Ik ben het het verhaal van Freespirit gaan toepassen op de relatie die mijn ex en ik hadden.
Het verhaal gaat niet helemaal op voor ons, er zijn zelfs behoorlijke tegenstrijdigheden. In de relatie die wij hadden zou ik mezelf dan als nemer zien en mijn ex als de gever. Ik was inderdaad diegene die voornamelijk bepaalde hoe en wat er gebeurde. Mijn ex plaatste zichzelf op een 2e plek. Dit zie ik nu duidelijk. Ze wilde altijd dat ik gelukkig was. Maar, ik wilde ook dat ze gelukkig was, ik heb haar bijna alles gegeven wat ze wenstte. Heb haar altijd geholpen op wat voor manier dan ook. Alleen de laatste jaren is de aandacht voor haar, door persoonlijke omstandigheden, niet helemaal geweest wat het zou moeten zijn. Daar ben ik me van bewust. Ook het onvoorwaardelijk liefhebben zie ik niet helemaal terug in mijn ex, dit zie ik dan weer wel bij mezelf terug. Het maakte niet uit hoe of wat ze ook deed of doet ik hield van haar ongeacht wat. Zij verwachtte meer aandacht van mij, hoewel ze wist dat ik mezelf niet helemaal was, hield in mijn ogen dus geen rekening met mijn omstandigheden en zei de laatste tijd ook staads vaker tegen me: Als jij het maar goed hebt he?. Ik spoorde haar juist aan om dingen te gaan doen met anderen, met haar collega's. Maar dat wilde ze niet, ze had altijd wel wat op iedereen aan te merken. Niemand leek te deugen. Het einde van het verhaal is bekend, zij maakte het uit en vertrok naar mijn beste vriend. Iets wat de nemer eigenlijk zou doen in plaats van de gever.

Volgens mij blijkt hieruit dat niet iedereen hetzelfde is en dat elk persoon in een relatie gedeeltelijk nemer danwel gever is. Misschien de een wat meer dan de ander.

In onze relatie zag ik ons beiden in het begin als gever, na verloop van tijd (laatste 3 jaar) veranderde ik meer in een nemer en ook mijn ex verandere in een nemer (laatste 2 maanden). Vooral omdat ze regelmatig zei nu aan zichzelf te moeten gaan denken.

Free en Asar, bedankt voor jullie vlotte reactie...
Heb het stukje inmiddels gevonden.
Nogmaals bedankt!

Wesley