Wat kan het gemis toch ineens op komen zetten!!

Heb gisteren echt super leuke dag! Lekker met vriendin wezen lunchen en toen met een andere vriendin wezen stappen! Was zo gezellig!

En nu zit ik in de trein naar huis en mis ik hem uit het niets. Gewoon even tegen hem te vertellen hoe het allemaal was. Om de zondagavond tegen hem aan te kruipen lekker in bed met een filmpje. Of gewoon het wakker worden met hem na een avondje stappen. Gewoon de kleine dingen. Maar dit is niet meer mogelijk. We zijn 2 maanden verder nu en hij is al met die ander een maand! En deelt dit nu allemaal met haar alsof ik niet 2 jaar in zijn leven ben geweest. Alsof het allemaal niks was wat wij hadden. Zit nu heel erg tegen de tranen te vechten in de trein. Shit wat doet dat weer even pijn zeg! Pfff.....

Heb hem nu al een maand niet gesproken en gezien. Wat voelt dat vreemd na al die tijd hem eigenlijk elke dag te spreken alles met hem te delen. En het is gewoon weg. Het is wel goed geweest dat ik dat contact verbroken heb. Ik sta een stuk sterker in me schoenen nu. Het verdriet en de hoop is zo'n stuk minder.

Alleen af en toe voelt het gewoon zo klote! Alles loopt gewoon niet voor me gevoel. Me lover kwijt aan een ander, 'vriendengroep' die dat andere meisje boven me verkiezen en er van me word verwacht alsof alles leuk en aardig is, geen werk vinden, een date die heel leuk was alleen nu heel verwarrend. Soms wil ik gewoon dat er iets goeds gaat en makkelijk. Maar nee als alles moeizaam gaat dan gaat ook alles moeizaam. Weet dat het altijd wel weer goed komt. Alleen voelt het vandaag even niet zo....