Ik heb een relatie gehad van 2jaar en 2 maanden en ik was super gelukkig met hem.
Maar achter af blijkt dat hij helemaal niet meer gelukkig was met mij.
Waar het begonnen is bij hem weet ik niet.

Het ging uit op de dag van carnaval omdat hij daar heen wilde met zijn vrienden en ik moest werken.
En hij maar even besloot om daar heen te gaan zonder enig overleg.
Hij ging gewoon en ik mocht er veder niks over zeggen.
Ik was boos geworden en had het uitgemaakt.
Maar ik had ondertussen mij eigen hart gebroken en ik was er kapot van ik at niet meer en sliep niet meer was 5 kilo afgevallen.
Ik was gewoon een los lopende zombie.
Toch sms'te ik hem elke dag wat natuurlijk stom is maar ik wou hem uit alle macht terug in mijn armen.
Soms wachten ik de hele dag op een sms'je terug van hem.
Ik werd er alleen maar onzeker van en misselijk ik maakte me eigen echt helemaal gek.
Tot ik op een avond op msn ging en hij ook online was.
We praten tegen elkaar en deden onze cam's aan.
Hij vroeg of ik langs kwam, Ik zei in eerste instantie nee ik kom niet.
Maar twijfelde wel. Maar nee ik ging niet. Ik ging na beneden en toen kreeg ik een sms'je van hem: Zo erg mis jij blijkbaar niet.

Mijn hartbrak want ik miste hem wel toen ben ik in mijn auto gestapt en naar hem toe gereden om 9 uur s'avonds.
Ik was er om half 10 en hij was verbaasd mij te zien.
Ik had nog nooit zo lekker geslapen sinds 2 weken.
Toen ging het weer slechte en begon van voor af aan opnieuw.
toen heb ik gezegd ik wil een week niks van je horen en daarna als de week over is gaan we praten.

De week was voor bij gegaan met veel pijn en moeite.
En we gingen praten. In het gesprek zijn moeilijke dingen gezegt.
Maar het was weer goed we waren weer bij elkaar.
Ik was weer gelukkig en me hart was weer heel.

Tot afgelopen woensdag ik ging naar hem toe met een verrassing een weekendje antwerpen om weer samen te komen.
hij was enthousiast en vond het leuk.
Maar toch maakte hij het die avond weer uit mijn hart was weer gebroken. En dat maakt hij nooit meer heel.
Hij zei tegen mij ik vind jou nog heel erg leuk en hou ook nog heel veel van jou. Als ik bij jou ben voel ik me fijn. Alleen ik voel niks meer voor een relatie. Ik weet dus echt niet wat ik hier mee aan moet.

Maar toch kan ik hem niet vergeten en wil ik bij hem zijn.
En ik voel me zo stom dat ik die gevoelens nog steeds heb ook al heeft hij mij zo veel pijn gedaan.