beste mensen, mijn verhaal lijkt veel op die van jullie, eigenlijk zijn ze allemaal hetzelfde liedje, alleen andere hoofdpersonen en omstandigheden.
hier zijn mijn ervaringen. ik heb een kleine 2 jaar geleden een meisje ontmoet via internet... begon heel onschuldig, btje chatten enzo. na een tijdje groeide het uit tot een relatie. ik heb toen een paar maanden met haar gehad, hardstikke blij, verliefd. toen maakte ze het uit, kwam wel als een schok. na een tijdje begon ik wat te flirten met een ander meisje en mijn ex kreeg jaloerse gevoelens en wilde me terug. ik voelde ook nog wel wat voor me ex en we kregen weer en toen hebben we zeker zo'n 7 maanden gehad, met ups&downs.. tot ze het weer uitmaakte.. dit keer voorgoed. ik was er kapot van, me leven ging op ze'n kop.. en nu een weekje geleden kom ik erachter dat ze een ander heeft.. als 2 maanden. echt, het sneed door me heen, me maaginhoud ging tekeer. ik ben blij voor haar dat ze blij met hem is, maar ik ken de betreffende gast en dat maakt het des te pijnlijker.. hij was haar beste vriend en ze zijn uitgegroeid tot koppel.
mijn vriendin heeft nooit iets moeten hebben van mijn verdriet, heeft vanaf moment 1 mijn zelfmedelijden veroordeelt en er nooit naar geluisterd. ze vindt zelf dat ik me als een normaal mens moet gedragen, dat het niet menselijk is om na 6 maanden nog van je oud-vriendin te houden en nog altijd zelfmedelijden te hebben maar... hoe kan ik dat?? zij is me grote liefde en het idee van haar en die gast knuffelend/zoenend etc maakt me gek. zij begrijpt me gewoon niet.. en ik snak naar erkenning van mijn verdriet, ik schreeuw om haar aandacht. ik schreeuw stiekem naar terugkomende liefde maar die komt er niet.. de bittere waarheid.. ik weet niet echt goed hoe ik me moet uitten bij haar, bij anderen.. is mijn verdriet terecht of ben i k maar een grote crybaby en moet ik haar vergeten en niet janken als een baby. mijn gevoel zegt dat het terecht is, terwijl zij me onzeker maakt..
sorry voor het lange verhaal.. iedereen met antwoorden, eigen ervaringen, tips zijn welkom want.. soms heb ik het gevoel dat het zo niet meer kan.
she was my world. no world for me without her
beste lexeeh
De een verwerkt het sneller als een ander..tuurlijk is jouw verdriet oprecht.je houd van haar en dat moet slijten of in ieder geval een plekje in je hart krijgen,en tuurlijk snijd het a;s je ziet dat je ex eerder gelukkig is dan jou,ik begrijp het volkomen.maar probeer het toch los te laten.door dat het eerder uit is geweest en jullie weer bijelkaar zijn gekomen heb je gewoon een stille hoop dat dat weer gebeurt.maar als zij verder gaat met haar leven.zal jij het ook moeten.en dat gaat je zeker lukken ook al lijkt dat een onmogelijke opgave.kop op,je komt er wel elke keer als je je wel goed voelt,hou daar aan vast en probeer het vaste houden,geef toe aan je dipjes maar blijf er niet te lang in hangen,veel sterkte...
XXX Angel
What does'nt Kill you,Makes You stronger
zoek steun
Je verdriet is oprecht en je bent echt geen cry-baby. Voel gewoon die verdriet en beleef het gewoon. Je bent in rouw. Dat is pijnlijk. En dat is normaal. Je bent iemand kwijt. Allemaal logisch.
En haar vergeten doe je toch niet. Ze heeft deel uitgemaakt van je leven. Geef het gewoon een plaatsje.
Schrijf je verdriet desnoods op papier. Het lucht op.
Sterkte jongen!
bedankt
bedankt voor jullie steun, hoewel zij niet 123 weg is, een hart onder de riem gestoken te worden is altijd welkom en werkt goed. ik beleef het gewoon zoals je zegt en ik doe eigelijk hoe ik me voel, hoewel ik veel onzekerheid,zoals ik al zei, had vanwege me ex en omdat dit eigelijk mijn 1e relatie is. ECHT serieus dan met de ups en de downs etc. Ik probeer niet aan haar te denken, helaas doe ik dat nog wel te vaak, de ene keer doet ze me niet veel/niks, de andere keer *zucht* ik wil haar terug. ik probeer zoals aangeraden leuke dingen te doen, en af en toe uitgaan. en ach, hopelijk na verloop van tijd zal ik een nieuw meisje ontmoeten en dan weer verliefd worden.
bedankt voor de tips en commentaar, en mochten jullie nog iets willen schrijven, alles is welkom en bedankt.