Vandaag begint voor mij het "gewone" leven weer. Eerste dag weer werken na een vakantie van 3 weken. Nog nooit zo'n veel bewogen vakantie gehad als dit jaar. Als ik terug kijk op de afgelopen 3 weken lijkt het onderhand wel een soap. Eerst uit elkaar, toen weer bijelkaar en nu weer uit elkaar.
Heb hem nu een week niet meer gezien en het is bijna een week geleden dat ik die klote beslissing heb genomen. De afgelopen week dan ook weer veel gepiekerd en heel slecht geslapen en natuurlijk ook weer veel gehuild. Op zich wel een leuk weekend gehad. Zaterdag naar Zeeland geweest voor de verjaardag van een vriendin en daar gebleven. Gisteren weer een verjaardag gehad. Al met al was het erg gezellig en dan zit ik in de auto naar huis en begint die film weer te draaien en die hoop gevoelens op te spelen en natuurlijk die WAAROM????? vraag. Bijna geen oog dicht gedaan vannacht en maar op mijn telefoon kijken of ik niet toevallig een sms kreeg van HEM.

Kan me vandaag tot nu toe ook totaal niet concentreren en check elke 5 minuten ongeveer mijn mail in de hoop op een mail van hem. Hoort er allemaal bij en ik moet het gewoon over me heen laten komen dat weet ik. Voel me gewoon weer zo verschrikkelijk klein.

Wil ook wel even zeggen dat het verdriet dat ik had om mijn ex (degene waardoor ik hier terecht ben gekomen) door dit alles niet terug is gekomen. Zat de liefde dan toch niet zo diep als ik dacht? Weet het ook niet en het boeit me eigenlijk ook niet zo heel erg. Met hem ben ik helemaal klaar na alles wat hij me geflikt heeft.

Ga maar even een sigaretje roken want ik weet verder ook niet wat ik neer moet zetten behalve dat ik hem mis en hoop dat er toch een toekomst inzit.