Hee,

Ik weet echt even niet wat ik moet doen! Misschien dat jullie mij kunnen helpen?

Ongeveer een half jaar geleden leerde ik een super leuke jongen kennen in de café op een rustige donderdagavond. Ik had hem nog nooit eerder gezien, wat raar was, want ik woon al m'n leven lang in dezelfde woonplaats, zo doet hij.
Hij kwam naast me zitten en we hadden een super leuk gesprek, waarin ik meteen al door had dat hij dezelfde sarcastische humor heeft als ik.
Alleen, ik had net 2 weken een relatie! Die avond wilde hij me zoenen en heb hem verteld dat ik een relatie had en dat vreemdgaan voor mij not done is.
Die avond facebookte hij me dat hij me echt een leuk meisje vond en we hebben nummers uitgewisseld.
Veel contact hadden we niet, want ik had ten slotte een relatie.
Na de zomervakantie liep het niet zo'n goed met mijn vriendje. We konden het goed vinden, maar mijn gevoelens waren al snel weg nadat ik hem 3 weken niet had gezien. Ik merkte dat het niet de jongen was waar ik bij zou passen. Ook had ik mijn gedachtes bij die andere leuke jongen.
Toen ik terug was van mijn vakantie, kreeg ik veel meer contact met die andere jongen. Ook kwam ik hem opeens heel vaak tegen. Na een avondje stappen was hij langsgekomen in het café waar we elkaar ontmoet hebben om mij te zien. Hij vroeg me mee naar zijn huis om nog even een wijntje te drinken en dat heb ik gedaan.
Die avond was hilarisch! Als afscheid hebben we gezoend. Dat was voor mij de druppel. Ik moest het uitmaken met mijn vriendje, ik voelde me enorm schuldig.
Vanaf die tijd was hij helemaal weg van me. Hij appte me elke dag en langzaam kwamen er liefdesverklaringen van zijn kant. Ik nodigde hem de week erna bij mij thuis uit en we hadden het weer super gezellig. Hij belde me dat hij verliefd aan het worden was en dat hij elk moment aan me moest denken.
Toen het uit was met mijn vriendje, had ik het gevoel mezelf wat meer te kunnen geven. Hij kwam een paar keer langs in de studentenstad waar ik doordeweeks woon en studeer en in het weekend zagen we elkaar ook standaard. Ik merkte dat ik hem erg leuk vond, maar wilde het rustig aan doen.
Hij daarentegen liep erg hard van stapel. Hij wilde me elk weekend zo graag zien, appte me de hele dag door, vertelde me dat hij nooit eerder zulke gevoelens heeft gehad en hij belde regelmatig. Eerst twijfelde ik of hij het wel allemaal meende, omdat nou niet bepaald de braafste jongen is en bekend staat als player en drugs gebruikt.
Toen hij bijna een maand weg moest voor een trainingskamp hebben we elke dag contact gehad. Ik kwam vrienden van hem tegen die naar me toe kwamen en me vertellen hoe gek hij wel niet op me was en dat hij het super vaak over me had.
Na 3,5 week kon ik niet wachten want de volgende dag zou hij terug komen. Ik had er echt heel veel zin in om hem weer te zien. Die avond appte hij me dat hij een cadeautje voor me had. Hij had het besteld via internet en het werd rond half 10 bezorgd aan m'n deur. Ik was samen met een vriend van mij aan het chillen op m'n kamer om vervolgens naar de stad te gaan. Om kwart voor 10 keek ik op m'n telefoon met wel 10 gemiste oproepen van hem. Ik belde hem terug dat ik nog niks ontvangen had. Hij zei dat ik uit m'n raam moest kijken en daar stond hij! Als verrassing voor mijn deur! Die avond was super leuk en hij zij dat ik z'n droomvrouw was.
De volgende dag gingen we samen terug naar onze woonplaats. Dit is heel bizar, want in de bus ging hij niet naast me zitten en deed muziek in z'n oren. Op het station liep hij zonder te zeggen weg om een kaartje te halen en was ik hem kwijt. Eenmaal in de trein heeft hij nauwelijks wat tegen me gezegd. Maar die avond appte hij alsof er niks was gebeurd gewoon leuk verder. De volgende dag besloot ik wat van zijn rare gedrag te zeggen. Ik zei dat als hij dat normaal vond ik niet wist of ik wel wat met hem zou willen. Hij zei dat hij het niet wist. Ik vroeg hem wat hij niet wist, maar dat wist hij ook niet. Hij heeft me vervolgens een dag genegeerd. Uiteindelijk appte hij dat het hem speet, maar dat hij niet wist wat hem bezielde. Het gevoel was anders, maar vond me nog wel heel erg leuk. Op elke vraag die ik hem stelde kon ik geen antwoord geven. Ik stelde hem een paar dagen later voor om nog 1 keer af te spreken en dat vond hij goed. Hij zou me proberen te zien dat weekend. Ik liet het aan hem over, maar hij liet niks horen. Pas die zondagavond appte hij me of het anders een week later kon. Ik zei dat het niet meer hoefde en hij zei: oke prima, dat lijkt me het beste. Dat was het einde.

Ik snap niet wat er mis is gegaan. Ik mis hem super erg terwijl het al 3 weken is geleden. Wat moet ik doen als ik hem weer tegen kom? En enig idee dat gevoel zo snel weg kan gaan? Is het dan toch echt waar dat hardlopers doodlopers zijn?