schaduw
ooit een lief onbezorgd kind
met verwondering door het leven
lachen en vallend haar weg wel vind
genietend en zo zorgeloos nog even
Met verwondering aanschouwend
de vlinders de bloemen en de zon
en iedereen vertrouwend
al heel groot wou zijn , zodra ze kon.
Lachend om haar schaduw, die ging altijd mee
hoe ze zich ook draaide , hij was altijd daar
alsof er iemand bij haar was dacht ze heel te vree
wat nooit weg zou gaan , hoorde echt bij haar
Nu al zoveel jaren later , al een hele tijd
ziet ze in de spiegel soms een keer
Van wat ooit was, die kleine meid
verslagenheid in haar ogen, geen verwondering meer
Hoe ze zich ook draaide, de schaduw is niet meer daar
bedekt van binnen heel in haar lijf en geest
om te helpen en beschermt haar
Om niet meer te kunnen herinneren wat is ooit geweest.
Ze is haarzelf verloren en heel ontdaan
komt daar ineens het besef dat ze als het ware...
In haar eigen schaduw is gaan staan.
Hortensia
Wat een ontzettend mooi gedicht zeg.
@Nientjuh1
dank je wel, soms heb ik van die momentjes ...
@Hort
Zoals ik het zie: "Het gedicht is er al; je hersens moeten het alleen vertalen van de onzichtbare wereld naar het papier"
@poemlover
Woooow , weet je wat ik sluit even af om dit even zes keer over te lezen ....
@poemlover
heb even me suf zitten staren op je reactie ,ergens heb je gelijk maar , mijn hersens moeten weer terug naar de werkelijkheid ook qua verleden, dat is wat niet gaat ...
@Hort
Als het gedicht over jouw verleden gaat zou ik weer terug richting de vandaagse zonneschijn
@Hortensia: Verwondering
Mooi kwetsbaar gedicht Hort. Lang geleden dat ik een gedicht van je voorbij heb zien komen, of ik moet iets gemist hebben. Doet een beetje terug denken aan het begin van een goede en waardevolle band/vriendschap.
Ik ga er even vanuit dat je het in het gedicht over jezelf hebt en je momenteel door wat roerige rijden gaat.
Je bent zoals ik je ken een lieve kwetsbare soms wat naieve vrouw met een groot hart op de juiste plek die altijd met een (virtuele) glimlach instaat blijft te kunnen lachen om grappen en grollen. De moeite neemt om hier op ieder blog, ondanks dat ik wel eens een wenkbrauw op trek bij enkele schrijfsel van je, een ondersteunde reactie te geven aan mensen in nood.
iedereen maakt wel eens een fase in zijn leven mee het gevoel te hebben in de eigen schaduw te staan of het even allemaal niet meer te weten Zoals ik die fases zoals ieder mens zelf ook wel eens hebt meegemaakt.
Het is je gegund dat je het vertrouwen zal weten te behouden dat je altijd instaat bent vanuit je eigen schaduw weer het licht in kan stappen. En die kinderlijke verwondering ben je ondanks alles wat je meegemaakt hebt nog steeds niet kwijt. Dat is een geschenk wat maar enkele mensen meegegeven word.
jij bent daar een van. Je kan het gevoel hebben die nu bij jezelf niet waar te nemen, maar die zit er echt nog wel.
grt,
torn
@torn#ontroerd
lieve vriend, dank je wel voor deze ontzettend mooie en lieve reactie , die is de eerste keer ooit dat ik moest huilen om een reactie van jou ..zo ontroerd .
Wat ik je zei , het zijn van die momenten zo heel af en toe , waar ik geen grip op heb , voor alsnog niet.
Over het algemeen voel ik me wel goed, zelfs wel gelukkig en misschien heel soms nog verwonderd en naief , weet ook dat er voor mij nog veel werk is te doen , maar heb het idee dat ik nu redelijk normaal functioneer , waarschijnlijk is dat nog niet helemaal zo en ziet een ander er anders tegen aan, dat zou zomaar kunnen. Ik vind wel dat ik al van heel ver ben weggekomen mede dankzij jou ook. Je bent er altijd voor me geweest en nu nog, ik denk dat ik zonder jou en nog een paar mensen hier op de site het denk ik niet gered had toen. Jullie waren toen mijn licht in een hele donkere schaduw . En jou humor als plaatjesdenker maakte dat ik soms slap van de lach voor mijn beeldscherm zat als je weer met kleine torntje in zijn trappelzakje in de weer was .
Dank je wel lieve torn voor je mooie reactie en steun maar bovenal voor je vriendschap .
x
Een Tornverschijning
Als Torn een reactie onder je blog heeft gezet kun je ervan op aan dat je een steekje hebt laten vallen of dat hij je aan het huilen maakt (of allebei)
tornverschijning@ Poemlover
Sjonge!! Nog eens gaan reageren op een reactie die ik 10 dagen eerder al had geplaatst. Terwijl je zo te zien dag in-dag uit hier reageert. Ik zou bijna gaan denken dat je mijn aanwezigheid gemist hebt.
Ik "verschijn" nu even om te reageren op je reactie. Dus zou je, volgens jouw theorie, de conclusie kunnen trekken dat jij nu een steekje hebt laten vallen. Ga ik het nog niet eens hebben over je kwantummechanica en tweelingzielen theorieën.
Maar voordat ik je aan het huilen ga maken, verklaar je eens nader....
En toch vind ik het wel iets hebben een 'tornverschijning '......
Bekt wel lekker......
Re:
Mooi moment van een bijzondere vrouw.
Bedenk wel dat dat onbezorgde meisje er altijd zal zijn, nodig haar uit om weer deel van je te worden....
Liefs!
@mr pither
Heyyyy mr Pither , wat leuk om je hier weer te zien !!
Ik weet niet of dat kan mr Pither ....ik zal ook eerst misschien meer herinneringen moeten hebben weer aan die tijd .
Big hug !
@hortensia
Zoals poemlover het schreef... het gedicht heeft zich eigen van je gemaakt, maar dat doen ook nog andere gedichten... Alleen, ze moeten nog ontluiken, maar de zaadjes zijn reeds geplant. Blijf geloven in een betere tijd; de zon blijft draaien en dan valt de schaduw weer weg. Hou vol! liefs
@Nientjuh1
Ik blijf daar ook in geloven en zoals ik zei ben ik al een heel eind, moet nog een speciale therapie volgen waar ze goede resultaten van verwachten. Weet je Nientjuh1 , wat er is gebeurd is heel erg , dat ik zoveel mooie en kostbare herinneringen kwijt ben dat vind ik pas heel erg . Wel mooi gezegd dat de zon blijft draaien , dank je wel .
liefs
@hortensia
Wauw wat een mooi gedicht , en zo is het maar net in deze moeilijke situatie
@Anna23
thanx!