Maandag 5 september 2011, net een rot weekend achter de rug, ik merk gewoon dat als ik niet goed slaap, alles moeilijker wordt. Emotioneel gewoon zwaar, ik hou gewoon nog ontzettend veel van haar. Ik nagedacht over het geld dat ik naar haar overmaak, maar weet nu door een goed gesprek met vrienden dat ik daar niets aan ga veranderen. Vanmorgen koffie gedaan bij zus, heb daar dingen gehoord over de nieuwe vriend, wat doet dat toch ontzettend zeer, ben echt wel nieuwsgierig, maar het doet zo pijn in mijn hart, dat ik jou verloren ben. Ik weet dat ik nog wel een heleboel goede dingen heb, maar toch, ik ben jou kwijt. Ik zou zo graag met je willen knuffelen en je weer in mijn armen hebben, maar dat gaat niet meer gebeuren. Jij zit nog zo in mijn hart verankerd, ik moet je los laten en dat ben ik ook wel aan het doen, maar gaat heel langzaam. Ik mis gewoon de affectie.
Balen
Hoi JvdH, ik ken je situatie een heel klein beetje naar aanleiding van wat ik gelezen heb.
Over je gevoelens kan ik niets wijs zeggen, ik begrijp het, heb het ook en worstel er ook mee.
Wat het geld betreft denk ik toch dat je het anders aan moet pakken. Koop gericht dingen voor je kids of geef hen kledinggeld, whatever. Maak daar afspraken over.
Je hebt al nergens controle over, zorg dan dat je in ieder geval wel weet wat er met jouw geld gebeurd. Misschien dat dat al een beetje helpt. Geeft dat je in ieder geval wat rust.
Veel succes en sterkte.
Jvdh
Weet je, je zegt tegen mij dat je steeds opener bent geworden..destijds was je stil en emotieloos..nu heb je dat niet meer
en nu merk je ook dat je verdriet hebt en dat je haar vreselijk mist..en dat is heel goed..uit jezelf tegen anderen, dat is beter voor je als je zoiets opkropt..Je doet het nu echt goed jvdh..ik ben trots op je..verdriet is nooit leuk en gevoel van gemis is iets verschrikkelijks, maar nu ben je zover gekomen dat ook jij nu dat gevoel voelt..
Nu is het alleen een kwestie van loslaten en NIET denken aan het FEIT dat zij een andere relatie hebt..Nee je moet daar niet aan gaan denken want die gedachte maakt jou heel ongelukkig..
Kop op, ik ben er voor je..
Kiki (knufffie)
Denken
Hallo Kiki,
Dat wil ik wel, niet meer denken aan, maar ik wordt er gewoon mee geconfronteerd, zus die er over praat, kinderen die er iets over zeggen, en dan beng, die pijn weer. Ik wil haar echt als relatie los laten, maar wat is dat verrekte moeilijk. Ik weet ook dat ik op de goede weg ben en gewoon weer bij mezelf ben. Gelukkig wordt dat in mijn omgeving ook opgemerkt, en het komt ooit ook wel goed met mij, maar de stappen vooruit zijn klein en dan de stap terug groot.
Kus, Knuffel Wopsie
jvdh
Wopsie,
Ga toch leuke dingen doen..kinderen zijn zo eerlijk, je kan niet van een kind verwachten dat ze niets tegen hun allerliefste vader zeggen..
Een kind ziet ouders, hun ouders ook het liefst weer bij elkaar komen..
voor je kinderen is het ook erg vreemd dat hun mama een nieuwe vriiend hebben, want het is niet hun papa..mijn kinderen hebben daar ook nu nog steeds last van..mijn jongste zei nog 2 weken geleden, mama waarom ga je niet meer bij papa wonen of kun je aub weer met papa gaan trouwen, zodat ik altijd bij jullie samen kan zijn..
(ik moest huilen, erg hard huilen) pfffff nu weer...pffff
Geniet ervan dat ze bij je komen wopsie...
En kom op..pak jezelf aan..je kan het toch niet terug draaien hoe graag je het ook wilt..het kan niet!!
Kiki