Hey JvdH,

Ik ken het gevoel hoor, maar dan anders.

Ik weet nog toen ik samen kwam met m'n ex. Ze kwam uit een relatie van 4 jaar met iemand die haar niet goed behandelde op romantisch en seksueel vlak (niets ergs, gewoon niet liefdevol). Ik weet nog de eerste paar keer dat wij samen het bed deelden... toen bleek dat zij niet zoveel 'vaardigheden' had in bed, toch vond ik het toen reeds geweldig.

Na anderhalf jaar relatie is zij met mij uitgegroeid tot een regelrechte passievolle vrouw in bed, die een man kan laten genieten zoals je je niet kunt voorstellen. Er ging géén enkele keer voorbij dat we niet samen klaarkwamen, we wisten elkaar (of het andere geslacht?) perfect te bespelen.

Nu het uit is en zij een rebound (relatie volgens mij) heeft, heb ik ook al veel zitten vloeken : dit meisje is bij mij seksueel helemaal ontluikt, en nu zit die andere vent daarvan te genieten.

Ook op persoonlijk vlak was ze enorm uitgebloeid bij mij, waar deze vent nu ook de vruchten van plukt.

Maar je moet je daar niet druk om maken, zoals kiki zegt. Iedereen heeft bagage en iedereen heeft een verleden (waarin ze als persoon mooier, sensueler, seksueler, leuker, enzovoorts zijn geworden - zowat altijd met andere mensen voor jou).

Je zal wel een 101-karaat mooie diamant vinden, net zoals ik een vrouw zal tegenkomen die me nog net dat tikkeltje meer zal laten genieten in bed

ik snap het wel dat je je zo voelt, ken het gevoel zelf ook wel een beetje van vroeger ja. Mijn relatie voor de relatie die nu verbroken is was een jongen zonder papieren. Heb hemel en aarde bewogen om hem aan de papieren te helpen, toen verliet ie me en nu kan iemand anders genieten van hem met legale status. Nou ja, genieten, dat hij zo heeft gehandeld laat wel zien dat het niet in alle opzichten een lieverdje is. Ik was laaiend en jaloers op de vriendinnetjes met wie hij later ongetwijfeld weer zou zijn.

Maar je moet je maar indenken: je hebt dat toch niet gedaan als investering om er zelf van te genieten, je hebt het gedaan puur voor die persoon om iemand van wie je houdt te helpen. Met andere woorden, jij hebt het goede gedaan en de wereld en een andere persoon een stukje beter gemaakt, daar mag je trots op zijn. Ik denk dat dat de beste insteek is, maar het lijkt me heel erg menselijk om je op dit moment even niet zo te voelen. Gaandeweg zakte dat verbitterde gevoel bij mij en nu denk ik er oprecht zo over als dat ik hierboven beschrijf: ik heb mijn best gedaan puur uit liefde voor die persoon. Dat alles gaat samen met het proces van loslaten en acceptatie.