Gisteravond aan mijn ex nu nog man, want we zijn pas 3 maanden in de scheidingsfase, meegedeeld dat ik op dit forum onophoudelijk lees dat we veel meer afstand moeten creeéren en ik er op de manier zoals we nu bezig waren, nooit los van zou komen dat mijn leven na 35 jaar samen met hem over is. Hij beweerde dat ik daar spijt van zou krijgen, net als het feit dat ik hem een 2 maanden geleden heb verzocht ergens anders te gaan wonen, zodat ik niet om het weekend geconfronteerd zou worden met zijn vertrek naar zijn Friese vriendin en ja wat had ik spijt toen hij nog binnen de week een appartement had gevonden, want nu kon ik niet meer met hem praten als ik daar behoefte aan had............maar nu na 3 maanden.............praat ik toch tegen een krant........Grrrrrr wat was ik boos toen hij zondagavond naar ons huis kwam vanwege de kinderen en mij en ik vanalles wilde doornemen en meneer gewoon ongestoord zijn krant uitlas op zijn gemak in de tijd van 1 1/2 uur! Zo dik was de LImburger echt niet. Als je dan toch niet meer wilt luisteren en alleen maar hier komt om de krant te lezen, sport te kijken en je roes uit te slapen, blijf dan lekker weg vent, dit kunnen wij ook zonder jou! Jij wil niet meer met mij verder in het leven, laat dan maar zien dat je mij ook kunt missen....tot nu toe hebben we dat nog helemaal niet kunnen laten voelen en zien, want we waren 6 op 7 dagen nog bijelkaar en speelden papake en mamake!
Vannacht heeft hij nog op het logeerbed geslapen, tot eergisteren sliep hij nog bij mij in bed..ik had dat nodig...........vannacht heb ik heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk geslapen met mijn jongste dochter naast mij en zelfs de wekker niet gehoord, normaal voor de wekker wakker. Ben vandaag gaan werken, hij had verlof om iets te regelen voor onze oudste dochter op haar school en had gekookt toen ik thuis kwam. Na het avondeten moest hij op weg anar zijn repetitie van de muziekband, normaal weet hij niet hoe snel hij weg moet...........nu bleef hij hangen en toen ik zei: Nou kerel, ik zie je over een dikke week....en amuseer je maar goed dt weekend met je vriendin,zag ik dat hij het moeilijk had, maar zei niets. Bij het afscheid liet ik de keus geheel aan hem, normaal moet ik de knuffel of de zoenen geven, nu ging het als volgt: eerst liep hij halverwege de deur, kwam terug, gaf me een zoen op mijn wang, gaf me een hele dikke knuffel en toen een zoen op mijn mond en liep met gebogen hoofd naar buiten. Weet nu niet wat dit betekent: toch twijfel of blij dat ik aanvaard heb dat hij wil scheiden en besef dat hij gekozen heeft voor een jong mokkeltje!!!
In elk geval heb ik geen enkele traan voelen opborrelen , wat ik die 3 maanden voordien wel keer op keer heb gehad. Uietaard denk ik de hele tijd, wat zou hij nu gevoeld en gedacht hebben. Normaal krijg ik een whatsapp als hij gaat slapen............heb nog niets ontvangen....zal ik schrijven: slaap lekker kerel, of het erbij laten?
Ben wel trots op mezelf dat ik dit zo heb aangepakt, mede dankzij jullie tips, nu maar hopen dat ik het volhou tot en met vlg week maandag om hem niet te bellen of te whatsappen voor onzin dingetjes, hij zei wel herhaaldelijk als er iets is met de kinderen, schrijf me gewoon!IK laat het erbij, ik zie net dat hij zi whatsapp om 23.20u gezien heeft, zijn vriendin om 22.46u. Zouden ze strijd hebben???Ik heb haat nummer gevraagd, voor het geval dat er oit iets met de kinderen is en hij 300 km verderop zit en niet te bereiken valt. Ik ga ook slapen en genieten van mijn 1e overwinning na 3 maanden. ben benieuwd wanneer ik een terugval krijg!Nach nach allemaal xxx
Eigenlijk had je helemaal
Eigenlijk had je helemaal niet moeten vertellen dat je op dit forum actief bent. Wil je dat hij leest dat jij je ellendig voelt? Dat maakt zijn "macht" alleen maar groter. Je moet hem gewoon duidelijk maken dat je de manier waarop hij nu zijn tijd bij jullie doorbrengt niet bevalt, en liever hebt dat hij zich schaars maakt dan je het bloed onder de nagels vandaan te halen met opmerkingen als "daar krijg je spijt van". Hoezo gast? Jij bent toch degene die er vandoor gaat met iemand anders?
Merkwaardig om te lezen van dat afscheid en wat hij daarbij deed. Ik heb het vermoeden dat hij toch wel twijfelt. Vandaar ook het uitstelgedrag wat betreft het regelen van de scheiding.
Je stelt jezelf veel te gewillig op en danst naar zijn pijpen als hij dat wil. Daarin moet je echt harder worden. Als je al wilt dat hij op een dag met hangende pootjes voor je deur staat en je het misschien nog een kans zou willen geven (vanwege jullie lange geschiedenis samen en de kids) dan moet je nu hard zijn en de deur zoveel mogelijk dicht smijten. Dat is voor hem DE trigger om na te gaan denken over de hele kwestie, en krijgt hij waarschijnlijk ook twijfels bij zijn nieuwe vriendin. Want dat moet haast wel na zo lang een relatie te hebben. Het is voor hem nu nog allemaal leuk, spannend en pril bij haar, maar een relatie verandert naarmate je langer bij elkaar bent. En ik vraag me sterk af of hij zijn geluk echt gaat vinden bij een vrouw die 18 jaar jonger is dan hijzelf.
Macht van mijn ex!
Hoi Niek, allereerst bedankt voor je open en eerlijke reactie. IK moet even iets rechtzetten, cq duidelijk maken. MIjn man is niet degene die de scheiding uitstelt hoor, hij heeft 3 maanden geleden gezegd dat hij WILDE scheiden, maar er zijn allerlei factoren die het ons nu ff niet mogelijk maken om de scheiding al aan te vragen. Ik ga niet in details treden, zover hoef ik hier niet alles bloot te geven, alhoewel ik nu wel betwijfel of hij het daadwerkelijk zou doen NU op dit moment, omdat we sinds die beweuste dag van de aankondiging, veel meer openheid naar elkaar toe hebben , zeker van zijn kant, IK ben al een extreem extrovert persoon zoals als je gemerkt zult hebben en hij is extreem introvert, maar heeft zich omwille van mijn pijn die hij me heeft aangedaan, helemaal opengesteld en is gaan praten en praten en legt t.a v mij nu wel zijn ziel en zaligheid bloot. Eigenlijk heb ik het gevoel dat we nu pas van elkaar de werkelijke gevoelige snaren te pakken hebben gekregen, maar dat terzijde. dat heeft ons op de een of andere manier wel weer dichter bijelkaar gebracht en vlgs mij had hij dat destijds natuurlijk ook niet verwacht dat dat zo zou gaan lopen. Niemand weet vooraf natuurlijk hoe zo'n proces precies gaat lopen. Misschien ben ik mij nu allemaal dingen in het hoofd aan het halen, de wens is de vader van de gedachte he, maar er bestaat ook nog zoiets als vrouwelijke intuitie!
Overigens heeft hij mij om half 1 vanaacht een whatssapp gestuurd om een goede nacht te wensen, ik heb HEM dus als eerste laten beginnen.Nu deed hij dat voorheen altijd wel, maar hij wist dat ik daar dan op zat te wachten............nu voelde hij wel duidelijk bij het afscheid, dat het me eigenlijk niet meer zoveel uitmaakte. Ik heb hem wel terug gestuurd en een beetje flauw wellicht, maar vermeld dat ik lekker met onze 2 dochters in bed lag te knuffelen, ik weet dat hij daar van door de grond gaat, omdat hij dat nml ook altijd als een van zijn gelukkige "momenten"zag, een beetje stoeien met zijn kids en mij, zijn reactie hierop was nul. Ik weet zeker als hij goed in zijn vel had gezeten, dat hij geschreven zou hebben: oh dat vind ik fijn om te horen..............dus ik heb hem zeker wel getriggerd, geloof me maar!
Opvallend was dat mijn dochter van 17 zei "vlgs mij had papa het moeilijk toen hij weg ging!!!Een kind dat altijd alles uiterst nuchter en zakelijk bekijkt..........en dit viel haar toch wel op!.
Ben benieuwd of hij vanavond op de stoep staat, want onze nieuwe schoonzoon komt zich voorstellen en hij zou daar graag bij zijn, maar gezien zijn onregelmatige werktijden en de afstand van 3 kwartier, wist hij niet of hij het ging redden en om voor 10 minuutjes 1 1/2 uur te moeten rijden retour is natuurlijk beklopt, want hij bljft niet meer slapen door de week hebben we samen afgesproken.
Zo ik ga naar mijn school,voorbereiden zodat ik mijn kindjes weer vanalles kan leren, lekker ontwapenend, die kindjes van 6/ 7 jaar, wat zijn het toch schatjes!Heeeerlijk.
Tot?
Lorrie
Zie ik het wel goed????
Dinsdagavond kwart over 6 stond meneer bij ons aan de deur!!! was een uurtje of 2 bij ons is toen weer teuig naar huis gegaan, omdat ik vriendinnen op bezoek had. tegen 24.00 kreeg ik een goedennacht whatssapp. hebben zelfs nog even gebeld en de laatste nieuwtjes van wat ik gehoord had over een zieke vriend doorgenomen.Lekker gaan slapen. Vanmiddag belde hij om te vragen hoe het met onze oudste dochter ging zij zit momenteel in een zeer moeilijke psychische fase en toen zei hij aan het eind van het gesprek: Zo nu bellen we niet meer en appen we niet meer, anders hebben we nog teveel contact, ik zeg: ja maar jij begint steeds en belt mij hoor, jajaja ik weet het zegt hij, maar ik weet niet hoe ik dat moet aanpakken....Nou ik heb geen problemen hiermee omdat het 9 van de 10 x over onze kinderen gaat of over zaken op financieel gebied die gregeld moeten worden. HIJ heeft het er veel lastiger mee dan ik, of zie ik dat verkeerd???