Hallo allemaal,was vandaag een hele bizarre dag!Heb het redelijk doorstaan de confrontatie met me ex.....
Was in het begin ff de kluts kwijt toen ik het gebouw instapte met mijn dochter,en daar mijn ex zag zitten.
Kreeg een warm en koud gevoel van haar,besefte op dat moment wel dat ik haar nog steeds niet heb los gelaten! Voor het eerst merkte ik dat zij ook zenuwachtig was! Tsja zij had mij ook zeven weken niet gezien..
Het gesprek begon een beetje oppervlakkig,zoals een paar van jullie mij ook hadden geadviseerd.
Maar op een gegeven moment kwam ik toch weer met kleine verwijten.Wat blijft dat moeilijk zeg,om koel te blijven.Grrr ...... Zij schoot gelijk in de verdediging....Wil er wel ff bij zeggen dat me dochter verderop zat te spelen en er niks van mee heeft gekregen.Die fout maak ik niet voor de tweede keer!
Afijn we hebben een hele tijd over mijn dochter gesproken (met een gezins therapeute) samen met me ex en mijn dochter erbij.Daar kwam niet echt veel uit,ja min of meer dat we het in de gaten moeten houden.Dat we ondanks de scheiding en de andere problemen, beide het beste voor hadden met de kids.Maar dat het niet goed was voor de kinderen dat wij elkaar vermijden.Oftwel we moeten blijven pratenmet elkaar.makkelijker gezegd dan gedaan pffffff.
Mijn dochter moest van die therapheute ff in de wachtkamer gaan spelen,want ze wilde nog met ons dingen bespreken! Ik dacht in eerste instantie fuck! dit wil ik helemaal niet kom hier alleen voor mijn kind....
Maar toen gebeurde voor mij iets waar ik al die maanden op had gewacht.....Respect van mijn ex,gvd eindelijk
vertelde ze dat ze mij ook miste dat ze er ook enorm mee zat,dat ze zo hard tegen me deed vanwege haar schuldgevoelens naar mij toe!!!! Ik was met stomheid geslagen....... Drie weken daarvoor had zij ook een terugval gekregen! ze loopt er nu voor onder behandeling!!! Moet ik er wel bij zeggen dat ik dit haar niet gun of toewens,maar ben wel heel blij en opgelucht dat ik er toch toe doe! na die 22 jaar!!!! pffffffffffffffff
Krijg haar er dan wel niet mee terug,maar ze heeft in ieder geval eindelijk haar oude ik weer eens laten zien!
Ik mocht ook me zegje doen,en heb op een normale manier verteld hoe ik me voelde al die tijd....Was echt een heftig gesprek....Werd door ons beide behoorlijk wat afgejankt..emoties er uit gegooid alles kwam er uit!
Ook haar geaardheid kwam weer ter sprake....en helaas voor mij is het een blijvend gevoel bij haar.Ze zit al heel ver in die relatie met die vrouw! pfff dat kwam toch weer ff hard aan...Daar valt niet tegen te vechten...voor mij niet en voor haar niet! Moet haar nu echt 100% gaan loslaten..want volgens haar is nu bij haar alles op de goede plek gevallen....Ze is gelukkig en schaamt zich er niet meer voor! Alleen heeft ze veel heel veel schuldgevoel naar mij en de kids! Ik kan haar gek genoeg nog begrijpen ook! pfffff heb zelfs nog medelijden met haar.... Ze wil niet liegen tegen mij en ook niet tegen de kids....Ze wil niet in twee werelden leven....Dus hoe dat allemaal afloopt ik weet het niet.ik laat dat maar los....
Kan het niet tegen houden dat mijn kids haar gaan ontmoeten! Heb haar alleen om respect en geduld gevraagd.. Dat is nu aan haar.....
Mijn dochter was blij dat wij weer met elkaar praten en je merkte dat het haar goed deed.Samen hebben we verteld dat we geen ruzie meer hebben .maar dat we ook niet meer bij elkaar komen! (hadden we al eerder gedaan ,maar dit weer op advies van de therapheute).Ook moesten wij samen met haar gelijk even wat met zijn drieen gaan eten of drinken!!!! Om haar te laten zien dat wij nog wel met elkaar om kunnen gaan,ivm verdere gedragsproblemen bij haar te voorkomen.Pfffff een soort therapie.......je moet er wat voor over hebben dacht ik nog! Moet toegeven hoe gek het klinkt het werkte voor alle drie... het was zelfs nog ouderwets gezellig ook!!! Was wel een dubbel gevoel ,het voelde vertrouwd ook,was bang dat ik daarna een behoorlijke terugval zal krijgen,,,,, maar ben weggegaan en het viel me 100% mee!
Ben nog gaan werken,en kreeg rond 1500 een sms-je van haar of ik zin had om met haar en alletwee me dochters te gaan eten bij het pannekoekenhuis!!!!! als ik het nog niet aankon had ze daar begrip voor.....
kreeg dus weer gelijk een dillema toegeworpen, wat moet ik hier weer mee,dacht ik... Heb het uiteindelijk gedaan .Niet voor mezelf niet voor haar maar voor me kids! Wederom voelde je bij beide de spanning,maar het was wederom weer gezellig.Ongelofelijk!!!!! Weer was ze zo begripvol en kreeg weer een hoop antwoorden.... die waren niet altijd fijn om te horen .Maar heb er wel wat aan! Zie nu nog meer in dat het idd
het laatste jaar niet allemaal zo lekker liep tussen ons..Staat wel buiten het feit dat ze nu voor het zelfde geslacht valt... Kreeg dus zogezegd de spiegel voor me neus! Zei ook ,en we accepteerden het beide zonder ruzie te maken.Denk dat dit heel goed is geweest voor mijn verwerkings proces...Tenminste tot nu toe...Hebben zelfs nog een lange tijd nagetafeld!!!!! Ben nog mee naar ons huis gegaan voor een laatste bak
koffie.Hebben afscheid genomen van elkaar.kreeg ik zelfs nog een knuffel en een kus van haar....En de woorden dat het haar echt speet,dat het haar echt was overkomen en dat ze dit echt nooit heeft zien aankomen!
Ik moet het er maar mee doen.hoe hard het ook allemaal is.Voel me tot nu toe redelijk.Ik hoop dat ik me morgen ook zo voel.Het zal wel een pittig nachtje worden.Moet het ff allemaal weer verwerken en en plekje geven.
Ben opgelucht en tegelijker tijd verdrietig!Maar het belang van me kinderen staat boven alles..
word vervolgd.........
groetjes Peter