Hoi kommer, ik zit nu middenin de shit, soms heb ik het nodig om mezelf te beschermen, stelt me wel gerust dat er een eind komt aan de pijn, want voorlopig wil ik geen pijn voelen, niet meer braaf zijn, maar gewoon genieten van het leven, plezier maken. Hoop dat ik het volhou, enorme verdriet al gehad, maar telkens geen respons van mijn vrouw, ze is alleen met heel haar hart bezig met die ander, samen nacht doorbrengen, koken, uit eten etc. etc., mij met de kinderen thuis latend. Hoe gemeen, zelf beseft ze het totaal niet, heb haar verteld dat ze in de roze wolk zit, maar wil ze niet horen, hij is de ware voor haar, dus haar waarheid. Hoe lang nog voordat ze van haar roze wolk afdondert? Ondertussen richt ik zoveel mogelijk op mijn werk en de kinderen, zoveel mogelijk genieten en afleiding zoeken. De avonden op haar wachten zal steeds minder worden, kan de pijn niet verdragen dat ze dat helemaal niet op prijs stel, is niet blij ons weer te zien.
Ondertussen komt de pijn in mijn hart soms toch wel naar boven drijven, maar kan het veel meer aan. Jouw verhaal stelt me ook nog geruster, mocht het ooit toch tot een scheiding komen kan ik in ieder geval overleven.