Gedicht over liefde ;-)

afbeelding van Jeronimo

"Liefde" Hans Teeuwen
(show: industry of love)

Verleid me, verstik me

pak m'n vrijheid af

bemin me, beperk me

ga je gang, ik ben laf

Je wilt samensmelten

- een onnozel idee -

maar ik ben romantisch

ik ga d'r in mee...

Kneed me en knecht me

wees lief en gemeen

gun me de plek

van het blok aan je been

Als jij mijn vrouw bent

ben ik je man

dan vechten we samen

voor dat wat niet kan

We doen nog meer water bij onze wijn

totdat er alléén nog maar water zal zijn

helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed

zo leven we samen de dood tegemoet

Weg met de eenzaamheid, leve de sleur

jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur

de liefde geeft hoop, de liefde heeft zin

de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in

Steeds dezelfde fouten

steeds dezelfde pijn

bijna net zo gruwelijk

als helemaal alleen te zijn

Misschien is het deze keer anders

misschien is het deze keer waar

is alle wijsheid van de wereld maar een fout

ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar

Het spel is weer begonnen

ik zit er midden in

verslaafd als een verslaafde

verzetten heeft geen zin

Ik kan alleen verliezen

mijn hart en mijn verstand

de liefde laat pas los

als ze is opgebrand

Dan ben je weer jezelf

alleen en onbemind

maar volwassen en verstandig

totdat het weer begint

afbeelding van Hoop

Wel gaaf

Wel gaaf gedicht. Het schijnt vaak te gebeuren dat relaties zo worden. Dat mensen zo denken. Dat ze echt het gevoel hebben vrijheid kwijt te zijn en dat het zo wordt. Veel van onze exen denken er zo over waarschijnlijk.

Ik ken het gevoel echter niet. Ik ben 1x echt verliefd geweest en 1x echt verliefd inclusief echt ?ɬ©n super "houden van gehad". Dat laatste nog steeds. Voor mij is het nog steeds ware en echte liefde. Van mijn kant. Ik ken het gevoel niet van beperkte vrijheid, van blok aan het been. Ach misschien af en toe een klein beetje irritaties, een klein beetje gezeur en jaloezie. Maar dat hoort er toch bij? Dat kleine beetje. Voor mij was dat het waard. En ja ook ik heb me aangepast voor mijn relatie. Ik ben niet 5 maanden naar het buitenland gegaan voor stage zoals eerst mijn plan was. Ja ik ben ook een keer naar de andere kant van het land verhuist (alhoewel ik dat ook erg leuk vond) voor mijn liefde. En het was het allemaal waard. Allemaal. Ik vind het niet erg om af en toe eens wat te moeten opofferen. Eigenlijk vind ik het woord "opofferen" ook niet het juiste woord. Het is gewoon kiezen tussen twee dingen en ik koos voor het bij mijn geliefde zijn. En ik zou het zo weer doen.

Supermooi gedicht maar ik ken het gevoel persoonlijk niet. Maar het zal echter voor heel veel mensen herkenbaar zijn.

Liefs,
Hoop