Vandaag keek ik even door mijn foto albums heen... had ik het maar nooit gedaan, eigenlijk zag ik per ongeluk onze mooie foto's samen. Dat deed even goed pijn! Ik voelde mij ineens zo ver van je af staan en het besef dat het voorgoed voorbij is kwam weer hard aankloppen. Ik sta niet meer op punt nul wij zijn al meer dan drie maanden uit elkaar maar toch raak jij mij nog elke dag.

Ging je maar even weg uit mijn hoofd, verliet jij mijn hart maar even zodat ik weer open kan staan. Tenslotte verdien ik beter. Ik heb je nooit gekwetst, ik heb altijd voor je klaar gestaan, niks was mij te gek! Ik verdien het om door te kunnen, maar dat kan alleen als jij mijn hart voorgoed verlaat.

Ik wil niet meer aan je denken, ik geen pijn voelen om jou! Ik wil niet meer huilen! Ik wil gewoon leven net als jij...

Succes met niks...

PS: Het is maar een grapje dat filmpje!