Gelukkig??

afbeelding van Floortje26

Ben nu bijna een week niet echt meer actief geweest hier, soms alleen even snel wat anderen verhalen gelezen.
Heb het echt druk, nie normaal mán!!!

Veel werken, vooral veel gezeik met werken echt verschrikkelijk, vandaag ook weer zo'n dag, lang verhaal doet er nu ook even niet toe...

Maar ben vorige week naar Maatschappelijk werk geweest, pff was heftig!
Eerst even over de schulden gehad daarna was mijn gevoel aan de beurt..
Zegt hij: Hoe voel je je eigenlijk??
Ik: Slik....
En ja hoor daar kwamen de tranen weer!!!
Hij: Wat maakt het nu dat je nu moet huilen?
Ik: De herinneringen aan die "leuke" tijd van vorig jaar en iedereen die het zo gezellig heeft met elkaar, op terrasjes zit, gewoon leuke dingen doet!!
Waren er geen tissues meer, ik stikte haast in mijn eigen tranen, dus hij een doos tissues zoeken.
In de tijd dat hij weg was zat ik mezelf te bedenken dat ik vorig jaar eigenlijk helemaal niet gelukkig was, ook al niet!!!!
Toen hadden we ook al steeds een issue tussen ons in staan en dat was het toenmalige werk van mijn ex!!!
Dat was een drama toen, mijn ex werd (naar eigen zeggen) niet betaald en ik vond toen dat hij op zijn strepen moest gaan staan, een klacht indienen enz.
Deed hij nooit, nu achteraf denk ik dat er toen ook al steeds beslag werd gelegd op zijn loon, maar goed dat stond toen zeg maar tussen ons in..
Dus ik vertelde dat tegen mijn maatschappelijk werker en die zei: Zo dat heb je jezelf even snel lopen bedenken in de tijd dat ik weg was om die tissues te halen!!
Vanaf dat moment was ik ook meteen weer nuchter en ging ik mezelf ook bedenken dat ik eigenlijk op geen 1 moment echt gelukkig ben geweest met mijn ex!!
Er waren eigenlijk altijd zoveel vragen die ik had waar ik toen al niet echt duidelijk een antwoord op kreeg, maar omdat ik (dacht dat ik) van hem hield ik die dingen eigenlijk steeds "vergat"!!
Het is ook echt niet zo dat ik altijd ongelukkig ben geweest, maar door de dingen die om ons heen speelde (ik ruzie met mijn ouders, hij ruzie met zijn ouders, gezeur in de stad, schulden, enz) zat er altijd zo'n laagje om onze relatie...

Ik lees de laatste tijd ook erg veel over relaties en psychische onderwerpen en moet zeggen dat mij dat ontzettend helpt, ik begin hem, maar ook mezelf steeds beter te begrijpen.
Dat houdt ook niet in dat ik mijn ex niet mis, want dat doe ik nog steeds echt!!!
Maar weet nu wel voor mezelf waar ik aan moet werken om mezelf beter te voelen en mezelf weer terug te vinden, ook weet ik dat van hem, hoe hij dat zou kunnen doen, maar..........................dat zoekt hij maar lekker zelf uit, haha!!
Had eerst nog zoiets toen ik die dingen in het begin allemaal las van oh dat moet ik even voor hem uitprinten en arceren zodat hij er misschien ook wat aan heeft, maar dat studium ben ik nu ook voorbij, want dan verval ik weer in mijn oude gewoonte: Weer iemand anders helpen zonder dat je jezelf eerst helpt!!!

Trusten en liefs,

Floortje

afbeelding van panic

hele doorbraak floortje!

En ik snap heel goed wat je bedoelt. Zeker over dat laagje dat er omheen zat.
Ben bang dat jouw verhaal gisteravond wat is ondergesneeuwd door gebeurtenissen bij mij. Ik had jouw blog gisteravond al gelezen, maar kwam niet toe aan reageren!!
Komt helemaal goed met je: You go girl!