We've got to let it breahte,
If love hurts it won't work,
we've got to let it breathe...
Zo denk ik er nu over. Misschien is het geen contact wat we nu hebben wel beter zo. Dat doet pijn om te zeggen.
Hij zegt dat ik veel voor hem beteken, hij om mij geeft.
Maar als dat zo is, wrm laat hij dan niks meer van zich horen?
Vrienden zeggen: hij is bang dat je niks meer van hem wilt weten.
Ja, ik houd wel een houding aan van: back off! Heb geen interesse.
Maar hij kent me zo goed, hij moet toch wel beter weten?
Hij wist dat ik boos was, hij wist dat ik niet boos wou zijn. Dat ik dingen zei omdat ik gekwetst was en daar heb ik later ook mijn excuses voor aangeboden.
Maar, ik wil zo graag wat van hem horen! Mis hem zo, hij is geen minuut uit me hoofd zo lijkt het wel. Het liefst zou ik de hele dag in mijn bed willen wenen. Maar dat mag ik niet van mezelf. Ik MOET me bed uit komen in de ochtend. Ik MOET mijn werk doen elke dag opnieuw. En ik MOET dit en dat van mezelf. Tis niet omdat ik het wil, of nouja ik wil gelukkig worden en dan MOET je je niet op je kop laten zitten door een jongen die niet meer weet wat hij wilt.
Werd deze wk gebeld, anoniem nummer. Ik nam op en die persoon aan de lijn hing op. Ik hoopte dat 't me ex was. Dat ie even mijn stem wou horen. Dat hoop ik. Maar het kan net zo goed zijn dat iemand een verkeerd nummer had gedraaid, maar dat die persoon zijn nummer weergave had uitgezet is iets wat niemand in mjn vriendenkring zonder reden zomaar doet. Zei ;t tegen een vriendin en die zei: oehh twas je ex. Pffff...
Ik mis hem. Avonden weet ik niet wat ik moet doen. Hang ik maar voor de tv. Zoekend naar afleiding. Weinig op msn komen.
Maar dat doet ie nu ook niet meer, hij op msn. Tis net zoals een nummer zegt: hanging'for the tv to get through the nights since you're not here anymore. Juistem. Maar voor de tv zitten omdat je niks meer hebt te doen in de avond zonder je partner.
Een vriendin kan t niet laten. Gaat met hem praten. Ik ben benieuwd, al heb ik gezegd van: ik wil van niks weten. Toch wil ik stiekem weten wat hij zegt op haar vragen. Ze kan er niet tegen zegt ze. Ze kan het niet snappen wat er nou gebeurd is. Al heb ik het haar 100x geprobeerd uit te leggen, maar het punt is: ik snpa nu ook niks meer van onze situatie. Wrm doen we zo tegen elkaar? We hebben gezegd normaal contact te hebben. Maar dat hebben we niet meer.
Mezelf voorgenomen geen contact op te nemen. Soms is hij middagen online staat er in zn naam dat hij weg is. Btje dom he? Wrm meldt je je dan niet gwn af?! Namen die aand8 proberen te trekken. Kheb hem verwijderd maar zo nu en dan hoor je wat van vriendinnen die het niet kunnen laten.
Tijd gaat maar voorbij en argh, ik wou dat deze hel over was!
Hij moet maar gwn terugkomen! Dan is alles weer goed.
Wachten
Wachten, wachten, ik weet er alles van. Maar of het de juiste manier is om je ex terug te krijgen is weer een tweede vraag. Soms vraag ik me af of het echt zo moeilijk geworden is om over je gevoelens te wachten. Ik hoop dat mijn ex weer contact met me opneemt, ik heb het initiatief bij haar neer gelegd. Ik ga door met mijn leven, maar er blijft een stemmetje in mijn achterhoofd rond gaan dat alles weer goed komt. En zolang dat stemmetje er blijft zitten kan ik voorlopig nog niet verder.
Hey Jack 1981, Bedankt voor
Hey Jack 1981,
Bedankt voor je reactie!
Ik heb ook het initiatief bij hem gelegd. En ik probeer ook door te gaan. Maar idd, er blijft wat roepen van: het komt goed.
Ik droom er ook elke nacht nog over.. over dat het goed gaat komen.
Als je wakker wordt is het weer een zware teleurstelling!
Maar idd, wachten is niet de juiste manier. Je moet verder gaan met leven want je kan wel blijven wachten maar terugkomen doen ze meestal niet. :'(
All the same
Het is bijna grappig hoe iedereen hier hetzelfde voelt. Verder willen met je leven, weten dat je niet gelukkig met elkaar zult worden en toch willen dat die ander terugkomt... Ik heb jaren gedacht dat het onmogelijk was zoveel om iemand te geven als het niet de juiste persoon was. Maar ja, ik geloofde in het sprookje, helaas...
Sterkte Jacky!
hoi Sharkane en de rest Wat
hoi Sharkane en de rest
Wat is het allemaal moeilijk he?
Het is nu 6 weken geleden en ik had haar verteld dat ik haar heel erg dankbaar ben voor onze fijne tijd samen en dat ik het erg jammer vind omdat ik stapelgek op dr ben en weet dat we enorm hetzelfde zijn.
Zij zit met haar zelf in de knoei met wat ze nu eigelijk wil in dr leven. Maar ze is met onze relatie gestopt omdat dr gevoelens helemaal plotseling verdwenen zijn voor mij.
Ik probeer haar te laten zien dat ik sterk op mn benen sta en dingen onderneem maar ze kent mij erg goed en is denk ik bang om mij valse hoop te geven. af en toe laat ze weten hoe het gaat en vraag ze hoe het met mij gaat, Ik antwoord dan dat het best gaat maar de werkelijkheid is anders. Mijn hart maakt al 6 weken overuren hij bonkt bijna 2x zosnel. Ik val redelijk in slaap maar na 4 uur word ik wakker en kan niet meer slapen. Ik droom ook steeds dat we weer samen zijn en heb dan ook dat heerlijke gevoel weer totdat ik wakker wordt en gelijk voel dat mn hart weer begint te bonken om voor de rest van de dag niet meer tot rust te komen. Ik probeer alles te doen om afleiding te krijgen maar waar ik ook ben ze zit en blijft in mijn hart en hoofd. Ze is werkelijk de perfecte partner voor mij. Het is zo zonde ze was altijd bang mij kwijt te raken dat maakte mij erg zelfverzekerd en dat terwijl ik zo helemaal niet inelkaar zit. En nu ben ik dus ook al niet zelfverzekerd meer wat mij in haar ogen missch nog meer afketst. Ik hoop dat wij er met zn allen goed vanaf komen en dat het snel zal slijten. Ik ben blij dat ik niet alleen met al die gevoelens zit. Liefde is mooi maar ow zo pijnlijk als het niet meer is wat het was.
Sterkte!!!!!!!
Gr. Preco.
Wow Preco, Ik had precies
Wow Preco,
Ik had precies hetzelde kunnen schrijven! Precies hetzelfde..
Het is werkelijk verschikkelijk maar we moeten erdoorheen gaan komen.
Ik wil het niet los laten vreemd genoeg. Het doet me pijn maar ik wil het niet los laten.
Ik wil hem terug, wat we samen hadden. De liefde en de lol altijd, het elkaar missen.
Het knuffelen etc. Allés!
Ik ben niet van plan op te geven, maar hij is helaas ook zó dubbel!
Heel veel liefs
Dit klopt allemaal zo erg
Dit klopt allemaal zo erg met wat ik ook voel. Vooral wat Peco zegt. Mijn ex zit nog zo enorm diep in me... kan haar echt niet loslaten. Ik was perfect voor haar, echt de persoon die zij in haar leven nodig had. Een rustpunt waar ze altijd op terug kon vallen. En zij was perfect voor mij. Iemand die het beste in mij naar boven haalde. Iemand die mij ontzettend veel geleerd heeft. Die mij kennis heeft laten maken met de liefde. En nu het over is zit ze nog zo diep in me dat ik haar er bijna niet uit krijg.
Ter compensatie praat en denk ik op dit moment continu over haar. Maak me zorgen over haar, dat zit gewoon in me. Dat heb ik zes jaar lang gedaan. Zorgen gemaakt en er voor gezorgd dat zij veilig was.
Ik weet dat haar gevoelens weg zijn, dat het voor haar zelfs een soort van opluchting is op het moment. Voor haar waren de maanden voor de beslissing juist het moeilijkst. Maar toen was ik er om haar af en toe op te beuren, ook al vocht ze er tegen dat ze haar gevoel voor mij aan het kwijtraken was. En het doet me enorm veel pijn dat zij nu een nieuw leven is gestart. Het leven zonder mij aan het ontdekken is en er enorm van geniet. Terwijl ik mezelf helemaal kapot voel. We hadden zes jaar een fantastische relatie, op de laatste maanden na. Dat moet toch pijn doen als het over is???
Ik wil haar niet los laten, wil haar niet laten gaan... Maar ik moet wel, anders maak ik mezelf kapot. Maar jarenlang was ik belangrijk voor haar en nu wilt ze me het liefst niet meer zien en spreken. Dat doet zoveel pijn. Ook al is het uit, ik wil eigenlijk nog steeds belangrijk voor haar zijn!
En het is nog zo pril voor mij op het moment, ik ben zo bang dat het superlang duurt voor ik er echt overheen raak.
Tsunami
Hey 073,
Deed ik ook 12 jaar lang, me zorgen maken over haar.
Deed ze ook, lol maken met haar nieuwe "ideale man" terwijl ik dieper dan diep in de put zat.
En ook ik wilde haar na een half jaar nog steeds niet loslaten.
En ook ik wilde belangrijk voor haar blijven.
Ja, man. Die ene die zo super speciaal voor je is, die is ook de enige die je zoveel pijn kan doen.
Maar toevallig hebben we vanmiddag mijn dochter "gewisseld" (co-ouderschap) en toen zag ik haar weer eventjes. En het doet me heel eerlijk gezegd niet zoveel meer. Op een gegeven moment ben je zo vaak door al die emoties heengegaan, heb je alles 1000x herkauwd, zoveel zelfreflectie gehad, zoveel kunnen analyseren en zoveel kunnen laten slijten..
Het is een kwestie van hard werken aan de verwerking, de tijd zijn werk laten doen en leren de hoop te laten varen en vooruit te kijken.
Zoals zovelen hier al geschreven hebben, je komt er beter uit. Maar je moet echt even door die tsunami van emoties heen, dat is de enige manier om het te verwerken. Maar wees niet bang, uiteindelijk worden de golven steeds lager en lager en lager...
-change is inevitable-
hey Jack.
Ja, ik weet dat dat zo is. Gelukkig kan ik het heel goed relativeren op dit moment. Maar ze zit nog steeds wel intens diep in me.
Vandaag hebben we weer contact gehad, voor de eerste keer sinds het uit is gegaan. Dat voelde wel goed. Ook moeilijk natuurlijk.. ik moet echt oppassen dat ik niet weer die hoop op haar terug ga krijgen, maar voor nu weet ik heel goed dat het echt over is.
Maar we hebben wel kunnen spreken over de afgelopen periode. Dat het beter zo is, dat het onvermijdelijk was... helaas.
Maar het doet me echt intens veel pijn op bepaalde momenten dat ze weg is.. Maar dat zal met de tijd ongetwijfeld slijten.
En het leven is veel te mooi om bij de pakken neer te gaan zitten.
Daarom is het eigenlijk ook heerlijk dat er plaatsen als deze zijn op internet, waar je je gevoelens kunt wegschrijven. Waar mensen zijn waar je je in kunt herkennen en je advies kunnen geven.
Hope is deadly
Ja, hoop terugkrijgen is enorm vervelend. Ken dat. Wat moeilijk is zijn die simpele dingen zoals getest worden door je ex of er nog gevoel bij je zit en dat dan verkeerd interpreteren. Voorbeeldje, ik moet op een gegeven moment wat administratiefs afhandelen met haar. Komt ze letterlijk over me heen hangen om de brief te lezen, houdt me hand vast als ik haar koffie geef, dat soort dingen.
Je krijgt dan stiekem toch een beetje hoop weer, ondanks alle ellende die veroorzaakt is. Maar een paar dagen later is het dan weer ijskoud lullen over hoe goed het wel niet gaat met haar nieuwe vriend in het huisje..
Dus het devies is, negeren. Het is alleen maar een manier om zichzelf toppie te voelen. Oh wat ben ik belangrijk, kijk eens wat ik met je kan doen etc..
-change is inevitable-
hand vast houden ken ik
toen de laatste spullen opgehaald werden heb ik dat ook meegemaakt, 2x liep ze achter mij de trap op en probeerde mijn hand vast te pakken, ik heb daar niks mee gedaan. ik ben er klaar mee. ik wil geen hoop meer, ze heeft een ander en thats a fact. loslaten was voor mij dan ook makkelijk. een maandje heeft het geduurd. ik hield van haar in het verleden, heb een hekel aan haar in het heden. wees zuinig op me waren vaak haar woorden, maar zelfrefectie is haar vreemd. dus ben met een nieuw leven begonnen.
Heden/verleden
Hey Johnny,
Wat dat betreft verschillen we een beetje. Ik heb namelijk geen hekel aan haar in het heden. Op één of andere manier begrijp ik het allemaal wel, maar leuk is natuurlijk anders. Ik kan alleen geen vrienden meer worden, daarvoor hield ik teveel van haar. Gek he?
En top dat je met een nieuw leven gestart bent, er zijn er zoveel die blijven hangen in het proces.
Soms ben ik wel een beetje jaloers op mensen zonder kinderen trouwens. Je kunt dan wat makkelijker de deur dichttrekken denk ik. In mijn geval is het (bijna) elke week weer de fysieke confrontatie en dan nog de confrontatie via verhalen van mijn kind. Maar ook daar went een mens op een gegeven moment aan..
Als ik toch 10 jaar geleden eens wist wat ik nu weet, wat had ik mijn leven dan anders geleefd.. Maar dat noemen ze geloof ik wijsheid
-change is inevitable-
ps. Ondanks het feit dat de verwerking in vergevorderd stadium is, blijft ldvd blogs/reacties lezen een vette verslaving
daarom heet het leven
ik zou het niet anders gedaan hebben. mensen praten teveel over opbouwen maar het is gewoon leven. ik heb met mijn ex best een goeie tijd gehad dus was niet verkeerd. spijt heb je niet zoveel aan denk ik.
het molentje draait dag en nacht
Ik voel me net zo... het hangen voor de tv, het niks doen en elke dag die ik haar niet hoor, voel ik me van haar vervreemden. Ik snap niet dat zij zo hard kan zijn. Rationeel weet ik dat dit het beste is voor ons beiden. Maar toch de leegte vult mn dagen... het verlangen, het denken aan, herinneringen ophalen, het stopt gewoon niet. Het molentje draait dag en nacht door. Ik heb sinds een paar dagen levensechte dromen over haar en dat het weer goed komt. Alleen wordt ik wakker en moet ik beseffen dak helemaal alleen ben. Zo pijnlijk... Ik probeer dingen te doen, mijn weekends te vullen. Zorgen dat ik niet alleen ben, maar op ieder ogenblik dat ik alleen op mijn appartement zit, kickt de pijn, het verdriet en de eenzaamheid weer in. Ik hoop ergens dat zij me ook nog mist en dat het voor haar ook zo'n opdracht is om me met rust te laten. Alleen heb ik niets aan deze gedachten.
Ik wil gewoon gelukkig worden! Dat is alles, heb ik ook tegen haar gezegd, toen we afscheid namen. Haar reactie was toen dat zij me dat niet kon maken en dat we daarom afstand van elkaar moesten nemen. Als dit echt juist is, waarom voelt het dan zo niet?? Ik wou dat ik rationeler kon omgaan met de hele situatie, zoals in het begin. Maar mijn gevoelens nemen het steeds verder over... Om het met jouw woorden te zeggen: Kwam ze maar terug... dan was alles weer goed!
Hey Elmo, Idd ik kan het
Hey Elmo,
Idd ik kan het niet beter verwoorden;) Ik hoop ook dat het voor hem een moeilijke taak is geen contact met mij op te nemen. Zijn dagen vult met van alles. Pfff... Wat jij antwoord, t kan zo uit mijn mond komen! haha