Het kan een wat warrige blog worden, maar moet het even van me af typen...

Werd vanmorgen wakker met het heldere inzicht: ik vertrouwde mn ex al vanaf t begin nie... En dat is al sinds oktober 2011...

Na een gesprek met een goede vriendin over wat we verwachten in een relatie, waar uit kwam: elkaar de vrijheid gunnen en geven om leuke dingen te kunnen doen met vrienden en vriendinnen.
Dit heb ik met mn ex echter niet gehad...

Nadat hij in oktober 2011 aangaf dat hij niet wist of hij al aan nieuwe relatie toe was en ook vrijheid wilde, hebben we het toch doorgezet.... En vanaf dat moment vond ik t verschrikkelijk om zonder hem te zijn.

Als ik wegging met vriendinnen, dacht ik de hele tijd aan hem, hem appen ed. Daarnaast ging hij op die momenten dan ook afspreken met vrienden. Op zich prima, maar een avondje lekker alleen thuis kan ook heerlijk zijn.

Als hij weg ging met vrienden, genoot ik van de tijd alleen, omdat hij toch 's avonds bij mij kwam.

Echter was ik, en hij eigenlijk ook, op dergelijke avonden continue bezig met wat hij deed.

Ik heb hem al die tijd niet vertrouwd, bang voor wat hij deed in de stad en met wie... Alle keren dat we uit elkaar waren oid kreeg hij, volgens zijn zeggen, ontzettend veel aandacht... Hij moest dit ook altijd heel duidelijk vertellen...

En dat doet hij nu ook: opscheppen over wie hem leuk vinden en hoe en wat... hij kan niet zonder aandacht van vrouwen. Hij heeft blijkbaar de bevestiging nodig...

Hij is sowieso altijd al een man geweest van alleen woorden en geen daden
T laatste wat hij heeft geflikt, is me begin deze week vertellen dat hij t nu echt rustig aan gaat doen, maar hij is op whatsapp nog steeds continue online...

Voor dat laatste ben ik nu bezig om er niet meer naar te kijken, want het blokkeren ed lukt me niet. Ik moet er zelf door heen, met de verleiding.

Hopelijk is de blog een btje te begrijpen hihi