"na de komst van de kinderen is de seks over en uit. (...) nu al dik tien jaar dit. Iedere aanraking van mijn kant wordt negatief beantwoord wat kan ik eraan doen. Als ik erover begin wordt ze kwaad. Wil graag goede tips moet ik een vriendin erbij nemen of wat dan ook en zo ja wie wil me helpen."

“Waarom vind jij seks zo belangrijk? Je kan toch ook genieten van het leven zonder seks te hoeven hebben? En waarom een vriendin erbij nemen? Heb je zoveel behoeftes dan?”

“...Maar de passie ontbreekt volledig. Lijf en vrijen en zo is er vrijwel niet meer bij. Lijf en passie zijn langzaam weggeslopen uit de relatie, en er is ernstig sprake van een broer-zus relatie. Verder is de relatie goed, maar dit ene punt is enorm afwezig. Onze verlangens lopen blijkbaar enorm uiteen, hier. En dat is een heel moeilijk onderwerp om over te praten. Maar ja, de situatie wordt dus zo dat je iemand niet kan dwingen seks met je te hebben. En je hebt toch een soort een-op-een relatie, dus de een ontzegt daarmee de ander ook een beetje heel erg de mogelijkheid om wel seks te hebben. Maar, je kan er ook niet makkelijk over praten, want dit zijn wel heel gevoelige zaken. Meerdere keren gepoogd te praten, soms iets succesvoller dan andere keren. Vaak een mislukking, die gesprekken. De ene keer iets dramatischer dan de andere. Allemaal erg moeizaam. Heel erg moeizaam. Ik doe het rustig aan, dwing niet af, problematiseer het niet, praat er maar soms over, en probeer het meeste tijd los te laten. Want het gezeur brengt er ook zo’n lading op, brengt er ook zo’n enorme druk op dat er helemaal geen sprake meer is van ‘een beetje natuurlijk met elkaar omgaan’..."

“De pogingen die ik doe stranden op een onmacht van vrouw om er over te praten, stranden op een soort muur van onverschilligheid, en afstoting: praat ik er niet over dan is er immers niks aan de hand. En als ik ga praten, maak ik dan zelf niet die doos van Pandora open? Ik probeer mezelf te snappen: wat wil ik eigenlijk? Het gaat allang niet meer om de platte seks alleen, maar het gaat gewoon om het gevoel van passie, van om elkaar geven, van soulmate...”

“Maar soms, dan broeit het, he, en dan wordt een beest in mij wakker, en dat beest is dan heel hard aan het brullen. En heel moeilijk in zijn hok te houden.”

“Wat begon als een leuk avontuurtje loopt al gauw uit op een situatie waarin niet meer duidelijk is waar je mee bezig bent. Ik vond het allemaal niet zo erg: Ik vind vriendinnetje leuk, dat is toch niet zo erg? Het heeft niet zoveel met mijn relatie met Vrouw te maken, er zijn gewoon meer mensen op de wereld. Het feit dat je beiden gebonden bent, en geen van beiden bereid bent dat op te geven, en allebei ook nog eens een beetje zorgt dat de anderen niet al te zeer gekwetst raken, dat zou toch moeten kunnen werken?”

“Maar toch twijfel: ben ik wel zo monogaam? Ofwel: vind ik dat werkelijk? Mijn minder monogame ik (het sterkst verwoord door een ander vriendje) zegt eigenlijk dat dit soort dingen je gewoon overkomen.”

“Nou ja, de strategie, die ik ook steeds op ldvd aanhang, is in geval van twijfel, angst, onzekerheid: terugtrekken in jezelf. zoek je eigen gevoel, pruttelen. Die strategie volg ik dus, maar die lijkt een beetje vast te lopen, zo langzamerhand. Alles gaat erdoor stilstaan. Niets gebeurt meer. En das ook niet goed......”