zoals sommige mensen mijn andere blog hebben gelezen is het nu iets meer dan een week uit met mijn vriend.Afgelopen donderdag hadden we besloten dat het ook beter was als we elkaar maar even met rust zouden laten,aangezien we die week ervoor wel contact hielden.
We hadden gebeld en we moesten allebei ontzettend huilen en hadden het er echt moeilijk mee.Nu was het zo dat ik hem donderdag weer heb aangesproken via msn,omdat ik dacht dat ik mischien een miskraam had gehad en ik wilde hem daar natuurlijk wel van op de hoogte brengen.
We hadden dus weer contact en hij heeft toen ook weer dingen tegen me gezegd als "je zit nog zo veel in mijn hoofd en mis je zo erg" en dat hij me zo graag wil zien als ik terug in nederland ben (zit nu in het buitenland).Ik vroeg toen ook wat wil je ermee zeggen? kreeg weer antwoord als je goed nadenkt weet je dat wel...aan de hand van het hele geprek kon ik hier op uitmaken dat hij het volgens mij toch graag weer wil proberen maar dat het tijd nodig heeft om weer nader tot elkaar te komen.hij moet dat vertrouwen weer in me terug winnen.
Maar om een lang verhaal kort te maken..heeft iemand ook ervaring met dat geen contact houden? Op sommige momenten ben ik er niet zo mee bezig,maar dan denk ik weer aan hem en word ik weer zo overspoeld door een soort zenuwachtig gevoel in mijn buik en moet ik mezelf echt tegenhouden om hem niet te bellen of te smsen.We hebben ook tegen elkaar gezegd als iemand het echt niet volhoudt dan gewoon bellen...Ben nu ook zo bang dat hij me in die 2 weken (kom daarna naar nl) een btje gaat vergeten en er aan gewend raak dat ik hem niet spreek en zijn gevoel voor mij overgaat wordt dan weer zo onzeker en hoop dan weer stiekem dat hij contact met mij opneemt.Ik houdt nog altijd zielsveel van hem en wil ontzettend graag verder..
Pfff toch nog een lang verhaal geworden..wie kan mij een btje oppeppen in deze onzekere tijd??