goede raad is goud waard

afbeelding van chiclide

hey bloggers,

even nog een keer mijn laatste week en half schetsen.
er is heel wat gebeurd ondertussen met mij en mijn vriendin ( ik zeg niet graag ex en is ook niet geheel duidelijk voor me dat we uit elkaar zijn of niet ). op zondag 23 maart ben ik bij haar geweest omdat ik me heel onrustig voelde omdat ik die morgen na een sms te zenden geen antwoord kreeg. haar ongeveer 3 uur later na die sms gebeld ook zonder antwoord dan maar iets in gesproken ( ik kom mijn spullen halen ik ben nu onderweg ) 15 min later telefoon van haar dit kan je niet doen dit is niet afgesproken wat als ik niet thuis ben? ik in alle staten hoe waar ben je dan, zij dit niet willen zeggen enz enz .... ik toch naar haar op weg . ik kom er aan zij aan het huilen en ja ik haar troosten en vragen wat er is nu okee ze had iets in haar oog en daardoor traande haar ogen.... apotheek op gezocht en er naar toe gereden voor haar. terug thuis bij haar hebben we gesproken samen omdat ze vond dat ik zo een goede man ben en dat zij zo met haar zelf in de knoop zit... ik een afspraak gemaakt met haar van laat ons 1 maand alles tot rust komen zodat ik kan werken via psycholoog aan mezelf zodat ik een sterkere persoonlijkheid zou krijgen. ook hier nu heel intens mee bezig. ook haar gezegd dat ik niet als eerste contact met haar zal opnemen via sms of telefoon maar dat zij altijd mag sms-en of bellen .. dit deed ze ondertussen ook geregeld ook via email. bij haar thuis zijn nog wel wat werkjes te doen die ik normaal zou doen en ze had me ook gevraagd of ik die nog wou doen. ik heb gezegd dit had ik je beloofd dus doe ik die ook. Dinsdag er op ben ik heel de dag bij haar geweest om verder te werken. nadien nog geregeld dat ze sms'te of belde ... en ze is zo trots zond ze me dat ik zo goed bezig ben met het werk via psycholoog ze vroeg me zelfs hoe ik te werk ging en hoe het vorderde. zaterdag 5 april uit het niets een sms je van ik zou het leuk vinden dat ik je maandag kan zien en indien je wil nog wat werkjes kan doen voor me. ik vond dit ok. we hebben heel de dag samen gewerkt en het voelde ook weer goed aan. ze passeerde me en stopte en kwam rond me hangen knuffelen , zoenen ... en zeggen van jij bent echt een schat van en man...... rond 20:00 ben ik naar huis gegaan maar voor ik vertrok haar even gemeld van ok geef me die maand ik neem niet zelf contact op tot die maand om is ..... ik hou van je maar dat ik niet zelf contact neem wil niet zeggen dat ik niet meer van je hou.... en dit vond ze ok...... nu gisteren heb ik haar wel gecontacteerd omdat we iets hadden besproken wat er nog moest gehaald worden voor haar en ik was in een winkel en daar hadden ze het wat ze nodig had en vroeg haar of ik die dingen moest kopen voor haar. ja heel goed zond ze me weer .... maar dan iets later een sms van dank je om die dingen te halen voor me. zo bot vind ik dit... ik antwoordde haar is geen probleem doe dit met liefde... en sindsdien stilte.....
ben ik weer uit de bocht gegaan? ok misschien gewoon afwachten tot ze zelf weer iets zend.

ik weet het niet meer is allemaal zo moeilijk soms.

afbeelding van brabbelbrabbel

Je bent niet uit de bocht

Je bent niet uit de bocht gegaan.
Maar ook niet consequent.

Ze had de spullen ook zelf kunnen halen.
Jij wilde toch dat maandje rust?
Waarom zoek je het dan toch op?

Iets doen uit liefde is prachtig
Mag je ook zeggen
Maar verwacht jij nu meer?

"Geen probleem ik doe het uit liefde" is geen vraag.
Het is een gesloten antwoord.
Het vraagt en nodigt niet uit om een antwoord.

Wat had jij liever gewild toen je dat bericht stuurde?

Knuffel!!

afbeelding van chiclide

ja die spullen die ik nu heb

ja die spullen die ik nu heb gekocht voor haar kan ze bijna niet gaan halen ze moet alle dagen werken tot 19:00 ook op zaterdag...

wat had ik liever gewild ? ja goeie vraag ik zit ff vast nu lol
misschien iets van dat weet ik schatje ik hou ook van jou!!!

verwacht ik meer? ja ik hoop echt dat het terug goed komt

afbeelding van waterman

Hoi Chiclide

Hoi Chiclide,

ik heb eerlijk gezegd wat moeite om je verhaaltje te volgen. Je spreekt steeds over dat maandje rust, maar eigenlijk zie ik nergens in je mail een serieuze poging om daar iets van te maken. Het lijkt of jullie niet goed begrijpen waarom je die maand rust zou doen. Jullie zoeken elkaar steeds weer op, en komen daardoor in die achtbaan van emoties die op het moment niet goed te beheersen lijkt………

Juist daarvoor lijkt mij dat maandje rust, he. Om weg te komen uit die achtbaan, om te zorgen dat jullie ieder voor zich weer wat rust in die overwerkte koppies van jullie te krijgen. Die maand rust lijkt me in jullie geval absoluut niet bedoeld om de relatie uit te maken of kapot te maken, maar juist het tegendeel: die maand rust is om te kijken of jullie je relatie in ietsje rustiger vaarwater te krijgen…..

Jullie moeten er beiden van overtuigd zijn dat dat inderdaad nodig is… Rustiger vaarwater, weg van die achtbaan. En als jullie daar overtuigd van zijn, dan moeten jullie serieus met elkaar afspreken dat je die maand rust, die maand elkaar niet opzoeken, die maand niet met elkaar interacteren, dat je dat inderdaad serieus gaat doen. Heel serieus, omdat het een serieuze poging is om die relatie die jullie allebei blijkbaar hoog inschatten, om die relatie te redden.

Er staat dus nogal wat op het spel. Jullie relatie… En zelfs dan lukt het jullie niet om je aan de afspraakjes te houden die je daaromheen maakt. Je zoekt elkaar toch steeds weer op……. Waarom doen jullie dat??????? Omdat jullie bang zijn? Bang voor de gevolgen van die maand rust????? Maar de consequenties van de paniek en de achtbaan zijn vele malen groter, he! Angst is vaak een hele slechte raadgever, he.
Omdat jullie eigenlijk niet geloven dat dat maandje rust zin heeft? Dan moet je dat gewoon niet doen, maar dan moet je een andere oplossing vinden.
Of omdat jullie eigenlijk niet zonder elkaar kunnen? Kijk, dat is nou eens een belangrijk gegeven wat je juist gedurende die maand rust ieder voor zich verder uit kan werken. Maar geef het een kans!!!!! Geef het een kans!!!!! Blijf eventjes bij elkaar uit de buurt. Om uit die emotionele achtbaan weg te komen, en weer te kunnen bedenken waarom jullie eigenlijk wel verder willen gaan…..

Ga weg uit die steeds grotere kolken van paniek en onbegrip. Geef elkaar een maandje rust. Dat is waarschijnlijk het mooiste kado wat je elkaar kunt geven. Geef het elkaar!!!

Herken je mijn verhaaltje een beetje?
Waterman