zag. Hoe oneerlijk ik het vind hoe hij me behandeld (als een leugenaar), dat ik het niet kon hebben dat ik maar machteloos moest toekijken hoe roddels van anderen mijn leven bepalen... dus helemaal geen verwijten naar hem toe, ik heb hem geschreven dat het met diep kwetste dat hij me niet geloofde omdat hij als een van de weinigen weet wat er in het verleden gebeurd is, dat ik toen we nog samen waren enkele weken echt bloedeerlijk ben geweest tegen hem.
Ik had er ook in gezet dat ik best nog met hem verder wil, maar niet op deze manier... dat we blijkbaar zouden moeten werken aan het vertrouwen in onze relatie, en als hij dit niet zou kunnen of als hij bij zijn visie zou blijven dat ik dan met veel pijn en spijt in mijn hart hem zal moeten proberen los te laten, maar dat ik dan wel al wist door welke hel ik opnieuw zou gaan, omdat het al de 3e keer is...

Ik zou zo graag iets van me laten horen, maar weet niet hoe of wat ik moet sturen, zodat hij toch zal antwoorden. Ik wil hem de waarheid in zijn gezicht zeggen, want een sms kan zo snel verkeerd geinterpreteerd worden.
Ik wil geen zielige sms sturen om meelijden te wekken, dat zal toch niets uithalen vrees ik.

Maar ik ben vooral bang dat als ik toch de stap zou zetten om iets te sturen, dat ik weer maar eens tegen een muur aanbots en zo veel pijn door mn hart moet laten gaan als hij weer maar eens niet antwoord Verdrietig

afbeelding van brabbelbrabbel

Je hoeft toch geen

Je hoeft toch geen reactie?

Maar zoals je nu schrijft verwijt je hem wel. En geef je hem de oorzaak van jouw gevoel.
"het is al de derde keer dat ik dit moet meemaken""hij weet alles van mn verleden als enigste".
Das licht manipuleren en niet van belang. Je manipuleert jezelf ook daarmee.. want niemand is verantwoordelijk voor wat jij ervaart. Nu nog niet beginnen over wat jullie zouden moeten als jullie het eventueel nog een keer zouden proberen. Speculeren speculeren. Begin in het nu en blijf in het nu. Mocht er reactie komen.. kun je een stapje verder.
Nu is nu. Jij bent boos vanwege zijn geloven in die roddels. Dat doet pijn. Dat doet verdriet.

Gewoon die brief of mail dumpen zonder voorafgaand bericht.
HOPPA!

Beter kwijt dan rijk zeggen we dan.
En laat het dan maar sudderen.. en laat het los.

afbeelding van Pipa23

Wat dan wel?

Maar wat moet ik dan wel sturen?
Ik heb het altijd moeilijk met het verwoorden van dingen...

Die brief gewoon dumpen heeft weinig zin denk ik... De post leest zijn moeder, ook die voor hem.
En mails lezen doetie niet, heeft ie nog nooit gedaan, zelf niet voor zijn werk of school.

afbeelding van brabbelbrabbel

zou zn moeder je brief

zou zn moeder je brief weggooien dan?
Dan maakt t verder toch niks uit dat ze het leest?

afbeelding van Pipa23

die moeder...

Ja die moeder, daar kan ik wel een heel boek over schrijven.
Maar zoals met de rest van de post zal het lezen, klasseren en opzij leggen worden
Mijn ex zal dus nooit gewaar zijn dat er een brief was voor hem, van mij.

En als ze hem leest, zal ze er het hare wel van denken en verder niets met de brief doen.

afbeelding van brabbelbrabbel

hmm das minder. Wat leest hij

hmm das minder.

Wat leest hij wel altijd?

afbeelding van Pipa23

Hij is enkel via sms te

Hij is enkel via sms te bereiken... en ik vrees dat als hij ziet dat het een sms van mij is, dat hij zelf de moeite niet doet om het te openen.

De laatste tijd zit hij wel weer vaker online op facebook (tijdens zijn middagpauze en savonds ook)
Daar kan je wel zien of iemand je bericht gelezen heeft of niet, maar kwil me daar ook niet blind op staren
Stel dat er dan staat 'gelezen' kan het nog altijd zijn dat hij het gwn geopend heeft en meer niet, en als hij het al dan niet leest en er niet op antwoord, tjah...