Vanavond komt ze langs, ze belde en vroeg me of ik geen glaasje wou komen drinken. Omdat ik eigenlijk niet graag meer in "ons"/ nu haar huis kom, heb ik voorgesteld dat zij naar m'n nieuwe stekje komt. Waarschijnlijk is het niet het beste idee om terug af te spreken, maar op één of andere manier worden we naar mekaar toegedreven. Zij misschien uit vriendschap, ik uit "ik weet het niet meer". Stilaan begin ik te beseffen dat, na alles wat gebeurd is, we misschien toch niet het perfecte team vormden. 't Is iets raar, als ik haar niet hoor, snak ik naar haar aandacht, als ik wel iets hoor begin ik rationeler te denken over wat we nog voor elkaar betekenen. In ieder geval, sinds we uit elkaar zijn, zijn we beiden enorm veranderd en zoekend. Nooit gedacht dat ik na drie maand, ze nog ging toelaten in m'n leven, me nog ging afvragen of zij zich wel goed voelt. Tja hoop vanavond weer wat meer duidelijkheid te krijgen, maar besef ook wel dat de situatie er alleen maar onduidelijker kan op worden. En toch doen we het weer...